از غرب‌‌گرایی فزاینده نیکول پاشینیان تا ورود کشورهای ثالث به تنش

ارمنستان؛ بحران زای قفقاز جنوبی

۲۹ خرداد ۱۴۰۳ | ۱۰:۰۰ کد : ۲۰۲۶۶۶۴ آسیا و آفریقا انتخاب سردبیر
رامین فرهودی زرنق در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حضور ناتو نه تنها برای روسیه خوشایند نیست بلکه جمهوری اسلامی ایران را نیز ناراحت می کند و توجهات به اتاق های گفت و گوی ارامنه با اعضای ناتو را افزایش می دهد. این رویه موجب اختلاف در میان اعضای ناتو با یکدیگر یعنی ترکیه با آمریکا و فرانسه نیز شده است. فرانسه در حال حمایت از ارمنستان با فروش سلاح و حمایت بین المللی است و ترکیه نیز در هواداری از جمهوری آذربایجان در مقابل شریک ناتویی خود صف آرایی کرده است.
ارمنستان؛ بحران زای قفقاز جنوبی

نویسنده: رامین فرهودی زرنق، کارشناس ارشد علوم سیاسی، مدیر اندیشکده ترند

دیپلماسیی ایرانی: ارمنستان روزهای پرتنشی را بعد از آغاز جنبش «تاووش برای میهن» به رهبری کشیش باگارات گالستانیان شاهد است. فشارها برای برکناری نیکول پاشینیان، نخست وزیر این کشور افزایش یافته و او تمام مخالفان خود را در آخرین سخنرانی اش در مجلس این کشور به دستاویز کردن قره باغ برای باقی ماندن در قدرت متهم کرد.

این نخستین بار نیست که مردم ارمنستان علیه پاشینیان تظاهرات می کنند اما این بار خیابان های ایروان روزهای خونینی را شاهد است. اگر عامل نخست اعتراضات علیه پاشینیان را از دست دادن سرزمین های ادعایی طرفین بدانیم، موتور محرکه بعدی را باید رهبری آن به دست یک رهبر مذهبی بدانیم. کلیسای ارمنی اکنون نقش فعالی در مدیریت اعتراضات علیه دولت ارمنستان ایفا می کند.

ارمنستان بعد از استقلال در 1991 جمعیتی در حدود هفت میلیون تن را داشت اما مشکلات داخلی در آن باعث شد تا با مهاجرت بیش از نیمی از جمعیتش به اروپا و آمریکا، این مقدار به سه میلیون تن کاهش یابد. نداشتن منابع معدنی و زیر ساخت های لازم برای توسعه، موجب از دست دادن توان نظامی و سیاسی اش نسبت به زمان استقلالش شد و در جنگ دوم قره باغ در سال 2020 متصرفات اشغالی خود را از دست داده و مجبور به ترک قره باغ و بازگرداندن آن به جمهوری آذربایجان شد.

اکنون ارمنی ها می کوشند تا غرور از دست رفته شان را بازیابند. اما آیا کشیش گالستانیان این مهم را رهبری خواهد کرد یا فردی دیگر؟

بر اساس آخرین نظرسنجی ها در ارمنستان باگارات گالستانیان 6.7 درصد اعتماد عمومی را داراست. این را نیز باید اضافه کرد که وی به دلیل داشتن تابعیت کانادایی به هیچ عنوان امکان نامزدی برای نخست وزیری را ندارد. اعتماد به پاشینیان نیز به 17 درصد کاهش یافته است. گزینه بعدی برای رهبری ارمنستان رئیس جمهوری سابق، رابرت کوچاریان (1988-2003) است اما اقبال عمومی به وی تنها 2.5 درصد است.

بسیاری از ارامنه بر این باورند که پاشینیان علی رغم ایراداتش، در تلاش برای جلوگیری از جنگ دیگریست. تلاش پاشینیان برای پافشاری بر روند تعیین مرز برای اجتناب از خصومت های جدید است. واضح است اپوزیسیون ارمنی در صورت دستیابی مجدد به قدرت موضع سخت‌تری نسبت به جمهوری آذربایجان خواهد داشت و این خطر درگیری نظامی را به دنبال دارد.

