برجام و توافقنامه پاریس، میراث از دست رفته وزیر امور خارجه پیشین
کری در ۲۰۲۰ ترامپ را شکست می دهد؟
نویسنده: ادوارد لوک
دیپلماسی ایرانی: ناهار با جان کری طبق برنامه پیش نرفت. نامزد حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری سال 2004 و وزیر امور خارجه ایالات متحده در زمان ریاست جمهوری باراک اوباما در حالی که روی صندلی خود می نشست، گفت: «گرسنه نیستم.» اما برنامه ناهار با «اف تی» و نمی خواستم بگذارم اعتصاب غذا کند. در کافه ای فرانسوی در خیابان پنسیلوانیا و در فاصله چند صد متری از هتل بین المللی ترامپ قرار داشتیم. کری یک کت و شلوار آبی تیره به تن داشت که تصویر یک نامزد سنتی ریاست جمهوری را تداعی می کرد. او اخیرا زندگینامه خود را منتشر کرده که این هم یک حرکت کلاسیک توسط افراد مشتاق به ورود به دفتر بیضی به شمار می رود. زمان بندی انتشار این کتاب گمانه زنی ها را درباره اینکه کری برنامه نامزدی مجدد در انتخابات ریاست جمهوری برنامه ریزی می کند، افزایش داده است.
اما شاید چنین تصمیمی برای حزب دموکراتیک چندان هوشمندانه نباشد. پس از رسوایی اخلاقی رئیس جمهوری دموکرات، جورج دابلیو. بوش در انتخابات ریاست جمهوری 2004 کری را شکست داد و اکنون تصور اینکه او قصد بازگشت به رقابت را داشته باشد، دور از ذهن است. او در سال 2008 از نامزدی در انتخابات امنتاع کرد و در دوره دوم ریاست جمهوری اوباما رکورد همه وزرای امور خارجه پیش از خود را در سفرهای خارجی شکست: کری بیش از 120 روز را در پرواز گذراند و دستاورد این جنون سفر توافق هسته ای سال 2015 ایران و توافق درباره تغییرات آب و هوایی پاریس شد. اما هر دو میراث او پیشتر نابود شده اند. دونالد ترامپ ایالات متحده را از هر دو توافق خارج کرده است.
آنچه بر دشواری کار او می افزاید این است که صبر دموکرات ها به سر آمده است. هنوز اتفاقی مشابه سلطه خصومت آمیز ترامپ بر حزب جمهوری خواه در حزب دموکرات رخ نداده، اما سیاستمداران یک نسل جوان تر از کری هشدار می دهند که امکان وقوع چنین اتفاقی همچنان وجود دارد و آنچه پیشتر رخ داده را می تواند نشانه احتمال بالای شکست او دانست.
اما کری شخصا معتقد است که تحقیقات رابرت مولر بازرس ویژه درباره ارتباط کمپین ترامپ با روسیه، میتواند به شکسن او در انتخابات ریاست جمهوری بینجامد. کری که در دوران نوجوانی با مولر هم مدرسه ای بوده، بازرس ویژه را «برنده ترین تیر آمریکا» می خواند. کری همچنین معتقد است که اتفاق دیگری که قابلیت متوقف کردن ترامپ را دارد، شکست جمهوری خواهان در انتخابات کنگره است.
کری در اشاره به کمپین های انتخاباتی و افشاگری های آن می گوید: «برای بازگشت به این گود باید پوستی به سختی کرگدن داشته باشی! پوست من از آن هم کلفت تر است. آب از سر من گذشته است. از 27 سالگی زندگی من در معرض دید عموم بود و آنها هر اتهامی را علیه من مطرح کردند. به سابقه نظامی من حمله کردند و وطن دوستی مرا زیر سوال بردند، اما نتوانستند چیزی را ثابت کنند. به حمله آنها به عراق نگاه کنیتد. فاجعه به بار آوردند.»
گفت و گو را مجددا به مساله ایران بر می گردانم و به او می گویم حامیان ترامپ مدعی شده اند که کری در معامله با ایرانی ها امتیازات زیادی داده فقط به این دلیل که می خواسته به جایزه نوبل صلح برسد. این یادآوری به وضوح او را به هیجان می آورد: «آنها نمی دانند راجع به چه صحبت می کنند. اینها را می گویند چون به نظر تاثیرگذار می آید. واقعیت این است که ما به توافقنامه ای رسیدیم که شفاف ترین و سخت ترین کنترل تسلیحاتی را شامل می شود. می توانیم هر زمانی که خواستیم هر کدام از تاسیسات ایرانی را که خواستیم مورد بازرسی قرار دهیم.» مساله دیگری که احساسات کری را برمی انگیزد، تهدید گرمایش جهانی است. اما مشکل او این است که تنها شمار اندکی از رای دهندگان آمریکایی در این نگرانی با کری سهیم هستند.
کری بر می خیزد. شماری از کارکنان رستوران سر میز می آیند و یکی از آنها او را «آقای رئیس جمهور» خطاب می کند. کری می خندد و می گوید «برای این کار به او پول نداده بودم.» کافه را ترک می کند و سبب می شود به این مساله بیاندیشم که کری از آن نوع پیشینه هایی دارد که می تواند یک تشکیلات میانه رو را ترغیب کند به او یک فرصت دوباره بدهند. اما آمریکای امروز برای هر چیزی بی قرار می شود غیر از تجربه!
منبع: فایننشال تایمز / مترجم: طلا تسلیمی
نظر شما :