روسيه اسير دست سياست هاى شوروى سابق

در برابر چشمان ما حقه بازی بین المللی مالی-سیاسی که طی ده ها سال در سطح جهانی کارآیی داشت، پایان می یابد. این برای فلسطینیان به قیمت هزاران کشته و حتی از دست دادن خود فلسطین تمام شد.

جایگاه پناهندگان فلسطینی در سازمان ملل متحد، منجر به ایجاد تجارتی چندین میلیاردی با کادر عظیم بروکرات های سازمان ملل متحد، بانک جهانی، وزارت امور خارجه آمریکا و وزارات خارجه تمامی کشورها شد.

وزارت امور خارجه روسیه امروز، اسیر سیاست شوروی سابق است. اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی در زمان خود "یاسر عرفات"، تروریست و رهبر تروریستان را وارد عرصه سیاست جهانی کرد که به دست خود آینده دولت را در مبادله با امکان کنترل فردی بر میلیاردها دلار نابود کرد.

وزارت امور خارجه روسیه، اسیر تعهداتی است که زمانی به رهبر فلسطین (در درجه اول از فتح) داده شده بودند، و نیز روابط شخصی مقامات فلسطینی با روسیه. مسکو همچنان متفقی وفادار برای ملت فلسطین است، همچنان وکیل مدافع منافع آن در سازمان های بین المللی و در گروه چهارجانبه میانجی گران و حامیان (فدراسیون روسیه، ایالات متحده آمریکا، اتحادیه اروپا، سازمان ملل متحد) است. در عین حال همیشه متوجه این نیست که در حقیقت چه چیزی در منطقه رخ می دهد و منافع روسیه کجا هستند.

در اوضاع کنونی روسیه چه می تواند انجام دهد؟ روسیه می توانست به همان متخصصینی که در شوروی و یا روسیه تحصیل کردند، پناهندگی دهد. همچنین می توان پناهندگی سیاسی به برخی از سران فتح و خانواده های آنها داد. اگر روسیه سیاست خارجی فعالانه تری در مقایسه با ربع قرن گذشته را اجرا می کرد، می توانست حداقل درباره امکان نجات کودکان از غزه صحبت کند.

 بالاخره روسیه می توانست نقشی منحصر بفرد در نجات سه هزار مسیحی که در نوار غزه باقی مانده اند ایفا کند. و این برای آینده ها بسیار مفید تر از این می بود که با افسونگری درباره برادری روسیه-فلسطین که برخی از مقامات روسیه اینقدر بدان متمایل هستند، آسمان را به لرزه در آورد.