جمهوری آذربایجان نیز سر مست از حمایت های نظامی هم پیمانانش و برخورداری از بودجه مناسب اکنون از حل و فصل اختلافات با زور ابایی ندارد و آماده اشغال اراضی (سیونیک) ارمنستان است.

با روی کار آمدن پاشینیان گرایش‌های روسی در این کشور فروکش کرد و اپوزیسیون مخالف نیز توان کسب رای برای استیضاح نخست وزیر را از دست داد. البته غربگرایی دولت فعلی ارمنستان نیز نتوانسته مسائل منطقه ای آن را حل کند بلکه موجب شکل گیری جبهه های جدیدی از جانب همسایگانش در قفقاز و مجاور آن شده است.

حضور ناتو نه تنها برای روسیه خوشایند نیست بلکه جمهوری اسلامی ایران را نیز ناراحت می کند و توجهات به اتاق های گفت و گوی ارامنه با اعضای ناتو را افزایش می دهد. این رویه موجب اختلاف در میان اعضای ناتو با یکدیگر یعنی ترکیه با آمریکا و فرانسه نیز شده است. فرانسه در حال حمایت از ارمنستان با فروش سلاح و حمایت بین المللی است و ترکیه نیز در هواداری از جمهوری آذربایجان در مقابل شریک ناتویی خود صف آرایی کرده است.

در چنین فضایی شهروندان ارمنی، جمهوری آذربایجان را با 86 درصد، ترکیه را با 82 درصد و روسیه را با 40 درصد آرا بزرگترین تهدید علیه خود می دانند. اما به نظر می رسد بزرگترین تهدید برای ارمنستان نداشتن بلوغ سیاسی دولت این کشور است که با عدم اشراف به اولویت های ملی، این کشور را به کام تنش های جدید سوق می دهد.

حال باید پرسید آن چه باعث شکست دولت ارمنستان در جغرافیای سیاسی قفقاز می شود چیست؟

مهم ترین دلیل؛ وابستگی نظامی و امنیتی ارمنستان به خارج است. دولت ارمنستان در تمام دوره ها، دولتی وابسته به نیروهای خارجی بوده و سعی در خرید خدمات نظامی و امنیتی دولت های بزرگ به نفع خود در برابر تهدیدات منطقه ای داشته است.

البته اقتصاد ضعیف این کشور هم عامل دوم وابستگی نظامی اش به قدرت های خارجی است. هم پیمانی با روس ها در جریان جنگ اول قره باغ و در ادامه سازماندهی سرویس امنیتی اش بر اساس الگوی کی. جی. بی این کشور را در برابر همسایگان قفقازیش آسیب پذیر کرد.

گرجستان و جمهوری آذربایجان هر دو به عنوان کشورهایی ضد روس معارضاتی با روسیه در مسائل ملی و ارضی خود داشته و دارند و باقی ماندن ارمنستان در هم پیمانی با روسیه همیشه بدبینی به آن را در پی داشته است. اما غرب گرایی دولت پاشینیان نیز نتوانست آن را از این وضع ناخوشایند نجات دهد. ارمنستان با باز کردن پای فرانسوی ها و آمریکایی ها به قفقاز این بار، هم روس ها، هم آذری ها و هم ایرانی ها را علیه خود برانگیخته است. ترکیه نیز به ضلع دیگر این مخالفت اضافه شده و در حال تلاش برای خنثی کردن تحرکات طرفداران ارمنستان در قفقاز جنوبی است. ایران فعالیت سفارتخانه آمریکا با دوهزار کادر اداری را تحت نظر دارد و سفارت فرانسه مدام در حال سفارش گیری تجهیزات نظامی از ارمنستان برای ارسال به آن است که نه برای ایران و نه جمهوری آذربایجان خوشایند نیست.

