جنگ، هدیه اسرائیل به ایران و حزب الله است

دیپلماسی ایرانی: امسال برای نهمین سال متوالی است که دیپلماسی ایرانی یادداشت های سرکیس نعوم را منتشر می کند. این یادداشت ها بعد از سفر وی به امریکا و دیدارش با مقامات فعلی و سابق امریکایی به طور مرتب در روزنامه النهار منتشر شده است. به دلیل تغییراتی که در روزنامه النهار ایجاد شده نتوانستیم به همه این یادداشت ها دسترسی داشته باشیم اما آن دسته از یادداشت هایی که امکان دسترسی به آنها وجود داشته و از اهمیت و جذابیت بالایی برخوردار بوده است را تهیه و منتشر می کنیم. در این جا بیست و دومین بخش از این یادداشت ها را می خوانید:

مدیر مسئول یکی از سازمان های یهودی امریکایی که کار رسمی و هر روزش دفاع از اسرائیل و منافع آن در محافل مردمی و حزبی و رسمی و کنگره و سیاسی و رسانه ای داخلی ایالات متحده است، از من پرسید: «نظرت درباره اسرائیل و لبنان چیست؟»

جواب دادم: «به نظر من حزب الله جنگی را علیه اسرائیل راه نمی اندازد یا کاری نمی کند که دیگران مجبور شوند به آن و لبنان حمله کنند. در چنین حالتی اسرائیل هم به لبنان حمله نمی کند، تا این که وضعیتش و شرایطش در داخل و منطقه و شاید هم جهان دست خودش تغییر نشود. البته این به آن معنا نیست که اسرائیل خود را آماده جنگ نمی کند، بلکه خود را طوری آماده جنگ نگه می دارد انگار که قرار است همین امروز و فردا جنگ شود، همان طور که به این معنا هم نیست که حزب الله آماده جنگ نیست، به همان میزان که اسرائیل آمادگی جنگ دارد حزب الله هم چنین آمادگی ای دارد. البته یک حادثه تصادفی یا اشتباه نقشی در شعله ور کردن جنگ ایفا می کند.»

در واکنش به حرف هایم نظر داد: «آیا فکر نمی کنی که اسرائیل شاید در وضعیتی قرار بگیرد که آغاز یک جنگ "کوچک" علیه حزب الله در لبنان را ضروری بداند برای این که بُرد موشک های حزب الله که در سال 2006 به تل آویو رسیده بود حالا احتمالا به ایلات رسیده باشد؟»

جواب دادم: «اسرائیل یک جنگ کوچک را در سال 2006 امتحان کرد و شکست خورد، و به حزب الله پیروزی بزرگی را هدیه داد که تاثیر بزرگی در ادامه "افتخاراتی" داشت که ایران در سال 2000 با تحمیل عقب نشینی نظامی اسرائیل از اکثر اراضی اشغالی لبنان برایش فراهم کرد. اگر یادت باشد در سال 2006 امریکا اسرائیل را ترغیب می کرد که به جنگ ادامه دهد تا بر حزب الله پیروز شود. چنین اتفاقی نیفتاد بلکه برعکسش اتفاق افتاد، اولا، برای این که اسرائیل آمادگی سیاسی و نظامی برای جنگ نداشت، و ثانیا، برای این که حزب الله از نهایت توانایی های نظامی اش استفاده کرد برای این که بر این باور بود که جنگ دایر برایش جنگ مرگ و زندگی است.»

نظر داد: «اما این بار شاید اسرائیل مجبور شود عملا طرحی را طرح ریزی کند ولو کوچک حتی اگر شمار زیادی کشته و زخمی دهد و آسیب های داخلی شدیدی ببیند.»

نظر دادم: «من مطمئن نیستم که اسرائیل بتواند در جنگ کوچکی پیروز شود. البته که اگر جنگ در بگیرد لبنان را ویران خواهد کرد، اما خودش هم خیلی آسیب خواهد دید. حزب الله و طرفدارانش را هم آزار خواهد داد. اما جنگ را پیروز نخواهد شد. بلکه در این صورت به حزب الله و رهبرانش بعد از ویرانی بهانه ادامه مقاومت خواهد داد. علاوه بر آن چنین جنگی برای حزب الله و حامی آن، ایران مفید خواهد بود برای این که فرصت بازبینی برای تایید جهانی و اسلامی خواهد داد، بازبینی در آسیبی که از درگیری های مذهبی جاری در منطقه میان سنی و شیعه دیده است، درگیری هایی که شیعیان در اقلیت و اهل تسنن در سطح جهانی در اکثریت بوده اند. به ویژه بعد از آن که ترامپ تصمیم به انتقال سفارت امریکا به بین المقدس گرفت و حاکمیت اسرائیل بر بلندی های جولان را به رسمیت شناخت. جنگ اسرائیل با حزب الله وحدت جهان اسلام در برابر اسرائیل را سبب می شود همان طور که به ضرر غرب خواهد شد و باعث می شود تا تروریست هایی که در فرقه های مختلف فعالیت می کنند نیز به همکاری با یکدیگر علیه یک هدف مشترک ترغیب شوند.»

ادامه دارد...