تقدیم استوارنامه نخستین سفیر شیلی پس از انقلاب

نخستین سفیر شیلی در ایران پس از انقلاب اسلامی بعدازظهر امروز (یکشنبه) رونوشت استوارنامه خود را تقدیم وزیر امور خارجه کشورمان کرد.

به گزارش فارس، «ایگناسیو لیانوس مانسیلا» نخستین سفیر شیلی در ایران پس از انقلاب اسلامی بعدازظهر امروز (یکشنبه) در دیدار با محمدجواد ظریف رونوشت استوارنامه خود را تقدیم وزیر امور خارجه کشورمان کرد.

به گزارش فارس، در پی پیروزی انقلاب اسلامی ایران، در اعتراض به سیاست اختناق و سرکوب مردم از سوی حکومت دیکتاتوری شیلی به رهبری ژنرال آگوستو پینوشه، در 27 مرداد 1359 وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران با صدور اطلاعیه ای قطع مناسبات سیاسی و دیپلماتیک خود با دولت شیلی را اعلام کرد.

این اطلاعیه طی یادداشت رسمی به کاردار سفارت جمهوری شیلی در تهران اعلام و از وی خواسته شد که ظرف 15 روز سفارت این کشور در تهران را تعطیل و کلیه اعضای سفارتخانه از ایران خارج شوند.

در پی پایان حکومت دیکتاتوری نظامی پینوشه، دولت جمهوری اسلامی ایران در روز 30 فروردین 1371 طی مصوبه ای اجازه برقراری روابط سیاسی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت شیلی را صادر کرد.در این مصوبه که به امضای حسن حبیبی معاون اول وقت رئیس جمهوری رسید آمده بود: «هیأت وزیران بنا به پیشنهاد شماره 9024.901.711 مورخ 11 آذرماه 1370 وزارت امور خارجه و به استناد تبصره بند 1 ماده 2 قانون وظایف وزارت امور خارجه مصوب 1364 تصویب کردند که وزارت امور خارجه مجاز است نسبت به برقراری روابط سیاسی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت شیلی اقدام کند.

متعاقبا در همان سال و به دنبال صدور اعلامیه مشترک دو کشور مبنی بر برقراری مجدد مناسبات دیپلماتیک، سفارت جمهوری اسامی ایران در سانتیاگو افتتاح شد و تا سال 1378 به صورت یکجانبه فعال بود در این سال به دنبال اتخاذ سیاست تعدیل نمایندگی های جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور سفارت کشورمان در سانتیاگو بسته شد. شیلی در آن زمان تلاش کرد تا جمهوری اسلامی ایران را از این تصمیم منصرف کند.

در همین راستا وزیر معادن آن کشور جهت جلوگیری از این اقدام به تهران سفر کرد. «سرخیو خیمنز» وزیر معادن وقت شیلی به همراه یک هیات تجاری و صنعتی در اسفند ماه 1377 به تهران سفر کرد و پیام کتبی رئیس جمهور کشورش را تقدیم رئیس جمهور وقت کشورمان کرد. متعاقب این تعطیلی، جمهوری اسلامی ایران تصمیم به معرفی سفیر ترددی گرفت که دولت شیلی از این امر به خوبی استقبال و موافقت خود را برای پذیرش سفیر جدید کشورمان اعلام کرد.

با پایان ماموریت سفیر آکردیته شیلی در تهران (سفیر این کشور در سوریه در تهران آکردیته بود) در اواخر سال 1379 شیلی سفیر خود در سازمان ملل را به عنوان سفیر جدید آکردیته در جمهوری اسلامی ایران معرفی و بعد از مدتی انجام این امور را به سفیر خود در هند واگذار کرد.

با تشکیل دولت سوسیالیست ریکاردولاگوس در سال 2000 میلادی و تغییر سیاست های این کشور در قبال ایران، روابط از آهنگ رو به رشدی برخورداری شد و نشانه های بهبود و توسعه از جمله تغییر مقطعی رای شیلی به قطعنامه های صادره در خصوص وضعیت حقوق بشر ایران در کمیته سوم و کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل از مثبت به ممتنع در همان سال بود.

در بعد پارلمانی نیز تحرکاتی در روابط ایجاد و گروه دوستی پارلمانی برای نخستین بار در مجلس سنای شیلی تشکیل و متعاقب آن در مجلس شورای اسلامی نیز اقدام مشابهی صورت پذیرفت در راستای توسعه مناسبات در تمامی ابعاد سیاسی، اقتصادی و پارلمانی میان جمهوری اسلامی ایران و شیلی و حضور فعال در این کشور، در سال 1385 تصمیم به اعزام سفیر مقیم و بازگشایی سفارت به صورت دائم در سانتیاگو گرفته شد و پس از یک دوره وقفه تقریبا 8 ساله عدم فعالیت سفارت مقیم، در تاریخ 6 تیرماه 1386 سفیر جدید ایران استوارنامه خود را تسلیم رئیس جمهور وقت شیلی کرد و رسما فعالیت خود را به عنوان سفیر مقیم آغاز نمود.

در ادامه این روند در مرداد ماه 1393، شیلی سفیر خود را در سازمان ملل به عنوان سفیر آکردیته به تهران معرفی و ابوالفضل خزاعی سفیر جدید در دولت یازدهم در بهمن 1393 وارد سانتیاگو شد. در سال 2015 نیز شیلی تصمیم به بازگشایی سفارت خود در تهران گرفت و بعد از 35 سال در دی ماه سال 1394 کاردار موقت شیلی وارد تهران شد.