جغرافیای قفقاز جنوبی تحمل انبار کردن این همه تسلیحات نظامی را ندارد و نتیجه این حجم از خرید تسلیحات، تدارک جنگ در آینده است.

تامین امنیت مرزهای شمال غربی برای ایران یک اولویت است و در این زمینه زیاده خواهی کسی را تحمل نمی کند. ایران در مقابل واکنش های احتمالی توسعه طلبی های ارضی در جدار مرزهای خود تاکنون چندین رزمایش برای اخطار به همسایگانش، برگزار کرده است.

باور دولتمردان ارمنی به خریدنی بودن امنیت باعث شده تا هندوستان هم قفقاز جنوبی را عرصه ای برای قدرت نمایی در برابر همسایه منطقه ای خود پاکستان ببیند. پاکستان اکنون بیشترین رابطه نظامی و تجاری را با جمهوری آذربایجان ایجاد کرده است. رقابت این دو کشور در قفقاز جنوبی باعث عقد قراردادهای نظامی مختلف بین آنها با شرکای قفقازیشان شده است. به این مسئله، همکاری بلاروس و اوکراین با جمهوری آذربایجان را هم اگر اضافه کنید ناراحتی روس ها از این مستعمره قدیمی هم برای آینده آن خطرناک می شود.

حال باید ارمنستان برنامه خود را با همسایگان و شرکایش شفاف کند. تمایل ارمنستان به همکاری نظامی و امنیتی با قدرت های منطقه ای و غیرمنطقه ای نیازمند قاعده و قانونی است که دولت آن باید درباره اش تصمیم شفاف و غیرقابل خدشه ای بگیرد و بیش از همه حمایت خود از رویاپردازی های ارامنه تندرو درباره ارمنستان بزرگ را کنار بگذارد. ارمنستانی که بخش هایی از ایران، ترکیه، جمهوری آذربایجان و گرجستان را جزء سرزمین باستانی خود می پندارند.

کلید واژه ها: قره باغ بحران قره باغ قفقاز بحران قفقاز ارمنستان نیکول پاشینیان جمهوری آذربایجان ارمنستان و آذربایجان جنگ قره باغ جنگ قفقاز ایران و ارمنستان ایران و آذربایجان فرانسه فرانسه و ارمنستان ترکیه آذربایجان و ترکیه ترکیه و ارمنستان هند هند و ارمنستان


( ۱۰۵ )

نظر شما :

