سه ژنرال جنگ عراق ترامپ را راه می‌برند

فرماندهانی که روزی هر یک روی شن های عراق راه رفته اند و در پرهزینه ترین جنگ نابخشودنی آمریکا پس از ویتنام مبارزه کرده اند، اکنون دور یک میز در کاخ سفید می نشینند تا رئیس جمهور جدید آمریکا را در جریان مسائل این جهان طوفانی هدایت کنند.

به گزارش ایسنا، روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی به گزینه هایی پرداخته که قرار است دونالد ترامپ، رئیس جمهور متفاوت و کم تجربه آمریکا را راهنمایی کنند.

انتخاب ژنرال مک مستر از سوی ترامپ به عنوان مشاور جدید امنیت ملی مجموعه ای قدرتمند از مقامات ارشدی ایجاد کرد که همگی در عراق خدمت کردند و قرار است هدایت امور امنیتی و دفاعی آمریکا را در دست بگیرند. در کنار مک مستر، جیمز ماتیس به عنوان وزیر دفاع و جان کلی به عنوان وزیر امنیت داخلی انتخاب شده اند درحالی که آن ها نیز سوابقی در عراق دارند.

این اولین دولتی است که هر سه سمت امنیتی خود را همزمان با سه گزینه کهنه کار نظامی پر کرده است. ورود این سه ژنرال به عرصه سیاست بیانگر ظهور نسلی از رهبران نظامی در سیاست است که سال ها در جنگ های افغانستان و عراق حضور داشتند.

هر یک از این ژنرال ها از نزدیک شاهد آن بوده اند که یک جنگ رو به باخت یعنی چه و درس هایی را که باید برای جلوگیری از تکرار اشتباهات مرگبار گرفته باشند گرفته اند. هرکدام از این مقامات برای رسیدن به جایی که امروز در آن هستند سال ها در سلسله مراتب نظامی جان کنده اند.

سناتور جمهوری خواه تام کوتون به عنوان یکی از اعضای کهنه کار ارتش که در عراق خدمت کرده در این باره می گوید: این نسل از ژنرال ها در دوران جنگ ها زندگی کرده اند به ویژه آنهایی که در دوره زمانی 2004 تا 2006 و در طول جنگ عراق حضور داشتند؛ زمانی که ما مسائل را درست انجام نمی دادیم.

کوتون ادامه می دهد: این نسل متوجه می شود که نیروهای امنیتی و نظامی نیازهایی بسیار مهم اما برای موفقیت ناکافی هستند؛ این افراد که در عراق بزرگ شده اند به طور قطع بیش از هر نسل دیگری می فهمد.

کوتون یکی از افرادی بود که کاخ سفید را برای پذیرش مک مستر مجاب کرد؛ فردی که طی سال ها به زیر سوال بردن رویکردهای رایج در قبال جنگ های ویتنام و عراق شناخته شد.

وی درباره ترامپ می گوید: دونالد ترامپ رئیس جمهوری غیرمعمول است و به اعتقاد من حضور افرادی که سال ها خارج از خطوط تجربه داشته و بسیاری از مواقع نیز درست عمل کرده اند به وی کمک خواهد کرد.

درحالی که برخی منتقدان نسبت به تعدد حضور نظامیان در مشاغل سیاسی ابراز نگرانی می کنند برخی دیگر نیز از حضور این سه ژنرال استقبال کرده و امیدوارند این افراد بتوانند به عنوان ترمزی در مقابل ایده های بد عمل کنند. جان مک کین به عنوان یک سناتور جمهوری خواه در این باره معتقد است: هر سه این افراد خطی مستقل را نشان می دهند و دارای استعدادهایی فوق العاده هستند و من سال های زیادی است که به خوبی آنها را می شناسم.

با این حال اینکه چقدر این سه نفر قادر خواهند بود سیاست های ترامپ را شکل دهند همچنان سوالی بی پاسخ است. زمانی که رئیس جمهور آمریکا اظهار کرد که بازگرداندن شکنجه برای اعتراف گیری را بررسی می کند این ژنرال ماتیس بود که با این طرح مخالفت کرد و به این ترتیب ترامپ هم با بیان اینکه تسلیم وزیر دفاع خود است عقب نشست.

اما زمانی که کاخ سفید دستوری موقتی را برای ممنوعیت ورود مهاجران به آمریکا تصویب کرد، کلی تا آخرین مراحل روند این تصمیم به طور کامل در جریان آن قرار نداشت.

