تسلیحاتی که ایران از روسیه می‌خرد

نویسنده: کایلی میزوکامی

دیپلماسی ایرانی: اعلام اخیر روسیه مبنی بر تحویل سامانه دفاع موشکی اس-300 به ایران موجب نگرانی دولت های غربی و اسرائیل شده است. روسیه قصد دارد پنج محموله از سیستم موشکی زمین به هوا و دوربرد اس-300 را براساس توافقی که دو کشور در سال 2007 داشتند، به ایران تحویل دهد. فرآیند آماده سازی این محموله 18 ماه طول می کشد.

ایران مشتاقانه منتظر تحویل اس-300 است که به این کشور برای دفاع از قلمروی هوایی اش در مقابل هواپیماهای دشمن کمک می کند. وجود اس-300 به ایران برای مقابله با حمله هوایی احتمالی آمریکا و اسرائیل کمک می کند.

اما سیستم دفاع موشکی تنها چیزی نیست که ایران به آن نیاز دارد. هم اکنون روسیه مجدداً خط ارسال تسلیحات به ایران را باز کرده است. ایران علاقه دارد چه تسلیحاتی بخرد؟

موشک ضد کشتی کلوب

ایران سابقه ای طولانی در استفاده از موشک های ضد کشتی به منظور تهدید کشتی ها در خلیج فارس دارد. معروف است که ایران از موشک های کرم ابریشم ساخت چین علیه عراق و کویت و کشتی های با پرچم ایالات متحده استفاده می کرده است. ایران همچنین دارای تعداد کمی از موشک های سی-802 چینی است که اخیراً خودش هم آنها را ساخته است.

خرید موشک های ضد کشتی کلوب، مجدداً این امکان را به ایران می دهد تا بتواند کشتی های خارجی را تهدید کند و حتی تنگه هرمز را ببندد. نسل جدید موشک های روسی سریعتر و باهوش هستند و حتی قابلیت این را دارند که به صورت مخفیانه شلیک شوند. کلوب می تواند کرم ابریشم دیگری باشد.

تانک تی-90

همانند قسمت عمده نیروهای نظامی ایران، نیروی زمینی این کشور هم به تجهیزات جدید نیاز دارد. نیروهای مسلح ایران پس از سال 1979 دچار کمبود زیادی بوده اند. ارتش ایران قبل از انقلاب دارای 2000 تانک مدرن بود. ایران هم اکنون نیز دارای همین تعداد تانک است ولی بیشتر آنها حداقل عمری بیست ساله –اگر نگوییم سی یا چهل- دارند. ایران در زمان شاه تانک های ام-60 آمریکایی و چیفتن انگلیسی را خریده بود. خرید بیش از 1000 تانک تی-90 می تواند موجب بازگشت قدرتمندانه ناوگان تانک ایران شود.

جنگنده سوخو سو-35

ناوگان هوایی ایران هم همانند دیگر قسمت های ارتش ایران نیاز به تجهیزات جدید دارد. پروژه عجیب صاعقه که بازسازی جنگنده اف-5 با استفاده از اضافه کردن دو دم به آن بود، نشانه ناامیدی ایران برای رقابت با قدرت هوایی ایالات متحده، اسرائیل و کشورهای خلیج فارس است.

قسمت عمده بدنه سوخو سو-35 از تیتانیوم ساخته شده و قسمت های مهم آن رادار گریز هستند. موتورهای این جنگنده ترکیب قوی ای از قدرت و مانور را فراهم می کنند.

کشتی نیرو بر ایوان گرن

با وجود این که ایران به طور سنتی از نیروی زمینی اش استفاده می کند، اما نیروی دریایی این کشور هم اهمیت دارد. در واقع کل مرز جنوبی این کشور در خلیج فارس قرار دارد. توانایی حمل نیروهای زمینی ایران در سراسر خاورمیانه و پیاده سازی آنها در عربستان، کویت، بحرین، قطر، بحرین، امارات، یمن و عمان می تواند بسیار موثر باشد.

بهترین راه حل برای این موضوع ایوان گرن است. این کشتی می تواند 5000 تن بار، 60 تن تانک یا ۳۶ خودروی زرهی و 300 نیرو حمل کند. این کشتی همچنین قابلیت فرود هلیکوپتر هم دارد. سفارش شش فروند از این کشتی (که هرکدام 300 میلیون دلار قیمت دارند) می تواند قدرت فوق العاده به ارتش ایران بدهد.

موشک های بالستیک کوتاه برد اسکندر

در جریان جنگ ایران-عراق هر دو کشور از موشک های اسکاد استفاده می کردند. ایران موشک های بالستیکش را توسعه داده است اما برای طراحی آنها نیاز به تکنولوژی دارد. موشک های ایران به جای سوخت جامد از سوخت مایع استفاده می کنند و دقت پایینی دارند.

موشک های کوتاه برد می توانند بسیار مفید باشند و از این نظر موشک های 9-ک720 اسکندر ایده آل هستند. اسکندر یک موشک تاکتیکی است که برای نابودی مراکز فرماندهی و کنترل دشمن، رادارها و سایت های موشکی زمین به هوا و فرودگاه ها استفاده می شود. این موشک قابلیت حمل کلاهک هایی به وزن 1000 تا 1500 پوند را دارد.

منبع: نشنال اینترست/ مترجم: حسین هوشمند