نامه سرگشاره متهم به آمریت حمله به سفارت عربستان

در بخشی از این نامه آمده است:

 

-از حسن کردمیهن، که تهمت آمریت در حمله به سفارت عربستان را یدک می کشد، به حسن روحانی که هفت ماه شاهد است که عده ای از هیچ تلاشی فروگذار نکرده اند تا بچه های حزب اللهی را به اتهام حمله به سفارت به زانو درآورند.

 

- به حسن روحانی که روزنامه های زنجیره ای که ظاهرا با سیاست های دولتش خودشان را همنوا نشان می دهند، ماه هاست اسم مرا می برند و از همه دهان دریده تر؛ روزنامه ایران بارها اسمِ مرا برده است و تهمت های مختلف را به من نسبت داده است و شما که عنوانِ حقوق دان بودنتان را بر سر زبان ها انداخته اید حتی یک تذکر حقوقی هم به اینها نداده اید که دهانت را اگر نبندی؛ حتی اگر کردمیهن محارب باشد و شکایت بکند قوه قضائیه دهانت را می بندد!

 

- بعدازظهر روز دوم ژانویه بنده برای دقایقی به نت دسترسی پیدا کردم و دیدم در گروه های مختلف، همه مشغولِ مباحثه هستند و در صوتی کمتر از ١٠ ثانیه (چون بیش از آن اساسا فرصت نداشتم) به دوستانم گفتم چهارتا آدم باغیرت بلند شید یه کاری بکنید. چندساعت بعد دوباره به نت دسترسی پیدا کردم و متوجه شدم بعضی ها مصمم هستند که آن شب برای تجمع و ابراز انزجار به سفارت عربستان بروند (که صدالبته کار بسیار درستی بود) لذا با توجه به تجربیات قبلی؛ به ایشان یادآوری کردم که حالا که می خواهید بروید آماده کتک خوردن باشید، چراکه قطعا نیروی انتظامی بیشترین تدابیر را اندیشیده است و یگان های امداد و ویژه و سایر ظرفیت های انتظامی حتما امشب با تجمع کنندگان برخورد جدی خواهند کرد لذا نوجوان ها را با خود نبرید که آنها تحمل کتک خوردن را ندارند و ممکن است به نظام بدبین شوند اگر می خواهید بروید آماده کتک خوردن باشید و بدانید که شما با نیروی انتظامی جنگ ندارید و آنها باید وظایف خود را انجام بدهند و انجام خواهند داد.

 

-اگر کسی را گرفتند بروید با نیروی انتظامی صحبت کنید و رهایش کنید. همین! این تمام آن چیزی است که من قبل از وقوع حادثه گفتم و هیچ چیز دیگری وجود ندارد! برای چندساعت آنلاین نبودم و وقتی به زینبیه رسیدم و آنلاین شدم دیدم تصاویری از داخل سفارت و آتش سوزی و اینها، همراه با صوت هایی از بعضی افراد برایم ارسال شده که جان کلام همه شان این بود که ما شعارهایمان را داده ایم و می خواهیم برویم، ولی برخی از افراد میدانی تشویق به ماندن می کنند! و کلیپی که صدایی از بلندگوی آتش نشانی پخش می شد که به نیروهای انتظامی می گفت به هیچ وجه کسی را نزنید و... برای من که این صحنه ها را دیدم تنها چیزی که متبادر شد؛ اراده دولت و شخص حضرتعالی برای گوشمالی عربستان بود وگرنه با شناختی که من از شما داشتم می دانستم که اگر حسن روحانی نمی خواست؛ از چندکیلومتری به سفارت نمی شد نزدیک شد!

 

-این همان چیزی است که برای همه افرادی که آنجا بودند متبادر شد! و برای همین افراد وارد سفارت شدند و لاغیر!... شاید برای همگان جالب باشد و عجیب، ولی شما خوب می دانید که غیر از این چند جمله هیچ چیز دیگری نبوده و نیست!» متهم اصلی آمریت حمله به سفارت عربستان در ادامه می نویسد: «شاید همه بگویند که اینها که آمریت نیست و اینها که سازماندهی نیست و هزاران ابهامِ دیگری که البته آنان که این اتهامات را زده اند باید پاسخ بدهند! از میان ۷۰۰ الی ۸۰۰ نفر شرکت کننده در تجمع آن شب کمتر از ۱۰۰ نفرشان بنده را می شناختند و از این تعداد کمتر از ۳۰ نفرشان به داخل سفارت رفتند و از میانِ آنها کمتر از انگشتان یک دست؛ عمل خرابکارانه داشته اند و مابقی به نیروی انتظامی کمک کرده اند و بعضی افراد را نجات داده اند و آتش را خاموش کرده اند و دوربین ها را جمع کرده اند و مدارک را از غارت دیگران مصون داشته اند و... شما می دانید که اگر ما می خواستیم کار سازماندهی شده ای انجام دهیم حتما جلساتی تشکیل می شد و مشورت هایی گرفته می شد و مجوزهایی اخذ می شد و... ضمن اینکه به جای چند ده نفر؛ چند هزار نفر در یک حرکت منسجم منظم تشکیلاتی قانونی حضور می یافتند!...

 

- برادر محترم! اولا دستگاه دیپلماسی را به خاطر بی عزت کردن ملت ایران محاکمه کنید که زمینه ساز این خشم فروخفته ای شده است که در یک لحظه فوران کرده است و ثانیا فرد یا افرادی را از دستگاه انتظامی به خاطر عدم انجام وظیفه قانونی خود در حراست از سفارت دیگران - ولو نجس خانه کثیفی مثل سفارت آل یهود باشد - محاکمه کنید که چرا از هیچ توان میدانی خود اعم از یگان ویژه و امداد و... که همه در میدان حاضر و آماده بوده اند؛ استفاده نکرده است؟ چرا افراد را از قبل از تجمع دستگیر نکرده است؟ چرا دستور عقب نشینی داده است؟ چرا بعد از خروج افراد از سفارت کسی را دستگیر نکرده است؟ چرا و چرا و چرا؟ سبب معنوی ماجرا دستگاه دیپلماسی است و سبب مادی آن افرادی از دستگاه انتظامی.