توطئه تخریب علیه ریاض و تهران

دیپلماسی ایرانی: رویارویی عربستان و ایران مورد توجه بسیار جامعه جهانی قرار گرفته است، به ویژه که بیم آن می رود تشدید تنش در روابط دو کشور بر اوضاع جاری در سوریه و یمن تاثیر بگذارد و مخاطرات را تشدید کند. مساله این است که این رویارویی بیش از هر زمانی به سمت درگیری و مواجهه مذهبی و جنگ طایفه ای گرایش پیدا کرده و در لفافه عناوین سیاسی رنگ و بوی طایفه ای به خود گرفته است. از این خطرناک تر، این درگیری مذهبی می تواند گروه های جهادی تندروی وهابی از جمله داعش و القاعده را تقویت کند و همه تلاش های جامعه جهانی برای رویارویی با گروه های تکفیری به ویژه در سوریه و عراق را با چالش جدی مواجه کند.

در همین حال پیش بینی می شود تشدید تنش میان عربستان و ایران بر گفت وگوهای سوری – سوری نیز تاثیر مستقیم بگذارد، مذاکراتی که قرار است قبل از مذاکرات ژنو برگزار شوند و امیدها را برای رسیدن به راه حل سیاسی برای حل بحران سوریه افزایش دهند.

از این جا است که شبهاتی نسبت به عوامل موثر در کش دادن درگیری های مذهبی در این برهه زمانی به خصوص وارد می آید، زمانی که ایالات متحده امریکا و روسیه بعد از پنج سال برای نخستین بار به مصالح مشترک رسیدند و ضرورت را در آن دیدند که به جنگ ویرانگر سوریه پایان دهند، جنگی که انعکاس آن را در قطعنامه 2254 که از سوی شورای امنیت درباره سوریه صادر شد، برای اولین بار دیدیم. در حالی که چنین توافقی به دست آمده آیا در این برهه زمانی ممکن است کسانی باشند که نمی خواهند جنگ پایان یابد و می خواهند طرف های منطقه ای همچنان درگیر جنگ باشند؟

سوال های بسیاری بر سر دلایل افزایش تنش میان عربستان و ایران در این برهه زمانی وجود دارد.

به چالش کشیده شدن راه حل سیاسی بحران سوریه نه تنها پیروزی نخواهد داشت بلکه تشدید تنش های مذهبی می تواند عراق را نیز با چالش های جدی در پیروزی علیه داعش مواجه کند. همچنین ایران که خود را آماده گشودن صفحه تازه ای بعد از توافق هسته ای با مجموعه 1+5 می بیند، دیگر نمی تواند وارد مرحله تازه ای از روابط عادی با جامعه جهانی به دور از تنش های مذهبی در منطقه شود، در صورت تشدید این بحران ایران از انزوای بین المللی خارج می شود اما وارد انزوای منطقه ای می شود که عربستان تلاش می کند علیه آن به وجود آورد.

نیاز به یادآوری نیست که این درگیری چه تاثیرات شگرفی بر عرصه های فرهنگی – اجتماعی – سیاسی کشورهای عرب حوزه خلیج فارس که شامل اقلیت های شیعه نیز می شوند، خواهد گذاشت. عرصه هایی که می رفتند وضعیت بهبود را تجربه کنند اما با تنش جدید به وجود آمده مجددا وضعیت متفاوتی را تجربه خواهند کرد.

خلاصه این که اگر وارد مرحله درگیری های مذهبی شویم هیچ کس از این درگیر ی ها در امان نخواهد ماند. یمن و سوریه و عراق نمونه های ابتدایی این درگیری ها هستند و می تواند کشورهای دیگری نیز به جمع آنها بپیوندند و آینده سیاسی تلخی را تجربه کنند. جنگ های مذهبی عبث تنها ویرانی و خرابی به بار می آورند که تنها برنده آن اسرائیل خواهد بود و لاغیر.

منبع: النهار/تحریریه دیپلماسی ایرانی/11