احتیاط متقابل اسرائیل و حزب الله

نویسنده: یوشی مکلبرگ

دیپلماسی ایرانی: یکی از جنبه های متناقض رابطه اسرائیل و حزب الله این است که این دو دشمن قسم خورده به علت احساس اجتناب ناپذیر بودن درگیری در آینده و تبعات ویرانگر آن بسیار محتاطانه گام بر می دارند. هر دو طرف از ظرفیت های نظامی مرگبار یکدیگر خبر دارند و می دانند در صورت وقوع جنگی تمام عیار، هیچ یک در وارد کردن آسیب حداکثری به نیروهای نظامی، غیر نظامی و زیر ساخت های طرف دیگر تردید نمی کند.

با وجود این، هر اتفاق خصومت آمیزی میان اسرائیل و حزب الله می تواند آغازگری بالقوه برای جنگی فراگیر باشد. پس از کشته شدن یکی از عوامل حزب الله در بمباران پایگاهی ایرانی در سوریه، اسرائیل برای انتقام جویی حزب الله در راستای سیاست «توازن بازدارندگی» و تلافی جویی متناسب سید حسن نصرالله آماده شد. در حوادث مشابه در هفته گذشته نیز انتقام جویی حزب الله محدود و قابل پیش بینی بود. هر چند تضمین شده دانستن چنین رفتار عقلانی حماقت است. موقعیت ایستا و ثابت نیست و روی هر دو طرف فشارهایی وجود دارد که ممکن است یکی از آنها را به حرکت نظامی قاطعی سوق دهد. چنین اتفاقی می تواند نتیجه احساس زیان در توازن هراس و بازدارندگی، اشتباه محاسباتی درباره نیات طرف مقابل، فشارهای داخلی و در مورد حزب الله، فشار حامیان ایرانی باشد.

از دیدگاه رهبران اسرائیلی تمایزی میان ایران و حزب الله نیست. اسرائیل رهبر حزب الله را دست نشانده ایران می داند؛ اما چنین دیدگاهی ساده انگارانه است. هر دو طرف در خدمت منافع یکدیگرند. ایران حامی بزرگی است که بدون حمایت آن حزب الله هیچ گاه چنین قدرت سیاسی به دست نمی آورد و حزب الله هم برای ایران متحدی مؤثر در لبنان و سوریه است که ارتش اسرائیل را در جبهه لبنان مشغول می کند و حتی شکست می دهد.

محاسبات معقول اسرائیل و حزب الله را متقاعد کرده است که هر نوع تنش زایی، چه رسد به جنگ تمام عیار، در راستای منافع هیچ یک از آنها نیست. اما از آن جا که هر دو طرف با ناآرامی ها و چالش هایی در داخل روبه رو هستند که کرونا آنها را تشدید کرده است، ناچار به بررسی آثار مقابله آنها بر مخاطبان داخلی هستند. بارها به رهبری اسرائیل هشدار داده شده است که در صورت تحقق درگیری با حزب الله، خسارت هایی به هر دو طرف وارد می شود که به نفع هیچ یک از آنها نیست و شاید به معنای پایان رهبری در هر دو طرف باشد.

گزینه دیگر ادامه خصومت های آرام تر است که برای هر دو طرف بهتر است. چنین خصومتی به اسرائیل در رساندن این پیام کمک می کند که هیچ شکلی از نزدیکی محور حزب الله – ایران به مرزهای خود را تحمل نخواهد کرد و به حزب الله نیز کمک می کند که هویت خود را به عنوان جنبش مقاومت در برابر «موجودیت صهیونیستی» حفظ کند و به هر دو طرف نیز کمک می کند اذهان داخلی را مدیریت کنند. اما این خصومت های آرام با خطر تشدید حساب نشده اوضاع همراه هستند که هر آن ممکن است به جنگی تمام عیار بیانجامد.

منبع: عرب نیوز / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11