تبعات و پيامدهاى انتقال قدرت در فرانسه و انگليس براى ايران

دفتر مطالعات سياسى مرکز پژوهش‌هاى مجلس که انتقال قدرت در فرانسه و انگليس و چشم‌انداز روابط فرآتلانتيک را بررسى کرده و نتيجه گرفته که شکست در سياست خارجى عامل اصلى سقوط تونى بلر ـ نخست وزير انگليس ـ بوده و جنگ عراق آن چنان داغ بزرگى بر پيکر سياست خارجى کشورهاى غربى و به خصوص آمريکا و انگليس بر جاى گذاشته که تازه واردان به عرصه سياست در اين منطقه ترجيح مى‌دهند اساسا بحث چندانى در مورد سياست خارجى نکنند.

بر همين اساس محور اصلى تبليغات و مانورهاى انتخاباتى اخير در فرانسه بر سر مسائل داخلى از جمله ماليات، خدمات، مهاجرت و هويت ملى اروپايى بوده و اين بى‌ميلى و در واقع حساسيت منفى به مقوله سياست خارجى در دو کشور مهم انگليس و فرانسه، پيامدهاى منفى بسيارى براى آمريکا به دنبال داشته است.

اين گزارش گوردون براون جانشين بلر را داراى روابط نزديکى با دموکرات‌هاى آمريکا دانست و نتيجه گرفته که آقاى براون را مى‌توان حامى دستور کار دموکرات‌هاى آمريکا در حوزه سياست خارجى معرفى کرد و نيکلاس سارکوزى رييس جمهور جديد فرانسه  نيز با وجود تمام گرايش‌هاى آمريکايى‌اش نمى‌تواند يکسره دستور کار آمريکا را اجرا کند و تلاش مى‌کند در کنار همراهى با آمريکا، نقش فرانسه را در مناسبات بين‌المللى پررنگ‌تر کند.

اگر چه در فرانسه ساختار کلى دولت سارکوزى و به خصوص خود وى متمايل به آمريکاست، اما بدنه سياسى فرانسه هم‌چنان حامى رويکرد نسبى در روابط فراآتلانتيک است.

مرکز پژوهش‌هاى مجلس سپس پيامدهاى تحولات انگليس و فرانسه براى ايران را مورد اشاره قرار داده است. از اين پس اگر چه انتظار مى‌رود که جناح غربى مرکب از مثلث آمريکا، انگليس و فرانسه به سمت اقدام‌هاى خصمانه و نظامى عليه ايران نرود.

با ابن همه با درگير کردن شديد ايران در بحران‌هاى سياسى و منطقه‌يى و از بين بردن توان ايران در منطقه و نيز اعمال فشار از طريق شوراى امنيت سازمان ملل تلاش خواهد کرد تا از يک سو از ظرفيت ايران در عراق به نفع خود بهره ببرد و از سوى ديگر رفتار ايران را به زعم خود تعديل کند.