ناشناس ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ | ۱۰:۳۳
جالبه ارمنی ها بخشی از ایران رو جز خاک ارمنستان بزرگ می دانند اما شما از ارمنستان حمایت می کنید
خسرو ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ | ۱۰:۴۳
در فردای استقلال ارمنستان حدود سه میلیون جمعیت داشت که اکنون به دو میلیون نفر رسیده است پاشینیان با وجود شکست در جنگ ، در انتخابات برنده شد زیرا بیشتر مردم ارمنستان جنگ نمی خواهند کلید حل مشکلات قفقاز در دست ایران و روسیه و ترکیه است اورپایی ها و آمریکا فقط بحران را افزایش می‌دهند در ضمن اگر ایران نخواهد هند نمی تواند با ارمنستان رابطه نظامی داشته باشد چون راهی ندارد
فرهاد ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ | ۱۲:۰۱
ارمنستان پای فرانسه را به قفقاز باز کرده مشکل دارد ولی باکو که پای اسرائیل را باز کرده که نه تنها با ارمنستان بلکه با ایران هم‌ ستیز کند مشکل ندارد؟ مشکلات داخلی ارمنستان چه ربطی به بحران آفرینی خارجی دارد؟ این مشکلات در هر کشوری که سطحی از دموکراسی را دارد طبیعی است. البته در تفکرات پانترکی، دیکتاتوری و فاشیسم ترکی مدل بهتری است که در باکو اجرا می‌شود!
بی نام ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ | ۱۳:۴۰
موحدیان کجاست
ایرانی ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ | ۱۳:۴۸
دهها بار در همین سایت دیپلماسی ایرانی خیلی از عزیزان کارشناس نوشته گذاشته و خواهان به هم زدن روابط دو کشور مسلمان ایران و آذربایجان شده اند که نامشان برای تمامی عزیزان و خوانندگان گرامی معلوم است حالا واقعیت روشن شده و خواهد شد که ارامنه از پشت به ملت ایران خنجر می زنند و نباید یک کشور مسلمان و شیعه را به این ارامنه قاتل مسلمان و شیعه فروخت
وزیری ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ | ۱۴:۱۰
ایران و سایت نفرت‌انگیز دیپلماسی ایرانی، از اینجا رانده و از آنجا مانده. حالا که ارمنستان تحقیر شده، دارد کم‌کم سر عقل می‌آید و نفوذ ایران را می‌خواهد کم کند، شده عامل بحران زا و ایران هم با یک چرخش چاپلوسانه می‌خواهد به آزربایجان نفوذ کند. زهی خیال باطل
یاشاسین آذربایجان ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ | ۱۴:۲۸
سایت دیپلماسی ایرانی، کارشناس‌های جدید آوردی که مثلاً ادعای بی‌طرفی و دوستی با آزربایجان بکنی؟خخخخخ چرخش سیاست‌های خارجی و داخلی‌تان، ناشیانه، آماتور و چندش‌آور است که حتی عوام‌الناس را هم نمی‌تواند فریب دهد. با ترک کردن پانفارسیزم هم نمی‌توانید دشمنی و عداوتی را که با تورک‌ها و آذربایجان شروع کرده‌اید پنهان و ماسمالی کنید، چه برسد با آوردن یک مانقورد آذربایجانی به اسم پزشکیان
ریاکار ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ | ۱۴:۴۳
دشمنی پانفارس با آذربایجان و البته دوستی‌اش با دشمنان و بدخواهان آذربایجان، جزو منافع ملی و استراتژی پانفارس است. این خصوصیت ماهوی و ذاتی پانفارس است که تغییر لحن و سرزنش ارمنستان چیزی را عوض نخواهد کرد
علی ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ | ۱۵:۰۶
