هیلاری کلینتون بدترین دشمن خود

 مسئله این نیست که هیلاری کلینتون برنده رقابت نامزدی دموکرات ها شود، که احتمالا می شود. مسئله حتی این نیست که آیا او رئیس جمهور بعدی آمریکا می شود یا خیر، که تاکنون هم شانس بیشتری نسبت به بقیه داشته است. مسئله احترام اساسی به مردم و حقیقت است. 

 

به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از واشنگتن پست، چرا زمانیکه کلینتون به عنوان وزیر خارجه منصوب شد، تصمیم گرفت برای ارسال ایمیل های رسمی از سرور عمارتی در نیویورک استفاده کند؟ تنها یک توجیه قابل قبول وجود دارد: او می خواست همه چیز را کنترل کند. 

 

کلینتون به هیچ وجه با قوانین دولت فدرال آمریکا ناآشنا نبود. او باید می دانست که اگر از حساب وزارت خارجه استفاده کند، بیش از 60 هزار ایمیلش به بخشی از اسناد رسمی تبدیل می شود. او مطمئنا و بی تردید می دانست که مخالفان سیاسی اش از زیر و رو کردن ارتباطاتش خرسند می شوند. بیایید صادق باشیم: هیلاری و بیل کلینتون به واقع دشمنانی دارند و بسیاری از آنها هیچ ابایی از حملات غیرمنصفانه به آنها ندارند. او باید اطمینان می یافت که آنها هرگز چنین فرصتی به دست نمی آورند.

 

اما مسئله چیز دیگری است. زمانیکه شما شغل وزیر خارجه را می پذیرید، به ناچار بخشی از زندگی خصوصی خود را تسلیم می کنید. هر ایمیل کاری رسمی به مثابه یک نامه، یادداشت و خاطره است که در آرشیو ملی حفظ می شود. این ایمیل ها تاریخ یک کشور را ابراز می کنند ومتعلق به همه ملت هستند. حتی اگر اسم شما کلینتون باشد،شما هیچ حقی ندارید که به طور یکجانبه تصمیم بگیرد کدام ایمیل شامل این موضوع می شود و کدام نمی شود.

 

بنابراین بیایید امیدوار باشیم که هیلاری کلینتون آنقدر محترم باشد که بگوید «متاسفم. من اشتباه کردم.» امیدواریم که او با این ادعا که همان کاری را کرده که دیگر وزرای خارجه انجام می دهند، به سرویس اطلاعات ما توهین نکند. به هر حال هیچ یک از وزرای پیش از او این مشکل را نداشته اند. اگر حال کلینتون به دلیل این ایمیل ها مشکلات سیاسی دارد، اشتباه خودش است.

 

در حال حاضر این بحث و جدل ها نمی تواند برای خارج کردن کلینتون از مسیر انتخابات کافی باشد. او هنوز در نظرسنجی های اخیر از سناتور برنی سندرز بالاتر است و قدرتش در میان زنان و اقلیت ها قابل توجه است. و همانطور که در سال 2008 اثبات کرد، او با رفتار تند و جدی، نامزدی به مراتب بهتر است. کلینتون در کمپین اخیر خود با شور و حرارت و پویایی حضور پیدا کرد. اما اگر بخواهد در انتخابات عمومی نیز به این رویه ادامه دهد، بی تردید یک اسلحه در اختیار مخالفان جمهوری خواه خود قرار خواهد داد. حتی اگر دموکرات ها بپذیرند که این ضربه ایمیلی یک حرکت حزبی بوده، نامزد جمهوری خواهان تلاش می کند که رای دهندگان مستقل را متقاعد کند که اینطور نبوده است.

 

سوالات حقوقی مشکلات بیشتری به دنبال خواهند داشت. برای هر کسی که عقل داشته باشد، جای تعجب نخواهد داشت که ایمیل های کاری وزیر خارجه حاوی اطلاعات حساس است. حال آنکه بازبینی تنها 40 ایمیلی که کلینتون به طور خصوصی ارسال کرده، دو ایمیل کاملا محرمانه بوده است. ضمن اینکه گفته می شود تعداد این ایمیل ها بیشتر است.

 

 و حال این کلینتون است که باید پاسخگوی اشتباه خود باشد.