بوش و دیپلماسی المپیک

دیوید والچنسکی، یکی از وقایع نگاران سرشناس مسابقات المپیک گفته است در صورتی که بوش این تصمیم خود را عملی کند، اولین رئیس جمهوری آمریکایی خواهد بود که در مراسم افتتاحیه المپیک در خارج از خاک آمریکا شرکت کرده است.

 

با این حال جورج بوش در اولین اظهار نظر رسمی خود در مورد دلیل اصلی این تصمیم گفت که عدم حضورش در مراسم افتتاح المپیک چین توهین به مردم این کشور محسوب شده و این کار گفت و گوی صریح با رهبری چین را بسیار مشکل خواهد کرد.

 

رئیس جمهور امریکا پس از دیدار با یاسوئو فوکودا، نخست وزیر ژاپن با شرکت در یک کنفرانس خبری مشترک اعلام کرد وی تصمیم گرفته است در مراسم گشایش مسابقات المپیک پکن شرکت کند.

فوکودا نیز با اشاره به تصمیم خود مبنی بر شرکت در مراسم گشایش مسابقات المپیک پکن در ماه آینده میلادی اعلام کرد: من در ا ینجا نخستین بار رسما تایید می کنم در این مراسم شرکت خواهم کرد.

 

بوش به همراه رهبران گروه هشت برای شرکت در اجلاسسران این گروه که از امروز ( دوشنبه ) آغاز می‌شود، در ژاپن بسر می‌برد. این در حالیاست که دیگر رهبران جهان تصمیم گرفته ‌اند به خاطر سرکوب تبتی‌ها توسط نیروهای دولتچین، این مراسم را تحریم کنند.

 

آنجلا مرکل، صدراعظم آلمان از جمله این رهبران است. این در حالی است که نیکلاس سارکوزی هنوز تصمیم خود را در این مورد اعلام نکرده و آن را منوط به نتایج مذاکرات مقامات چینی با نمایندگان دالای لاما بر سر سرنوشت آتی تبت کرده است.اتحادیه اروپا هم تصمیم قطعی خود را برای حضور رهبران کشورهای اروپایی در مراسمافتتاحیه المپیک اعلام نکرده است.

 

بوش در حالی در آخرین اجلاس سران جی هشت شرکتمی ‌کند که کمتر از 200 روز دیگر به پایان دوران ریاست جمهوری اش باقی مانده است. او پیش از حضور در این اجلاس و در هواپیمای اختصاصی اش، 62 سالگی خود را جشن گرفت.

 

رییس جمهور آمریکا در این اجلاس قرار است بارهبران انگلیس، کانادا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، ژاپن و روسیه در مورد موضوعاتی نظیر گرم شدن کره زمین‌، قیمت نفت، کمک به آفریقا، موضوع تجارت جهانی و برنامه‌هایهسته‌یی ایران و کره شمالی تبادل نظر کند.

 

 بوش قبل از بررسی چالش‌ های جهان به دنبال بررسینگرانی ژاپن در مورد پیشرفت‌ها در خلع سلاح هسته‌ ای کره شمالی است. وی هم چنین قراراست موضوع ربوده شدن چند شهروند ژاپنی توسط نیروهای کره شمالی در دهه 70 و 90 را حلو فصل کند. با این حال موضوع شرکت بوش و همسرش در مراسم افتتاح بازی ها المپیک بار دیگر توجه محافل خبری را به این رویداد و مباحث سیاسی مترتب بر آن جلب کرد.

از زمانی که رئیس جمهور آمریکا اعلام داشت که احتمالا در این مراسم شرکت خواهد کرد، مورد انتقاد شدید بسیاری از سیاستمداران آمریکایی قرار گرفت.

 

چهار ماه پیش لایحه ای در مجلس نمایندگان آمریکا ارائه شد که به موجب آن قانونگذاران آمریکایی تلاش کردند تا از حضور رئیس جمهور این کشور در مراسم افتتاحییه المپیک پکن جلوگیری کنند. قانونگذاران آمریکایی به خاطر آنچه که آن را "رفتار وحشیانه چین با بودائیان تبت" نام نهاده اند، تلاش کردند تا از حضور بوش در مراسم افتتاحییه المپیک پکن جلوگیری کنند.

 

علاوه بر این لایحه، 15 نفر از اعضای مجلس نمایندگان آمریکا متشکل از نمایندگان دموکرات و جمهوریخواه با ارسال نامه ای به بوش از وی خواستند تا از تصمیم قبلی خود مبنی بر حضور در مراسم افتتاحییه المپیک صرف نظر کند.

 

"نانسی پلوسی"، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا نیز به صراحت از بوش خواست تا از حضور در مراسم افتتاحییه المپیک خودداری کند. همچنین هیلاری کلینتون نیز از جمله دیگر دموکرات های کنگره آمریکا بود که این تصمیم بوش را مورد انتقاد قرار داد و از وی خواست که هرگز آن را عملی نکند.

 

جان مک کین و سناتور باراک اوباما دونامزد انتخابات نوامبر 2008 هم چندی پیش از بوش خواستند که به دلیل درگیری‌ های تبت و زیر پا گذاشتن حقوق بشر در چین، مراسم افتتاحیه المپیک را تحریم کند.

 

این درخواست ها به تدریج باعث شد تا برخی زمزمه ها در مورد انصراف بوش از حضور در مراسم افتتاح المپیک پکن شنیده شود، با این حال پیشرفتی که در دور اول گفت و گوی دولت پکن و دالایی لاما حاصل شد باعث عزم جدی بوش بر عملی ساختن تصمیم اولیه اش گردید.

 

برخی از تحلیلگران معتقدند که می توان این عزم جدی را نوعی عقب نشینی بوش از سیاست های محافظه کارانه در طول دوران زمامداری بوش ارزیابی کرد. بر اساس این تحلیل وی دریافته است که در مورد مسئله کره شمالی، بیش از سایر عوامل به کمک چین نیاز دارد.

 

اما برخی دیگر از کارشناسان با وجودی که چنین تصمیمی یک نوع عقب نشینی محسوب می شود، اما باید این رفتار بوش را بر اساس تمایلات جاه طلبانه وی تحلیل کرد. بر اساس این تحلیل بوش تلاش دارد تا با حضور در مراسم افتتاحیه المپیک، تصویر یک رئیس جمهور مبتکر را از خود ترسیم کرده و در تاریخ آمریکا نام خود را به عنوان اولین رئیس جمهوری آمریکایی که خارج از مرزهای این کشور در مراسم المپیک حضور پیدا کرده است، به ثبت برساند.