شاید تا پایان صد روز خیلی چیزها مشخص شود
ابهام در اولویتهای سیاست خارجی ترامپ
نویسنده: علی بردی
دیپلماسی ایرانی: عناوین روزنامه های داخلی امریکا مملو از سیاست های رئیس جمهور دونالد ترامپ است. اما کمتر عنوانی را می بینیم که نشان از توجه او به آن چه در عرصه بین المللی می گذرد، باشد.
مارس آینده، یعنی زمانی که ایالات متحده ریاست شورای امنیت سازمان ملل را بر عهده می گیرد، فرصت خوبی است تا بهتر بفهمیم که اولویت های کاخ سفید در تعامل با بحران های داغ جهان چیست.
سوال های بسیاری درباره مواضع امریکای ترامپ در قبال تشکیل "محور شرق" به رهبری ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه مطرح است. دولت امریکا نشانه های متضادی از روابطش از ناتو گرفته تا مجموعه کشورهای غربی از جمله اروپا از خود نشان داده است. این قضیه می تواند تاثیر مهمی بر اولویت بندی های ایالات متحده امریکا و اروپا – روسیه با توجه به تاثیرگذاری مستقیمش بر روابط دو قطب سابق جنگ سرد داشته باشد. همچنین کره شمالی با "تحریک های" مکرر خود دائما وضع جدیدی را به وجود آورده است. آزمایش هسته ای و موشکی اخیرش پیشرفتی جدی محسوب می َشود. این دیگر صرفا یک ماجراجویی از سوی رهبر کره شمالی، کیم جونگ اون، با هدف حمله به اراضی ایالات متحده نیست. بلکه مخاطرات را مضاعف می کند. این سبب می َشود تا چین در محاسباتش با توجه به نگرانی هایی که روسیه هم دارد، بازنگری کند و تلاش های امریکا را برای گسترش سامانه های دفاع موشکی پیشرفته مثل "تاد" که در ژاپن و کره جنوبی مستقر کرده، تعجیل کند.
تصمیم ترامپ و دولت او در شکست داعش و جبهه فتح الشام (جبهه النصره سابق) نیازی به بررسی بیشتر ندارد. پیمان بین المللی مبارزه با داعش که ایالات متحده رهبری آن را بر عهده دارد نقشی اساسی در این جنگ از طریق عراق و سوریه و کشورهای دیگر دارد. به نظر می رسد که پایان کار در عراق نزدیک است، تلاش های عراق و همچنین کشورهای مختلف بین المللی و منطقه ای به ویژه ایران و ایالات متحده – بلا استثنا – در بازپس گیری موصل افزایش یافته است. چنین چیزی را نمی توان نسبت به تلاش های واشنگتن در سوریه که به نظر می رسد رقیب امریکا تلاش دارد با "محور شرق" به رهبری روسیه و ایران پیش ببرد، انطباق داد، در حال حاضر ترکیه نیز تلاش دارد خود را وارد معرکه کند و با هدف شکست دادن گروه های تروریستی برای بازپس گیری رقه، پایتخت خلافت داعش، وارد میدان شود. سوال های بسیاری مطرح است از جمله این که آیا پایان کار داعش به معنای پایان یافتن گروه های تروریستی جهادی است؟
دولت ترامپ همچنین تمرکز بسیاری به چیدن دُم ایران و ایجاد حدی در برابر نفوذ رو به افزایشش کرده است. معلوم نیست تا کجا قرار است با ایران در تعامل باشد و چقدر می خواهد با ایران دست به خطر بزند. ترامپ نسبت به صداقت ایران در بلندپروازی های هسته ای اش تردید دارد. می خواهد جلوی توسعه توانایی های موشک های بالستیکش را بگیرد. او ایران را "ریشه تروریسم" در منطقه خطاب می کند، از جمله نسبت به حزب الله انتقاد دارد و از این که در سوریه و عراق و یمن و کشورهای دیگر امتداد دارد، ناخرسند است. به ویژه که حزب الله تهدید جغرافیایی مستقیم برای اسرائیل محسوب می شود. پایان مارس صد روز اول دولت ترامپ تمام می شود شاید تا آن موقع خیلی چیزها روشن شود.
منبع: النهار / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11
نظر شما :