وقت کار است؛ سنگ اندازی‌ها را فراموش کن
بعد از گذشت دو روز پرماجرا و غافل‌گیر کننده در عرصه سیاست خارجی کشور به خاطر استعفای ظریف و بازگشت مجدد وی به این عرصه که آن هم پس از تماس‌ها، رایزنی‌ها و دادن تضمین‌هایی بوده است، وقت آن رسیده که شأن و اعتبار واقعی وزارت امور خارجه و شخص وزیر خارجه به عنوان بالاترین مقام مسئول در اجرای سیاست خارجی کشور از سوی تمامی دستگاه‌ها و نهادهای حاکمیتی و انتصابی کشور، به رسمیت شناخته شده و «سردار دیپلماسی» کشور نیز با فراموش کردن برخی از دلخوری‌ها و سنگ اندازی‌ها، مجددا فعالیت خود را برای دفاع از منافع ملی با قوت بیشتری ادامه دهد.
به گزارش ایسنا، دوشنبه شب پس از اینکه محمد جواد ظریف، وزیر خارجه کشورمان به علت وجود برخی ناهماهنگی‌ها در نهاد ریاست جمهوری و تصور بر آنکه شأن و جایگاه وزارت خارجه حفظ نشده و با تاکید بر اینکه وزیر امور خارجه «زینت‌المجالس» نیست، تصمیم گرفت که آنچه را که در چند وقت اخیر در اندیشه داشت به صورت رسمی علنی کند و در همین چارچوب ضمن نگارش نامه‌ای به رئیس جمهور و بیان برخی انتقادات و دلخوری‌ها اعلام کند که از ادامه‌ی حضور در دولت معذور است.
او در همین چارچوب تصمیم گرفت که از شبکه اجتماعی اینستاگرام برای مطرح کردن این موضوع با مردم استفاده کند و ساعاتی پس از اینکه نامه استعفای خود را به رئیس جمهور نوشت در مطلبی در این شبکه اجتماعی ضمن تبریک روز مادر و روز زن اعلام کرد که از ادامه حضور در دولت معذور است و از همه مردم خواست که او را به خاطر برخی کاستی‌ها و کوتاهی‌ها در انجام وظایفشان ببخشد.
بلافاصله بعد از انتشار این خبر بسیاری از رسانه‌های داخلی و خارجی به این موضوع واکنش نشان دادند و این خبر به تیتر برخی رسانه‌های بین‌المللی تبدیل شد چنانچه که برخی از آنها نوشتند معمار توافق هسته‌ای ایران از سمت خود کناره‌گیری کرد.
از همان ابتدای مطرح شدن این استعفا و عدم حضور ظریف در تصاویر منتشر شده از دیدار رئیس جمهور با بشار اسد و همچنین مقام معظم رهبری با این مقام عالی‌رتبه سوریه، برخی پیش‌بینی می‌کردند که یکی از دلایل استعفای ظریف همین موضوع بوده است که به مرور نیز صحت این فرضیه قوت گرفت.
به نظر می‌رسد که به خاطر برخی ناهماهنگی‌ها در جریان سفر بشار اسد به تهران از وزیر امور خارجه برای حضور در دیدارهای این مقام عالی‌رتبه سوری دعوت نشده بود و این مساله صبر ظریف را لبریز کرد و او با توجه به این موضوع و انباشت این گله‌ها از "برخی از ناهماهنگی‌ها و موازی کاری‌ها در عرصه سیاست خارجی کشور" و همچنین رقابت‌هایی که بعضاً به نظر می‌رسد در دفتر رئیس جمهور با برخی از وزرا وجود دارد، تصمیم به استعفا گرفت.
بعد از انتشار این استعفا اخباری منتشر شد مبنی بر اینکه برخی از اعضای عالی‌رتبه وزارت خارجه تصمیم گرفته‌اند که از سمت خود استعفا دهند که ظریف در پیامی به مدیران و معاونان خود از آنها خواست از انجام این امر خودداری کنند و به وظایف خود ادامه دهد.
او همچنین در پاسخ به برخی از دلجویی‌هایی که از سوی تعدادی از نزدیکان رئیس جمهور از وی صورت گرفت، تصریح کرد: استعفای من صرفاً دفاع از شأن و جایگاه وزارت امور خارجه در روابط خارجی بوده و آن را در کنار سایر توانمندی‌ها برای امنیت ملی ایران حیاتی می‌دانم. من ناراحتی و دلخوری شخصی ندارد و نیاز به دلجویی ندارم. به عنوان وزیر خارجه وظیفه داشتم به خاطر منافع ملی و اقتدار کشور در برابر رعایت نشدن جایگاه وزارت خارجه واکنش نشان دهم و بقیه گمانه‌زنی‌ها صرفاً زاییده تخیلات افراد است.
