استراتژی اسرائیل حمله به منتقدان است

دیپلماسی ایرانی: ریچارد فالک، استاد حقوق بین الملل دانشگاه پرینستون و گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق بشر در فلسطین در سال های 2008 تا 2014 بوده است. فالک در نامه ای سرگشاده به بان کی مون، مواضع سازمان ملل در قبال جنایات جنگی اسرائیل را مورد انتقاد قرار داده است. ترجمه این نامه به شرح زیر است:

آقای بان کی مون عزیز:

با خواندن حملات تند و سرسختانه ای که به شما برای ایراد انتقادات معتدل و بدون چون و چرا به رفتار اسرائیل کرده اند، احساس رنجش شما را درک کردم.

نتانیاهو به قدری جسور است که اظهارات شما مبنی بر طبیعی بودن تمایل مردم فلسطین به مقاومت در مقابل اسرائیل را برای بیش از نیم قرن سرکوب، معادل با تشویق تروریسم از سوی شما بخواند.

اینکه هدف اصلی شما کاملا عکس چیزی بوده که نتانیاهو اعلام کرده، برای مقامات اسرائیلی اهمیتی ندارد. محکومیت دائمی تروریسم از سوی شما، توسط مقامات اسرائیلی نادیده گرفته می شود. هدف آنها تنها منحرف کردن توجهات از موضوع اصلی مطرح شده (جنایات اسرائیل) است.

اسرائیل و حامیان آن به خوبی دریافته اند که بهترین راه منحرف کردن افکار عمومی، بدنام کردن منتقدان و متهم کردن آنها به عدم برخورد قاطعانه با تروریسم و یا حتی برخورداری از رویکرد یهودستیزانه است. آنها حتی به سابقه تان و تلاش های قبلی شما برای کاهش انتقادات وارد بر اسرائیل نیز توجه نمی کنند.

جای هیچ تعجبی ندارد که دبیرکل سازمان ملل مجبور می شود با نوشتن سرمقاله در نیویورک تایمز از اسرائیل و متحدان آن بخواهد که به جای شلیک کردن به سوی پیام آور، به پیام آن توجه کنند.

آنچه مایه تعجب است، اینست که در دورانی که من گزارشگر ویژه سازمان ملل در سرزمین های اشغالی بودم، شخص شما به همراه دیپلمات های آمریکایی و اسرائیلی بارها در مناسبات مختلف به من حمله کردید و خواستار اخراج من شده و از هر کوششی برای تضعیف اعتبار من دریغ نکردید.

در آن زمان، من همه تلاش خود را بکار می بستم که شاهد حقایق تلخی باشم که مربوط به رفتار غیرقانونی و غیراخلاقی اسرائیل بود. رفتاری که شما اخیرا متوجه آن و عمق فاجعه شده اید. وظیفه من در چارچوب سازمان ملل، گزارش واقعی تخطی های اسرائیل از حقوق بین الملل و تقویت رژیم آپارتایدی آن برای کنترل مردم فلسطین بود.

مردم فسطین به چنین صدایی از سوی سازمان ملل نیاز داشتند تا دولت های جهان را نسبت به مسئولیتی که در پایان دادن به این مصیبت دارند، آگاه سازد. امیدوارم که ماموران ویژه سازمان ملل بتوانند حمایت لازم را برای انجام این مسئولیت از جانب شما دریافت کنند.

شما هیچ گاه از گزارش های من در مورد وضعیت فلسطین و یا اقدامات غیرقانونی اسرائیل انتقاد نکردید، بلکه عمده حملات شما به بنده به خاطر اظهارنظرهایی صورت گرفت که در وبلاگ شخصی من از سوی مخاطبان در مورد حملات 11 سپتامبر و بمب گذاریهای بوستون انجام شده بود. کاملا واضح بود که حملات جنابعالی به بنده بر پایه نامه هیلل نوئر دبیر اجرائی دیده بان سازمان ملل، یک نهاد غیردولتی وابسته به اسرائیل، صورت گرفته بود.

دستیار شخصی شما در پاسخ به اعتراض من اعتراف کرد که در آن زمان سازمان ملل از سوی کنگره آمریکا تحت فشار جدی بود و این فرصت مناسبی بوده است که سازمان ثابت کند ضد اسرائیلی نیست.

این اتفاق مقارن با انتخاب شما به دبیرکلی سازمان ملل بود و شما به دنبال اثبات خود به واشنگتن بودید. اگر شما در آن زمان از صدایی که اسرائیل را محکوم می کرد حمایت می کردید، حمایت واشنگتن را برای انتخاب مجدد از دست می دادید.

در آن زمان شما هم در هدف قرار دادن پیام آور به دیگران پیوستید. شما که خود زمانی پیغام رسان را هدف قرار داده بودید، هم اکنون در جایگاه پیغام رسان قرار گرفته اید.

اگرچه مواضع شما در مورد غیرقانونی بودن شهرک سازی ها و موجه بودن مقاومت، ستودنی و مهم است، اما موضع کلی شما هنوز از آنچه که باید، فاصله زیادی دارد.

دعاوی شما تا حدودی گیج کننده به نظر می رسد. شما در مقاله خود در نیویورک تایمز در مورد رسیدن به نقطه ای که در آن هیچ امیدی به بازگشت به راه حل دو دولت وجود ندارد، اظهار نگرانی کرده بودید. اما در سخنان خود در بیست و ششم ژانویه در شورای امنیت خواستار وحدت فلسطین به عنوان لازمه تمرکز بر تشکیل دولت باثبات فلسطین شدید.

آیا فراموش کرده اید که هر گامی که از سوی دولت خودگردان فلسطین و حماس برای اتحاد برداشته می شود با واکنش منفی اسرائیل (که مورد تایید آمریکا نیز هست) رو به رو می شود؟ آیا آن نقطه برگشت ناپذیر پیش از این و در بهار 2014، زمانی که جان کری شکست مذاکرات صلح را آخرین فرصت معرفی کرد، فرا نرسیده بود؟

شما اعلام کرده اید که به تناوب از سوی مقامات اسرائیلی نامه هایی دال بر لغو کامل پیشنهاد تشکیل دولت فلسطین دریافت کرده اید. در پرتو مخالفت رسمی بلندپایه ترین مقامات اسرائیلی با راه حل دو دولت، چگونه شما باز هم بر این روند دیپلماتیک اصرار می ورزید؟

چسبیدن به راه حل دو دولت به معنی بی طرفی نیست. تاخیر به نفع اسرائیل است و به فلسطین ضربه می زند. این الگو مادامی که اسرائیل به شکل دیپلماتیک و بطور جدی به چالش کشیده نشود، ادامه پیدا می کند.

افزون بر این، حمله به پیام آور، جزئی از استراتژی همیشگی اسرائیل برای منحرف کردن توجهات از انتقادات وارد بر آن است. شما تنها آخرین قربانی این استراتژی بوده اید.

منبع: میدل ایست آی/ ترجمه: تحریریه دیپلماسی ایرانی/ 25