سرنوشت غم انگیز دانش آموزان دختر نیجریه

دیپلماسی ایرانی: جامعه بین المللی باید هر آن چه در توان دارد انجام دهد تا از تلاش های دولت نیجریه برای پیدا کردن و نجات 110 دختری که اخیرا توسط تروریست های بوکوحرام در روستای "داپچی" ربوده شده اند، حمایت کند. همچنین باید تلاش های خود را با سرمایه گذاری بیشتر در ساخت مدارس کاملا امن،  برای جلوگیری از وقوع این قبیل حوادث دو برابر کند.

شهرهای"چیکبوک "و "دابچی" حدودا در فاصله ۱۵۰ مایلی از یکدیگر در بوته زارهای پهناوری قرار گرفته اند اما هر دو شهر رابطه ی غم انگیزی با هم دارند. هر دو شهر، هدف آدم ربایی گسترده ی دانش آموزان دختر توسط گروه افراطی اسلامی بوکوحرام بوده اند. در پی یک جنبش جهانی سه ساله برای آزاد کردن 276 تن از دانش آموزان دختر چیبوک که در سال 2014 ربوده شدند – اتفاقی که برنامه های وحشیانه ی گروه بوکوحرام را مورد توجه جهانیان قرار داد - 110 دختر در "دابچی" در ماه گذشته در شرایط مشابه ناپدید شدند.

در هر دو مورد، اعضای بوکوحرام که به طور کلی آموزش غربی را گناه می دانند،  یک مدرسه را به گلوله بستند و به محوطه آن مدرسه برای سرقت مواد غذایی و سایر لوازم حمله کردند. تلاشهای این گروه برای ایجاد یک دولت کاملا اسلامی در شمال شرقی نیجریه از سال 2009  تاکنون، حداقل 20،000 کشته بر جا گذاشته و بیش از 2.6 میلیون نفر را بی خانمان کرده است.

یکی دیگر از وجوه تشابه بین این دو حمله این است که سرنوشت دانش آموزان ربوده شده تا چند روز نامشخص بود.  در چیکبوک در نهایت مشخص شد که 276 دختر در چند کامیون قرار گرفته و ناپدید شدند. یک عکس سیاه و سفید که توسط یکی از تروریست ها که پس از آدم ربایی گرفته شده بود، خشم جهانی را برانگیخت و جنبش "دختران ما را برگردانید" به راه انداخت.

در "دابچی"  بعد از حمله تروریست ها به دانشگاه علمی و فنی دولتی، در ابتدا گزارش شد که از سرنوشت 50 دختر هیچ آماری در دست نیست. در بیانیه بعدی، دولت محلی اعلام کرد که ارتش نیجریه این دختران را نجات داده است. اما وقتی این خبر به طور رسمی تکذیب  شد و مشخص  شد که دختران هنوز یافت نشده اند، همه ی دلگرمی ها به اشک تبدیل شد.
بدتر از همه، یک دستیار فرماندار دولت محلی اعلام کرد که " دولت هیچ اطلاعات معتبری درمورد اینکه این دانش آموزان توسط گروه تروریستی به گروگان گرفته شده اند ندارد."

رئیس جمهور نیجریه، محمد بوهاری، این حادثه را "فاجعه ملی" خوانده و قول داده است که سرباز و هواپیمای تجسسی برای پیدا کردن دختران گمشده اعزام کند. والدین کودکان - مانند پدر فاطمه منزو که فقط 16 سال دارد - انجمنی را برای پیدا کردن دختران تشکیل داده اند.

چهار سال پیش، من عضو گروهی بودم تا دختران چیبوک را آزاد کنم. در یک درخواست که تقریبا بلافاصله یک میلیون امضا را جمع آوری کرد، ما از دولت های غربی درخواست کردیم از عملیات تجسس و شناسایی حمایت کنند تا قربانیان  را که در نیجریه و کشورهای همسایه پنهان شده بودند، پیدا کنند و نجات دهند.

در آن زمان، ائتلاف جهانی کسب و کار برای تحصیل گزارشی درباره مدارس امن در نیجریه منتشر کرد. ائتلاف همچنین، مشارکتی میان تجار نیجریه، دولت نیجریه و خیران بین المللی در همکاری با یونیسف، پدید آورد تا برنامه هایی با هدف امن کردن مدارس برای کودکان نیجریه انجام شود. به عنوان بخشی از اقدامات ائتلاف طرح مدارس امن، انجمن هایی تشکیل شد، اصلاحات زیرساخت ها اجرا شد و به دختران گزینه های مدرسه ی امن ارائه شد. در ماه  مه گذشته 82 دختر چیبوک با استرداد پنج تن از فرماندگان بوکوحرام آزاد شدند.

پس از سالها ترس شدید از اینکه حتی از زمین بازی یک مدرسه عبور شود، دختران شروع به بازگشت به کلاس کردند. طرح مدارس امن   - یک ایده نو و کمیاب در یک منطقه که توسط بوکوحرام محاصره شده است-  به نظر به تدریج در حال پیشرفت بود. حصارها و دیگر موانع فیزیکی برای جلوگیری از حملات شدید ساخته شد و ارتباطات تلفن همراه به عنوان سیستم هشدار دهنده سریع مورد استفاده قرار گرفت.

اما واقعیت این است که بیش از 100 دختر چیبوک در اسارت باقی مانده اند، و مکان نگهداری آنها همچنان ناشناخته است. علاوه بر این، شش میلیون دختر مدرسه ای نیجریه هنوز به مدرسه نمی روند. ربودن 110 دانش آموز دختر دیگر احتمالا موجب بدتر شدن وضعیت می شود. نه فقط برای دختران مدرسه و خانواده هایشان، بلکه برای همه کسانی که ترسشان از ناامنی مدارس اوج گرفته است.

در مورد آدم رباییهای جدید ما سرنوشت احتمالی ربوده شدگان، در صورتی که به سرعت نجات داده نشوند را می دانیم. دختران چیبوک که فرار کرده و یا آزاد شده اند، در مصاحبه ها اذعان کرده اند که گروگان ها شلاق زده شدند تا به ازدواج تن دهند. بعضی از آنها توسط اعضای گروه به کنیزی گرفته شدند. تعداد زیادی که وادار به ازدواج شده اند ممکن است هرگز نتوانند از اسارت فرار کنند.

جامعه بین المللی باید هر آن چه در توان دارد انجام دهد تا به دولت نیجریه برای نجات دختران دابچی کمک کند که شامل انجام تجسس های هوایی برای یافتن دختران و ربایندگان آنها می شود. گفته شده است که تلاش برای جلوگیری از وقوع چنین حوادثی دو برابر خواهد شد. این به آن معنی است که باید حمایت های بین المللی بیشتری برای شکست بوکوحرام و ایدئولوژی مخرب آنها صورت بگیرد و طرح اصلاح شده مدارس امن، برای تضمین پایداری در دراز مدت ادامه یابد. دانش آموزان مدرسه شایسته بهترین هستند.

منبع : پراجکت سیندیکیت / ترجمه تحریریه دیپلماسی ایرانی / 33