برای من هنوز روشن نشده است که کارشناسان ونویسندگان دیپلماسی ایرانی چرا باید برای ارمنستان نسخه پیچی کنندونگران سلامت حضور اسرائیل گونه ارمنی ها در منطقه قافقاز باشند.کشوری که در تاریخش وقانون اساسی اش تصرف سرزمین هایی را که متعلق به دیگران است به عنوان یک اصل قرارداده است وخیال ایجاد ارمنستان بزرگ را از دیرباز در سر می پرواند.ایروان صد سال پیش تنها با 15درصدارمنی پایتخت ارمنی ها شده است وپاکسازی قومی ونسل کشی را بر تورکهای آزربایجانی در این مناطق با پشتیبانی روسها تحمیل کرده است به لحاظ تاریخی ارمنی ها به عنوان مهاجر ودر مناطق مختلف ایران وآزربایجان وتورکیه وغیره ساکن شده اند که حال ادعای سرزمین دارند بنابراین تیتر نوشته "ارمنستان؛ بحران زای قفقاز جنوبی" کاملاٌ درست است واگر کنترل نشود مانند اسرائیل بلای نازل شده خواهد بود.
گوک تورک ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ | ۱۵:۳۷
با خود شیرینی و بلبل زبانی پانفارس، چیزی عوض نشده و دشمنی‌اش با آزربایجان و تورک‌ها تمام نخواهد شد. از روز اول فارس و پانفارس را برای دشمنی و نفرت ساخته و کوک کرده‌اند
روشنی ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ | ۱۶:۳۹
مطالب بسیارجالب وقابل استفاده بود
کوروش ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ | ۱۷:۲۴
تناقض در این نوشته موج می‌زند. ارمنستانی که تنها روسیه در آن پایگاه دارد که آن هم از زمان شوروی است و در حال حاضر محدود شده است، کانون بحران است ولی باکو با پایگاه های اسرائیل و ترکیه حامی داعش با پایگاه آمریکایی در شرق کشورش و نزدیک ایران کانون ثبات هستند!!!! این ادعای سرزمینی هم واقعا مضحک است. درحالیکه که آذربایجان ادعایی باکو که رسما در کتابهای درسی شان تبلیغ میکنند تا گیلان و تهران هم گسترده شده و توران مورد ادعای اردوغان نصف ایران را شامل میشود! شما یک تصویر رسمی از ارمنستان بزرگ دارید!؟
کوروش ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ | ۱۷:۲۶
به نظرم نویسنده بهتر است افکار پریشان و جاهلانه پانترکیسم را در همینجا ببیند. عده ای که تخت جمشید را هم ساختگی می‌دانند به حرفهای شما توجهی نمی‌کنند چون از نظر خودشان از تمام دنیا بهتر هستند. ایران که جای خود دارد. درحالیکه که عملاکمترین سوادی ندارند‌.
به فرهاد ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ | ۱۸:۳۶
به خدا ما هم داریم، همین را می‌گوییم. آخر چه شده است که موجودی به نام پانفارس در صدد تغییر سیاستش است؟ اصلا و به طور ذاتی و ماهیتی مگر ممکن است، فارس و پانفارس از دشمنی با آزربایجان دست بردارد؟ شرق‌شناسان و استعمارگران تعریف و دلیل وجودی فارس و پانفارس را با دشمنی غیرقابل حل با تورک و عرب و محو آنها تعریف کرده‌اند. آیا فارس و پانفارس می‌خواهد بر علیه خود بشورد یا به دلایل امنیتی موجودیت خود را در خطر می‌بیند که می‌خواهد استراتژی یک قرن خود را با چرخش به فرم دیگر درآورده و به حیات خود به نوع دیگر ادامه دهد؟
عادل ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ | ۱۹:۰۱
کجا رفتن اون کردهای که سنگ ارمنی رو به سینه میزدن تحویل بگیر و اینکه خیلی از ایرانی ها هم سنگ ارمنی به سینه میزدن و میزنن از حضور اسرائیل فقط ایران ناراحت هست الباقی مشگل ندارن و اسرائیل این اجازه رو نداره در خاک آذربایجان کاری بکنه ولی از حضور فرانسه یا ناتو ترکیه ایران روسیه و حتی گرجستان ناراحتن و اینکه شاید ی روزی پای اسرائیل قطع بشه ولی ناتو کافی پاش به اینجا باز بشه دیگه کار تموم هست و اینکه شما فکر می‌کنید ناتو فقط آمریکا و اروپا هست بگم در اشتباه هستید اسرائیل هست کره جنوبی ژاپن تایوان و... همشون هستن
