چه کسی اقتصاد بریتانیای بعد از برگزیت را نجات می‌دهد؟

نویسنده: برندی آیدویو

دیپلماسی ایرانی: همانطور که به مهلت اجرای برگزیت نزدیک و نزدیک تر می شویم انگار که مهی سراسری کشور را فراگرفته و اقتصاد بریتانیا در یک جدال گرفتار آمده است. اما یک راه حل وجود دارد. راه حلی که روبی مک گرگور اسمیت به آن اشاره کرده است: «پتانسیل سود بردن اقتصاد بریتانیا از وضعیت موجود در دست افرادی است که تا کنون در بازار کار بیشتر نادیده گرفته شده اند یعنی سیاهان، اقلیت ها و قومیت ها (BME) این سود می تواند سالانه 24 میلیارد پوند باشد که معادل 1,3درصد از تولید ناخالص داخلی است.»

گزارش او نشان می دهد که 14درصد از جمعیت کار بریتانیا با پیش زمینه ای از BME وارد باز کار شده اند هرچند که بسیاری از اقلیت های قومی در رده کارکنانی هستند که پایین ترین درآمد را دارند. امکانات برای آنها فراهم نمی شود که بتوانند مهارت خود را افزایش دهند بنابراین دستیابی به حرفه های خاص برای آنها ممکن نیست. اما چگونه می توان این کار را انجام داد؟ کنفرانس ها به نظر منابعی برای راه حل ها باشند اما می توانند فرصت هایی منحصر به فرد را برای جوانان BME فراهم کنند تا به موفقیتی مشابه با مردمی از پیش زمینه های دیگر برسند. این برنامه ها فرصت هایی بالقوه فراهم می کنند و درهای پیشرفت را به سوی این مردم باز می کنند.

اسمیت پژوهشگر حرفه ای BME که درباره تنوع قومی و فرصت ها در کالج سلطنتی لندن کار می کند یکی از نخستین کسانی بود که در این رابطه تحقیقات رسمی را انجام دهد. او دریافت که تنها 0,5 درصد از مدیران حرفه ای در بریتانیا سیاه پوست هستند و نماینده BME محسوب می شوند که در دنیای آکادمیک بالا آمده و توانسته اند شغل خود را در دنیای حرفه ای ارتقا دهند. جز با ارائه و نمایش چنین افرادی دیگر چگونه می توان به جوانان انگیزه و شور بخشید؟

وینستون مورگان در سخنرانی خود با این عنوان که «چرا به اساتید سیاه پوست احتیاج داریم» استدلال می کند که «اگر بخش آموزش عالی نتواند فرصت هایی برابر برای کارکنان BME فراهم کند آن گاه چگونه می تواند در انتظار نتایج مطلوب از دانشجویان BME بود؟ داشتن اساتید سیاه پوست زمینه محدودیت و نژادپرستی را کاهش می دهد و این فرصت را ایجاد می کند که شور و انگیزه در جامعه افزایش پیدا کند.» وجود اساتید سیاه پوست در دانشگاه ها روایتی قدرتمند برای نسل های آینده است و به مانند الهامی دانشجو و دانشگاه را به سمت رشد و پیشرفت بیشتر می کشد. آنها دایره ای از فضیلت هستند.

بازخوردی که هفته گذشته از کنفرانس فرصت ها برای BME دیده شد نشان داد که بیش از 80 درصد موافق این بودند که فرصت هایی فراهم شود تا افراد این گروه ها موقعیت های آکادمیک بیشتری داشته باشند. نتیجه این کنفرانس این بود که کالج سلطنتی لندن پس از سال ها رویکرد خود را تغییر داده و موقعیت هایی را برای دانشجویان BME برای تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد و دکترا فراهم کرد. مشخص است که این کنفرانس ها به تنهایی کافی نیستند. درست است که چنین کنفرانس هایی موقعیت هایی برای پیشتازی برای جوانان BME فراهم می کنند اما این به تنهایی کافی نیست بلکه خارج از دنیای علم باید موقعیت هایی در جامعه نیز برای این افراد فراهم شود.

مگان مرکل معتقد است می توان تصویری قدرتمند تر از مردم BME ارائه داد: «هم اکنون این کاری است که در دانشگاه ها انجام داده ایم اما جامعه نیاز دارد تا بیشتر در این مسیر قدم بردارد. باید فرصت برای مردم BME فراهم شود تا پس از ادامه تحصیلات بتوانند در بازار کار فرصت مناسب پیدا کرده و زنجیره ایجاد شوق را در جامعه ادامه دهند. این تنها برای خودشان خوب نیست بلکه می تواند اقتصاد بریتانیا را نیز نجات دهد.»

منبع: گاردین/ مترجم: روزبه آرش