بعد از اخبار منتشر شده در ارتباط با استعفای ظریف و اصرار او بر اجرای این تصمیم؛ برخی از مقامات کشور در تماس با این دیپلمات ارشد کشورمان تلاش کردند که او را از تصمیم خود منصرف کنند و با دادن تضمین‌ها و ضمانت‌هایی از او بخواهند که بار دیگر مسئولیت دستگاه دیپلماسی کشور را برعهده بگیرند. در همین چارچوب در فضای مجازی نیز عده‌ای از فعالان این شبکه اجتماعی که خواهان ادامه حضور ظریف در این سمت بودند با راه‌اندازی هشتگ‌هایی همچون «#ظریف_بمان» و «#نه_ به_ استعفای_ ظریف» طوفان توییتری به راه انداختند و از او خواستند که در مقام وزیر امور خارجه ادامه فعالیت دهد.
روز چهارشنبه صبح نیز فرمانده سپاه قدس که به نظر می‌رسد هماهنگ‌کننده اصلی سفر بشار اسد به تهران بوده چنانکه در دیدار رئیس جمهور و مقام معظم رهبری با این مقام عالی‌رتبه سوری حضور داشت، در مطلبی در مورد استعفای ظریف تاکید کرد: حتماً آقای ظریف مسئول سیاست خارجی ایران است و طی مدت مسئولیت در وزارت خارجه کشورمان همواره مورد حمایت و تأیید مقامات عالی‌رتبه نظام به ویژه مقام معظم رهبری بوده و هست.
سردار سلیمانی در این پیام با اشاره به اینکه به خاطر برخی ناهماهنگی‌ها در نهاد ریاست جمهوری ظریف در جریان ملاقات آقای بشار اسد در تهران با حسن روحانی حضور نداشته است تلاش کرد به نوعی به برخی از مطالب منتشر شده مبنی بر اینکه یکی از دلایل استعفای ظریف از وزارت خارجه حضور مستقیم او در برخی از مسائل منطقه‌ای سیاست خارجی کشور است، پاسخ دهد.
همچنین حسن روحانی رئیس جمهور نیز در نامه‌ای خطاب به ظریف، با تاکید بر اهمیت حفظ شأن و اعتبار وزارت خارجه و جایگاه شخص وزیر خارجه به عنوان بالاترین مقام مسئول در اجرای سیاست خارجی کشور با استعفای محمد جواد ظریف مخالفت و تاکید کرد: پذیرش استعفای جنابعالی را برخلاف مسائل کشور می‌دانم و با آن مخالفت می‌کنم.
او همچنین در ادامه نامه خود به برخی از دستاوردهای وزارت خارجه در طی چند ماه اخیر اشاره کرد و گفت: شادی برخی از دشمنان قسم خورده مردم از استعفای جنابعالی بهترین گواه بر موفقیت محمدجواد ظریف و بزرگترین دلیل برای استمرار فعالیت شما در سمت وزارت امور خارجه کشور است.
طی دو روز گذشته نیز بسیاری از منتقدان ظریف که در ماه‌های گذاشته انتقاداتی جدی به عملکرد ظریف در دستگاه دیپلماسی کشور وارد کرده‌اند، در نوشته‌هایی از ظریف خواستند که در سمت خود باقی بماند، چنانکه می‌توان در این زمینه به بیانیه فراکسیون ولایی مجلس شورای اسلامی و همچنین تیتر امروز روزنامه کیهان که همواره از سیاست‌های وزارت خارجه و شخص وزیر انتقاد کرده‌اند، اشاره داشت. البته برخی از منتقدان نیز از این استعفا اظهار خوشحالی و تاکید کردند که باید ظریف به خاطر عملکردش در طی مدتی که در مسئولیت وزارت خارجه بوده محاکمه شود و در همین راستا یکی از روزنامه‌های منتقد ظریف نیز از استعفای او به عنوان «کودک‌شو» یاد کرد.
اکنون با توجه به اجماع نسبی که در داخل کشور در ارتباط با اهمیت لزوم ادامه کار محمد جواد ظریف در عرصه سیاست خارجی کشورمان به وجود آمده است، این نکته ضروری به نظر می‌رسد که ظریف با استفاده از این اجماع به وجود آمده با قدرت و توان بیشتری در عرصه سیاست خارجی کشور مشغول به فعالیت شود و با فراموش کردن برخی ناهماهنگی‌ها و حتی دلخوری‌ها با اقتدار بیشتری در این عرصه، در راستای حفظ منافع ملی مردم و کشور قدم بردارد و این سرمایه گرانقدر را به راحتی از دست ندهند؛ سرمایه‌ای که تکرار ناشدنی است. در کنار اهمیت استفاده مناسب ظریف از این ظرفیت، وقت آن رسیده که دیگر دستگاه‌های مسؤول و تصمیم گیر در کشور نیز با اعتماد واقعی به وزیر امور خارجه و نظرات کارشناسی او، زمینه را برای تسهیل فعالیت‌های او فراهم کنند و از ایجاد برخی سنگ اندازی و مخالفت‌ها که صرفاً جنبه جناحی و یا سیاسی دارد، خود داری کنند و شاید تصویب لوایح مربوط به FATF می‌تواند آغازی خوبی برای این موضوع باشد.
نظر شما :