محمد تهران ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ | ۱۹:۲۱
یاشاسین آذربایجان
دانشجو ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ | ۲۰:۴۷
تمام کارشناسهای سیاسی اذربایجانی تفسیر مغرضانه از وضعیت ایران و ارمنستان در قفقاز دارند لیست نفراتی چون دوزال علیزاده و...و زرنق چرا از باکو که پای ترکیه و اسراییل و تکفیریها به منطقه باز کردمطلبی نمی گویند یا از نقشه ادعا ارضی باکو و ترکیه بر شمال غرب ایران و شمال شرق ایران حرفی نمی زند چهار معلوم الحال پانترک هم ذوق میکند از این مقالات و شروع به پرستش ارباب باکو و ترکیه خود میکند ارمنیها بومی منطقه هستند و قدمت انها بیشتر از مهاجرین دشت قبچاق و گپی است .از دشمن زیرک و دوست ساده گله ای نیست
هامان ۳۰ خرداد ۱۴۰۳ | ۰۱:۱۹
مسأله قفقاز از توجهات دولتها خارج شده است بلکه مسأله بزرگتری وجود دارد که ادبیات سیاسی رسانه شما را تغییر داده است، از وقتی که فعالین شاخص در آزربایجان ایران دستگیر شدند همزمان رسانه های معارض فارسی زبان در خارج از کشور شروع به بولد کردن فعالیتهای مدنی تورکهای ایران نمودند به نظر می‌رسید که میدان بازی دو جبهه اینبار از کردستان به طرف آزربایجان چرخش کرده است و اینکه طیفی از فعالین آزربایجانی بهتر دیدند بجای بازی در زمین غرب و اسرائیل در زمین حکومت ایران بازی کنند البته به نظر من بهتر است حکومت ایران با عضویت در شورای کشورهای تورک موقعیت و وزن ژئوپولتیکی خودش رو به رخ دنیا بکشد و از این طریق امتیازات و چانه زنی موثری در عرصه بین المللی داشته باشد هرچند شما زرنگتر و دوراندیش تر هستید که به این موارد فکر نکرده باشید.
علی ۳۰ خرداد ۱۴۰۳ | ۰۲:۴۷
طبق معمول پانترکا مشغول پخش دروغ و اطلاعات دروغ
امیر ۳۰ خرداد ۱۴۰۳ | ۰۲:۵۴
صد سال پیش ترکای فاشیست یک و نیم میلیون ارمنی رو در ارمنستان غربی نسل کشی کردن. ترک فاشیست جز خونخواری و غارت و اشغالگری کار دیگری بلد نیست. صد سال پیش حتی یک ترک در شهر وان و ارزروم درسیم نبود و تمام این ولایت‌ها ارمنی نشین بودن. مثل آرتساخ که چند ماه پیش پاکسازی قومی شد ...
مهدی سهیلی ۳۰ خرداد ۱۴۰۳ | ۰۹:۲۸
خیلی جالبه.. مقاله رو به طرز مشکوکی آلوده به جوهر پانترکیسم نوشته.. نهایتا طوری جلوه داده انگار ارمنستان مقصره.. و آذربایجان که دست راست اسرائیله تحدید نیست.. فراموش نکنیم هلیکوپتر شهید رییسی کجا سقوط کرد.. چند کیلومتری پایگاه عملیاتی اسرائیل در زنگیلان
خان اوغلان .خ.اهری ۳۰ خرداد ۱۴۰۳ | ۱۰:۳۷
تحلیل درستی است .با این اوصاف یک سئوال از طراحان سیاست خارجی پیش می آید؛ چرا و چه کسانی با تمرکز بر اختلافات به جای اشتراکات از طریق انگاره تهدیدهراسی، موجب تفرقه میان ایران با آذربایجان و ترکیه و.. شدند و موجب افزایش فرصت برای آمریکا و فرانسه شدند؟ و چه نتیجه ای گرفتند.ظرفیت جمهوری اسلامی بهتر از انگاره باستان گرایی می توانست در تثبیت امنیت منطقه ای موثر شود.و تهدیدهای منبعث از نگاه تمدنی باستانی, به جای ظرفیت های کامل ایران و منطقه هنوز هم مورد رصد بیگانگان برای تنش و تفرقه ارزیابی می شود.
