بیست ونهمین بخش از سلسله یادداشت‌های جدید سرکیس نعوم:
چرا امریکا با ترکیه کنار می‌آید؟
دیپلماسی ایرانی: برای پنجمین سال است که دیپلماسی ایرانی یادداشت های سرکیس نعوم را که در پی دیدارش با مقام های فعلی و سابق امریکایی نوشته است، منتشر می کند. امسال نیز بر اساس همان رویه دیپلماسی ایرانی تلاش دارد این یادداشت های را ترجمه و منتشر کند. با این تفاوت که از لحاظ زمانی تلاش می شود نزدیک تر به زمان انتشار آن در روزنامه مرجع یعنی روزنامه النهار باشد و کاربردی ترین آنها در این جا انتخاب و منتشر شود. اهمیت این یادداشت ها در این است که به روز هستند و مطابق با تحولات جاری در منطقه تهیه شده اند و در آنها نکاتی مشاهده می شوند که برای خوانندگان می تواند جذاب باشند. در ادامه بخش بیست ونهم این یادداشت ها می آید:
از مسئول مهم در کاخ سفید که امور عراق را از نزدیک دنبال می کند، نظرش را درباره این که ایران می گوید، ارتش عراقی که در موصل فروپاشید، امریکایی بود چرا که بر آن نظارت می کرد، پرسیدم گفت: «ایران از این بازی ها می کند. این شیوه ایران در بازی است. به هر حال ما با ایران و دیگران تلاش می کنیم تا اوضاع را در عراق سامان دهیم.»
پرسیدم: «آیا چیزی درباره ادعای "پاکسازی" یا کارهای غیرانسانی که شایع می شود برخی گروه های شبه نظامی بعد از آزادی مناطقی که داعش با همکاری ارتش عراق اشغال کرد، انجام دادند، شنیده ای؟ آیا واقعا این خبرها صحیح است؟»
گفت: «بله، متاسفانه صحیح است و تلاش می کنیم که آن را رفع کنیم. آیت الله سیستانی، مرجع دینی شیعیان تلاش بسیاری در این زمینه می کند.»
پرسیدم: «آیا چیزی درباره تهدید داعش علیه بغداد و جنوب می دانی به ویژه بعد از آن که بخش گسترده ای از خاک عراق را به کنترل خود در آورد؟ به خصوص که گفته می شود وجود همین تهدید سبب شد تا به فکر بهبود اوضاع بغداد و حمایت از دروازه های جنوبی بر آیند؟ آیا می دانستید که برخی از رهبران سیاسی و حتی رسمی عراق در کمک به داعش برای ورود و تسلط بر این مناطق دست داشته اند؟»
جواب داد: «بله، همه این را می دانیم.»
پرسیدم: «پس چرا جلوی آنها را نگرفتید که این کارها را نکنند؟»
سکوت کرد و جواب نداد.
بعد از آن به سراغ مقام مسئول در کاخ سفید که از نزدیک امور ترکیه را دنبال می کند، رفتم. در ابتدای دیدارمان گفت: «ترکیه به امور پناهندگان سوریه در خاک خود توجه بسیاری می کند. با آن توافق کردیم که مخالفان سوری معتدل را آموزش دهد و به آنها سلاح بدهد. اما ترکیه با کردها و نیروهای حزب کارگران کردستان مشکل دارد. آنها دهه ها است که برای رسیدن به حقوقشان با دولت ترکیه می جنگند. آنکارا تلاش می کند این مشکل را با آنها حل کند. آنکارا همچنین به فکر دادن حقوق دیگری به آنها نیز هست. علاوه بر همه اینها به یکی از احزاب کرد اجازه حضور در انتخابات را داد علی رغم این که با آن مشکل دارد.»
بعد از آن درباره حزب عدالت و توسعه پرسیدم، گفتم: «چرا امریکا با آن راه می آید در حالی که مواضعش با مواضع شما متفاوت است؟ یعنی این که در اعماق وجود خود طرح اسلامی سنی را در رقابت با طرح اسلامی ایرانی دارد. هدف هر دوی آنها تسلط بر جهان عربی و اسلامی است. این حزب در داخل ترکیه دموکراسی را به چالش کشیده است و می خواهد صلاحیت های رئیس جمهور را بر خلاف قانون اساسی افزایش دهد.»
جواب داد: «ترکیه متحد قدیمی است، در مواقع سخت کنار ما ایستاد. ترکیه همچنین شریک ما در پیمان آتلانتیک شمالی است. علاوه بر آن کشوری قدرتمند و شکوفا است.»
نظر دادم: «اما ترکیه نقاط ضعف گوناگونی دارد. اگر اردوغان و حزب او به این نقاط ضعف توجه نکنند باعث آزار خودشان می شود و شاید این مساله دامن شما را هم بگیرد. در موضوع کردی، کردها به دنبال رسیدن به حقوق خود هستند و فکر می کنم در آخر حداقل به چیزی شبیه خودمختاری برسند.»
پرسید: «یعنی کشوری به وسعت همه سرزمین هایشان؟»
گفتم: «قطعا نه. جامعه جهانی به آنها چنین اجازه ای نمی دهد با وجود این که خاورمیانه در معرض جنگ های شعله ور است و ممکن است بیش از این گسترش یابد و رو به فروپاشی یرود.»
در پایان دیدارمان پرسیدم: «نظر شما درباره قبرس چیست؟»
جواب داد: «امریکا تلاش می کند قبرس یونانی نشین و ترک نشین را به گفت وگو ترغیب کند.»
ادامه دارد...
نظر شما :