القاعده هرگز وجود نداشته است!

 

به گزارش «تابناک»، جنگ علیه تروریسم  که آمریکا پس از حادثه 11 سپتامبر 2001 آن را به بهانه وجود تروریست ها در سراسر جهان بر سر زبانها انداخت، اکنون 15 ساله شده است. حال باید پرسید، هدف جنگ علیه تروریسم چه بوده است؟  حاصل این جنگ چه بود؟ چرا جنگ علیه ترور آمریکا و غرب نتوانست از به وجود آمدن سازمان یافته ترین گروه های تروریستی در جهان همانند داعش جلوگیری کند؟ داعشی که بر خلاف تمامی گروه های تروریستی دیگر به دنبال خلافت و حکومت است. داعشی که پیش از حمله آمریکا به عراق وجود نداشت اکنون مرزهای خاورمیانه را درنوردیده و حاصل آن صدها هزار کشته و میلیون ها آواره بوده است.

 

ریشه کنونی داعش به جماعت توحید و جهاد می رسد که در سال ۱۹۹۹ به رهبری ابومصعب الزرقاوی تأسیس شد و در سال ۲۰۰۴ به شبکه القاعده پیوست و پس از آن به القاعده عراق معروف شد. در واقع گروهی که هم اکنون به نام داعش می شناسیم همان القاعده عراقی است که اخیراً رییس واحد القاعده در سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) به پایگاه آمریکایی «لو راک ول» گفته است این سازمان تروریستی هرگز وجود نداشته است. 

 

 

برای اولین بار نیست که چنین اظهار نظری در مورد موجودیت القاعده توسط مقامات غربی و آمریکایی به گوش می رسد. 

 

در همین زمینه چندی پیش در یک سخنرانی در کنفرانس بین المللی درباره نظم نوین جهانی، میشل شوسودوفسکی، نویسنده و اقتصاددان مشهور کانادایی گفته بود:«ما با فرآیندی مجرمانه در سطح جهانی سر و کار داریم که همان جنگ علیه تروریسم است. این جنگ جنگی غیر واقعی است که بر مبانی غیر واقعی هم استوار است. ظاهر ماجرا طوری است که گویی ایالات متحده آمریکا و جهان غرب به جنگ داعش می روند، در حالی که خود ایالات متحده آمریکا و متحدانش در خلیج فارس هستند که از القاعده حمایت می کنند و به او پول می دهند. گفته می شود که مسلمانان تروریست هستند، در حالی که القاعده برآمده از اسلام نیست و این دیگر باید به وضوح بر همگان روشن شده باشد که جنگ علیه تروریسم تنها یک بهانه، یک دروع بزرگ و جنایتی علیه بشریت است».

 

این ایده، عنوان «پرچم دروغین تروریسم» را با خود یدک می کشد، ایده ای که می گوید قدرتمندان پشت پرده عملیات تروریستی مانند یازده سپتامبر و حملات اخیر در بروکسل ایستاده اند و این آنها هستند که از تروریست ها حمایت های مادی و معنوی می کنند تا به این وسیله بتوانند جهان را برای توجیه نفوذ در دیگر کشورها و حرکات متعاقب آن آماده کنند.

 

 چنین ایده ای پیش از این هم چند باری بیان شده است و یک مثال مهم آن، سخنان رابرت کوک، وزیر خارجه اسبق بریتانیا است. او گفته بود:«واقعیت این است که القاعده وجود ندارد و همه کارمندان سرویس های اطلاعاتی هم این را می دانند. اما کارزار تبلیغاتی وجود دارد که عموم را وادار می کند به وجود موجودیتی قدرتمند که نماینده شیطان بر روی زمین است باور بیاورند تا از این طریق بینندگان تلویزیونی را اقناع کند رهبری واحد در جنگ علیه تروریسم جهانی را بپذیرند».

