چهل و نهمین بخش از سلسله یادداشت های جدید سرکیس نعوم:
ایران بر عراق مسلط خواهد ماند
دیپلماسی ایرانی: امسال برای هفتمین سال متوالی است که دیپلماسی ایرانی یادداشت های سرکیس نعوم را منتشر می کند. این یادداشت ها بعد از سفر وی به امریکا و دیدارش با مقامات فعلی و سابق امریکایی به طور مرتب در روزنامه النهار منتشر شده است. به دلیل تغییراتی که در روزنامه النهار ایجاد شده نتوانستیم به همه این یادداشت ها دسترسی داشته باشیم اما آن دسته از یادداشت هایی که امکان دسترسی به آنها وجود داشته و از اهمیت و جذابیت بالایی برخوردار بوده است را تهیه و منتشر می کنیم. در این جا چهل و نهمین بخش از این یادداشت ها را می خوانید:
از کسی که اوضاع خاورمیانه را در بخش مهمی از اداره های داخلی امریکا دنبال می کند، درباره عراق پرسیدم. گفتم که این کشور هم در یک تقسیم واقعی به سر می برد. به او گفتم که شاید «اراضی اهل تسنن» عراق که الآن کار آزادسازی آن از داعش در حال انجام است به یک کانتون سنی در داخل عراق فدرال تبدیل شود. شاید بخش «اهل تسنن سوریه» و «کانتون سنی عراق» یک منطقه واحدی را تشکیل دهند. به هر حال، نمی شود به این زودی در این باره حرف زد و باید منتظر ماند و دید که تحولات چه خواهد شد و چرخش امور به کجا خواهد رسید. ایران قطعا بر بغداد و جنوب که «شیعه» هستند، مسلط خواهد شد.
نظر داد: «با تو موافقم. اما امور به این آسانی و به این سادگی نیست. از یک سو ایران بر منطقه دیاله که هم مرز با آن است و از لحاظ جغرافیایی به بغداد متصل می شود، تسلط خواهد یافت، ایران به نوعی آن را منطقه تحت نفوذ خود می داند. نفوذ ایران در عراق بسیار زیاد است و همین نفوذ عظیم را در بغداد و جنوب حفظ خواهد کرد. بغداد قبلا سنی – شیعی بود. الآن شیعیان با ابزارهای مختلف بر آن تسلط دارند.»
سپس گفت: «فلوجه که اکثر اهالی آن سنی هستند، 300 نفر از شهروندانش را که به گروه های تندرو وابسته نبودند از دست داد. استان نینوا (که موصل پایتخت آن است) بعد از آزادسازی از دست داعش، اداره بخش کوچکی از آن به سنی خواهد رسید و بخش دیگر به کردها که شامل کردهای مسیحی نیز خواهد شد. ترکیه هم شاید کارهایی بکند. در تکریت ایران یک گروه نظامی برای حمایت از آن مستقر خواهد کرد تا نگرانی اش را نسبت به آن مهار کند. خلاصه اگر شیعیان منطقه ممتد از رمادی تا منطقه سوریه را به دست گیرند، ایران و دیگر شیعه های عراق ممانعتی نخواهند کرد.»
گفتم: «امریکا همچنان اصرار دارد که راه جغرافیایی میان ایران و سوریه از طریق عراق قطع شود. همچنان به استمرار این مخالفت پافشاری خواهد کرد و حتی حاضر است برای رسیدن به این هدف برای آن بجنگد. مشکل دیگری هم در قسمت سوری از جولان وجود دارد، اسرائیل اصرار دارد که حزب الله و متحدانش از آن منطقه خارج شوند و اگر اعتنایی به این مخالفت نشود، دو جبهه لبنانی و سوری یکی خواهند شد.»
پرسید: «این مشکل چگونه می تواند حل شود؟»
جواب دادم: «برای مشکل سوریه و حزب الله و ایران هیچ راه حلی جز از طریق ایران وجود ندارد. این که بخواهند از راه حل نظامی آنها را شکست دهند که بر اساس اطلاعات من شدنی نیست، گفت وگو هم نمی شود کرد.»
بعد پرسیدم: «آیا فکر می کنی که جنگ جدیدی میان اسرائیل و حزب الله در بگیرد؟»
جواب داد: « اگر حزب الله به اسرائیل از لبنان یا شاید سوریه حمل کند چنین احتمالی وجود دارد.»
ادامه دارد...
نظر شما :