مهبد ۳۰ خرداد ۱۴۰۳ | ۱۷:۱۲
میبینم که سایبری های ترکیه و باکو با همکاری اسراییل و شرکایش خوب تو فضای مجازی فعال عمل میکنند و با پیام هاشون قصد تجزیه ایران رو دارند این مسئولین بیخیال و خودفروخته کجایند!!؟؟ به این گرگهای درنده اعلام میکنم ایران درطی این هزاران سال از تمامی اقوام شکل گرفته و به قوم خاصی متعلق نیست. هزاران سال قدمت داره (درصورتی که قدمت شما به چندده سال میرسه) و منی که کیانم همچو رنگین کمان پدربزرگ و مادربزرگم هایم از ترک و لر و فارس و مازن تشکیل شده. همه اقوام در صلح و صفا در سفره پهناور ایران زندگی کرده ایم و همان خاکهایی که بصورت استیجاری درآن زندگی میکنید خاک ایرانمان است و بدانید اجنبی ها چه در مجازی و چه رو در رو تمام قد از ایرانم دفاع خواهم کرد...
م. سلیمانی ۳۰ خرداد ۱۴۰۳ | ۱۸:۰۰
ناتو باید متلاشی شود! و چه بهتر که محرمانه منحل گردد.
به تمام قومگراها ۳۱ خرداد ۱۴۰۳ | ۰۷:۰۴
توهمات و توجیهات حمایت از باکو و متهم کردن ارمنستان شروع شد :از شیعه بودن مردم باکو که اتفاقا سکولار و گرفتار سیاست پان‌ترکیسم عثمانی ،همزبان بودن و قوم گرایی ،شرق شناسان و استعمارگران برای بهره برداری منافع خود مکاتبی چون پان‌ترکیسم و پان‌عربیسم گسترش دادن و همه آنها فقط برای توقف حرکت بیداری اسلامی و ایرانی و همگرایی بود که متاسفانه موفق شدند و عمله های آنها با اسامی مختلف درحال یقه کشی هستند اما مگر نمی بینید ترورهای فخری زاده ،شهریاری و پهباد ساقط شده نطنز از کدام قبرستان حمایت شدند ؟؟؟؟؟ چرا خود را به نفهمی میزنید پانترکها ،دیگری تز عضویت ایران در سازمان پانترکی اتحادیه ترک زبان دادند مگر نمی داند ایران حتی در زمان حاکمان ترک ترک زبان نبوده و نیست ؟؟؟؟ خدا فهم و عقل به ساده لوحان و مغرضان قومی و نژادی عطا فرماید
قاضی ۳۱ خرداد ۱۴۰۳ | ۱۹:۴۵
در خیابانهای ارمنستان خونی ریخته نشده و حتا یک سیلی به صورت کسی نخورده است. یک تحلیلگر سیاسی زمانی می‌تواند تحلیل درست ارائه کند که برای مدت لاقل سه ماه در منطقه هدف حضور داشته باشد. در چند سال گذشته هسته های اعتراضی متنوعی در ارمنستان شکل گرفته که اغلب از سوی الیگارش های طرفدار روسیه برعلیه دولت ساماندهی و هزینه می‌شوند. برنامه مبارزه واقعی با فساد توسط دولت، باعث زیان‌های بسیار برای آنها بوده است. اکنون نیز هسته اعتراضی تحت پرچم مذهب به راه افتاده که البته توفیق چندانی در بوجود آوردن موج اعتراضی وسیع نیافته اند زیرا کلیسای ارمنستان یکی از متهمین اصلی فساد و همدستی با دولت‌های فاسد سه دهه گذشته است.
جواب به قاضی ۲۷ تیر ۱۴۰۳ | ۲۳:۰۲
واقعا مطمئنی که در ارمنستان خونی ریخته نشده. پلیس زده دست طرفو ناقص کرده. سرشو شکسته اونوقت تو تز میدی؟
فرهاد ۰۱ مرداد ۱۴۰۳ | ۰۷:۲۷
در فرانسه هم در جریان اعتراضات جلیقه زردها یک نفر بینایی اش را از دست داد. ولی این قابل مقایسه با نسل کشی میلیونی ارامنه و کردها و علویها و یونانیها و ... توسط ترکها، پاکسازی قومی قره باغ، دستگیری های انبوه مذهبی‌ها و مخالفین علیف در باکو، زندانی کردن روزنامه نگاران و سیاستمداران و شکنجه آنها در ترکیه و ... نیست. پانترکها چه چیزی را توجیه میکنند واقعا مشخص نیست.