 

اگر این حقیقت داشته باشد که القاعده ای در کار نیست، آیا نمی توان نتیجه گرفت که داعشی هم وجود ندارد؟ چند سال پیش، سیبل ادموندز، یکی از کسانی که در مورد پلیس فدرال آمریکا (اف بی آی) دست به افشاگری زده بود و به این طریق توجه بسیاری از جانب رسانه ها به دست آورده بود، اعلام کرد داعش وجود خارجی ندارد و اینکه ایالات متحده آمریکا باز هم مانند ماجرای القاعده می خواهد صنعت جنگ علیه تروریسم را بار دیگر زنده کند.

 

بنابراین از جنگ علیه تروریسم می توان به عنوان «صنعت تروریسم» نام برد. صنعتی که در خلاء شکل گرفت و هدفی جز حفظ زمینه ها و سازوکارهای مداخله و نفوذ نداشت. در واقع وقتی دشمن و رقیب ایدئولوژیک و بزرگی برای دنبال کردن و توجیه نفوذ و مداخله وجود نداشت، به موجودیتی به نام تروریسم در یک خلاء پساجنگ سردی شکل داده شد.

 

لذا، دشمن تراشی و ایجاد دشمن فرضی یکی از لازمه های تعقیب استراتژی توسعه طلبانه غرب و به ویژه ایالات متحده بوده است. به همین منظور، تحت عنوان سیاست سد نفوذ کمونیسم، پیمان های منطقه ای نظیر سنتو و سیتو با حضور امریکا و کشورهای منطقه ای طرفدار غرب در منطقه منعقد شده بود.

 

به عبارت دیگر، وجود ایدئولوژی کمونیسم در دوران جنگ سرد و معرفی آن به عنوان تهدیدی برای تمام کشورها از سوی غرب، فرصت مطلوبی برای ایالات متحده فراهم آورد که با حضور مستقیم در تمام نقاط دنیا و از جمله منطقه خاورمیانه به منافع و اهداف توسعه طلبانه خود جامه عمل بپوشاند. فروپاشی کمونیسم و خلأ ایدئولوژیک ناشی از آن و همچنین نیاز امریکا به وجود دشمنی فرضی برای توجیه حضورش در منطقه باعث شد این کشور، با مطرح نمودن خطر بنیادگرایی اسلامی و مرتبط نمودن تروریسم با آن به عنوان جایگزین کمونیسم، به حضور همه جانبه خود در منطقه ادامه دهد.

 

به نظر می رسد پایه و اساس ایالات متحده در دشمنان واقعی یا ساختگی آن تعریف شده است؛ راهکاری که به توجیه، تعریف و تقویت منافع و راهبردهای کلان آن کمک می کند. 

 

اگر به گذشته نیز برگردیم، نامیدن سرخپوستان هندی در اعلامیه استقلال آمریکا به «وحشی های بی رحم»، روشن کننده همین استراتژی آمریکا محسوب می شود. سرخپوستان هندی نیز مدتی بعد با سرخپوستان کمونیست جایگزین شد. هم اکنون نیز تروریسم واقعی یا ساختگی علیه آمریکا نیز ارائه کننده توجیهی است که  اقتصاد مبتنی بر جنگ های دائمی آمریکا را ایجاد کرده و حفظ می نماید.

 

القاعده و جانشینان آن از جمله جبهه النصره و داعش هنگامی بهتر به عنوان ارتشی از مزدوران تکفیری قابل درک هستند که از آنها در فرآیند مسموم سازی اذهان غربی ها علیه اسلام استفاده می شود. مزدورانی که در چنین فرآیندی بکار گرفته شده، در رسانه های غربی بگونه ای جلوه داده می شوند که گویی آنها شخصیت های مستقل با انگیزه صرفا تعصبات مذهبی هستند. در حالی که این شخصیت ها که غالبا نیز توسط سازمان های اطلاعاتی غربی تامین و هدایت می شوند، در واقعیت چیزی کاملا متفاوت هستند.

 

هدف واقعی مهاجمان در جنگ های (پس از) ۱۱ سپتامبر جنگ با «تروریسم اسلامی»، نیست بلکه بیشتر تداوم فرآیند نفوذ و مداخله ای است که برای تامین منافع اقتصادی غرب ضروری است و می توان از آن به عنوان «صنعت تروریسم» یاد کرد.