آمریکا بیشتر از آنچه می گوید آدم می کشد

دیپلماسی ایرانی: هر کسی که مایل به تامل دقیق و انتقادی در خصوص استفاده از نیروهای مسلح علیه یک هدف مثلا داعش باشد، خوب است مقاله تحقیقی نیویورک تایمز نوشته عظمت خان، روزنامه نگار تحقیقاتی و اناند گپال، استاد انستیتو ملی دانشگاه آریزونا، در خصوص تلفات غیرنظامی جنگ هوایی توسط ائتلاف تحت رهبری ایالات متحده در عراق را مطالعه کنند. نتیجه آن که تعداد تلفات، بسیار بالاتر از آنچه ارتش ایالات متحده اعلام کرد، بوده است.

بر اساس مقایسه تحقیقات گذشته سازمان های خصوصی و اطلاعات عمومی منتشر شده، می شد حدس زد که چنین اختلافی وجود داشته باشد. خان و گوپال فراتر از پژوهش های گذشته عمل کرده و سه ناحیه در استان نینوا را برای تحقیقات میدانی خود انتخاب کردند. آنها با صدها ساکن آنجا مصاحبه کرده و در میان خرابه های به جا مانده از بمباران به جستجو پرداختند. آنها نتایج این شواهد مستقیم را در هر واقعه با اطلاعاتی که به گفته ارتش در سابقه حملات هوایی موجود بود، مقایسه کردند.

نویسندگان به مرکز عملیاتی یکی از پایگاه های هوایی ایالات متحده در قطر که حملات هوایی انجام داده بود دسترسی داشتند. مقاله آنان داستان را از دیدگاه ارتش بررسی کرده و شامل شرح مراحل انتخاب اهداف و ارزیابی آسیب های وارد شده، از جلمه تلفات غیرنظامی است. تفاوت موجود در آمار، به دلیل قصد فریب عامدانه نبوده، بلکه بیشتر به خاطر نبود زمان و در اختیار نداشتن پرسنل کافی برای انجام چنین تحقیقات گسترده میدانی بر روی یک به یک تلفات، پس از هر حمله بوده است. بخش بزرگی از این اشتباه، به خاطر محدود بودن دید، در چنین جنگی است که باعث می شود جمع آوری اطلاعات به صورت تقریبا اجتناب ناپذیری، نادرست و متاسفانه ناکارآمد باشد. برخی از تلفات افراد غیر نظامی به این دلیل به حساب آورده نشده که در مجاورت هدف های داعشی بوده اند، و عده ای دیگر نیز در اماکنی بوده اند که ارتش به اشتباه، آنها را مرتبط با داعش دانسته است.

همچنین شرایطی که غیرنظامیان در زمان خلافت داعش در آن زندگی می کردند نیز تحلیل دقیق اهداف احتمالی از سوی ارتش را با مشکل مواجه می کرد. مشاهده رفت و آمد روزانه در یک ساختمان، نشان می داد که در آن مکان، زندگی عادی روزمره جاری است و آن ساختمان، محل زندگی افراد غیر نظامی و بیگناه است. نبود چنین جریان رفت و آمدی نشان می داد که آنجا احتمالا مرکز عملیاتی داعش است و آن ساختمان مورد هدف حمله قرار می گرفت. اما مشکل آنجا بود که در زمان داعش، بسیاری از مردم، رفت و آمد عادی نداشتند و از ترس داعش ترجیح می دادند در خانه های خود بمانند.

از آنجایی که داده های خان و گپال، نمونه موردی است، نمی توان نتایج را به تعداد دقیق تمام کشته شدگان و زخمیان غیر نظامی در این جنگ هوایی تعمیم داد. اما آنها اذعان می کنند که تجمع کشته شدگان غیرنظامی در برخی نواحی مانند قسمت های غربی موصل، که داعش مدت زمان بیشتری در برابر بمباران هوایی ایالات متحده، مقاومت کرده است، بیشتر است. 

این یافته ها حداقل در سه زمینه اهمیت دارند. اولین جنبه، مربوط به ارزش ها و اخلاق در عملیات ارتش ایالات متحده است که به واسطه آنها، بسیاری از افراد بیگناه زجر کشیده اند. کشته شدگانی که خان و گپل، آنها را مورد بررسی قرار داده اند، اشتباه بودن بنیادین اتفاقات رخ داده را نشان می دهد.

دومین زمینه، جنبه های ضد سازنده حملاتی است که قرار بوده مبارزه با تروریسم باشد. نفرتی که مردم از ایالات متحده به خاطر کشتار مردم بیگناه و یا ویران کردن خانه هایشان پیدا می کنند، باعث به وجود آمدن تروریست های بیشتر و بیشتر می شود.

سومین نکته، توانایی ارزیابی درست عموم مردم آمریکا و طبقه سیاستمداران از اتفاقات رخ داده به واسطه عملیات نظامی از این دست است. بزرگترین مشکل، عدم توجه کافی به اطلاعاتی است که در اختیار ما قرار می گیرد.

باید تصمیمات مهمی در خصوص ادامه حضور نظامی ایالات متحده گرفته شود و آمار تلفات غیرنظامیان به وسیله آمریکا نیز باید در این میان در نظر گرفته شود. احتمالا درس های گرفته شده از جنگ هوایی آمریکا علیه داعش را می توان به بسیاری از کشورها و مناطق دیگری که آمریکا نقش ژاندارم هوایی را بر عهده گرفته است، اعمال کرد. اما بدون داشتن مجوز کنگره برای استفاده از چنین نیروی هوایی، و با وجود سختی جمع آوری اطلاعات دقیق در خصوص تعداد تلفات غیر نظامی، محدودیتی بر بمباران های هوایی ایالات متحده وجود ندارد و این امر منجر به مرگ تعداد بیشتری افراد غیر نظامی خواهد شد.

منبع : نشنال اینترست / ترجمه تحریریه دیپلماسی ایرانی / 33

انتشار اولیه: پنج شنبه 2 آذر 1396 / انتشار مجدد: دوشنبه 20 آذر 1396