مک مستر 54 ساله اکنون در کنار ترامپ دفتری خواهد داشت؛ دفتری که باعث می شود ترامپ بیش از دو گزینه دیگر با مک مستر در ارتباط باشد. او کمترین تجربه را در حلقه واشنگتنی ها دارد و این یعنی اینکه او باید درباره چگونگی ایجاد تعادل میان نهادهای مختلفی چون پنتاگون، وزارت خارجه، سیا و کنگره مسائل متعددی را بیاموزد.

او همچنین باید با رئیس جمهوری آشنا شود که به گفته کوتون هرگز تا همین یک هفته پیش نامی از مک مستر نشنیده بوده است.

مک مستر همچنین باید تصمیم بگیرد که چگونه استفن بنن، استراتژیست کلیدی ترامپ را که یک کرسی در کمیته امنیت ملی آمریکا داردمدیریت کند؛ فردی که تا کنون نقشی کلیدی در سیاست خارجه آمریکا ایفا کرده است.

اما این سه ژنرال تنها به دلیل تجربیاتشان در جنگ شناخته شده نیستند. مک مستر و ماتیس هر دو از طرف ارتش به وسیله بورسیه تحصیل کرده اند. مک مستر به عنوان نویسنده پایان نامه ای است که در آن شکست رهبری نظامی در جریان جنگ ویتنام بررسی شده است. ماتیس 66 ساله نیز دانشجوی تاریخ بوده است.

کلی 66 ساله نیز به عنوان فرمانده فرماندهی جنوب آمریکا زمان زیادی را صرف بررسی چگونگی حفاظت از مرزهای جنوبی و مبارزه با قاچاق مواد مخدر می کند. رابرت گیتس، وزیر دفاع اسبق آمریکا که در دولت های بوش و اوباما خدمت کرده است می گوید: این جنگ ها به روشنی نقشی کلیدی در شکل دادن این سه ژنرال داشته اند و قطعا در نیک نامی آنها موثر بوده اند اما این افراد بسیار حرفه ای تر و عمیق تر از سوابقشان در عراق هستند.

این سه ژنرال همزمان در یک مکان در عراق خدمت نکرده اند. ماتیس و کلی با یکدیگر به عنوان تفنگداران دریایی بزرگ شده اند و به ژنرال هایی چهار ستاره تبدیل شدند. کلی در جریان حمله به عراق در سال 2003 معاون فرمانده بخش اول دریاداران بود که فرماندهی شان را ماتیس برعهده داشت. کلی در سال 2004 و 2008 دو و سه بار به عراق بازگشت زمانی که دیگر فرمانده ارشد آمریکایی ها در غرب عراق شده بود.

زمانی که تفنگداران دریایی آمریکا بر استان الانبار متمرکز بودند، مک مستر و سومین هنگ سواره نظام مسلح ارتش آمریکا در تلعفر حضور داشتند.

اقدامات مک مستر در استراتژی ضد شورش و موفقیت وی در آن بعدها به عنوان نمونه ای از مبارزه با شورش معرفی شد. با این حال رویکردهای مک مستر همواره مورد تائید رده های ارتشی آمریکا نبوده است و او دوبار امکان ترفیع خود به سمت سرتیپی را به همین دلیل از دست داد.

ماتیس نیز گفته می شود که همیشه هماهنگ با ارشدهای خود عمل نمی کند. همان طور که اولین گروه آمریکایی پس از 11 سپتامبر به فرماندهی او وارد افغانستان شد و در تعقیب و گریزها در منطقه تورابورا جایی که ماتیس اجازه انجام عملیات در آن را نداشت به فرار اسامه بن لادن کمک کرد.

کلی نیز گفته می شودگاهی آنچه را که خود درست تشخیص می دهد عملی می کند. همان طور که بر خلاف سیاست کلی دولت اوباما برای تعطیلی زندان گوانتانامو درباره ضرورت بازسازی تجهیزات این زندان سخن گفته بود.

اگر این سه نفر تجربیات مشترکی از جنگ های 16 سال گذشته گرفته باشند، بیش از همه آنها کلی است که از این جنگ ها شخصا آسیب دیده است. در سال 2010 روبرت مایکل کلی پسر او بر اثر انفجار مین در افغانستان جان خود را از دست داد و پدرش را به بالاترین مقام ارشدی تبدیل کرد که یکی از فرزندانش را در جنگ از دست داده است.