چرایی حملات بی امان به غزه
تل آویو به دنبال تغییر معادله بازی است
دیپلماسی ایرانی: باز هم حمام خون در غزه به راه افتاده است. تا هنگام تنظیم این خبر آمار کشته های حملات اسرائیل به غزه به 130 نفر رسیده است. منابع نظامی رژیم صهیونیستی نیز اعلام کردند که ارتش این رژیم تاکنون حدود 220 نقطه را در غزه هدف قرار داده است. این در حالی است که روزنامه عبری زبان هاآرتص گزارش داد که جنگنده های رژیم صهیونیستی حدود 860 نقطه را در نوار غزه از زمان آغاز عملیات نظامی هدف قرار دادند. در حالی که نشست روز پنجشنبه شورای امنیت سازمان ملل برای صدور قطعنامه ای درخصوص این تحولات بی نتیجه به پایان رسید به نظر می رسد که اتحادیه عرب عزم خود را برای برگزاری جلسه فوق العاده ای در روز دوشنبه جزم کرده است . در این میان وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی تاکید دارد که اسرائیل باید کار حماس را در این دور از حملات تمام کند و همزمان هم نخست وزیر این رژیم تاکید دارد که حملات حداقل تا 24 ساعت آینده ادامه خواهند داشت . در این رابطه با غضنفر رکن آبادی سفیر سابق جمهوری اسلامی ایران در لبنان، گفت و گویی داشتیم که در زیر می خوانید:
پرونده صلح خاورمیانه در شش سال گذشته نوعی اغما را تجربه کرده است . گفته می شود که کشته شدن سه نوجوان اسرائیلی بهانه حمله تل آویو به غزه است. به نظر شما چرا اسرائیل باید در شرایطی که منطقه در بحران های امنیتی و سیاسی متفاوت درگیر است اقدام به حمله ای با این ابعاد وسیع به غزه بکند؟
در ارتباط با درگیری های اخیر و هجوم گسترده رژیم صهیونستی به منطقه غزه، باید به پیشینه این موضوع توجه کرد. ما در اواخر سال 2008 و اوایل 2009 شاهد جنگ 22 روزه در غزه بودیم که اسرائیلی ها شکست خوردند. معادله و توازن قدرت در این جنگ به نحوی بود که آخرین گوله توسط مقاومت شلیک شد. این موجب شکل گیری یک عقده بزرگ نزد اسرائیلی ها شد. سپس در سال 2011 اسرائیل بار دیگر سعی کرد در جنگ هشت روزه، شکست قبلی را جبران و بتوانند معادله را تغییر دهند و برتری خود در مقابله با مقاومت فلسطین را نشان دهد که باز در این جنگ هشت روزه مقاومت برای اولین بار موشک فجر 5 را به سمت تلاویو شکلیک کرد. این عامل در محاسبات اسرائیلی وارد نشده بود، به همین دلیل رژیم صهیونسیتی به نوعی خواستار متوقف شدن جنگ به صورت یک طرفه شد. اما مقاومت فلسطین اعلام کرد که این ما هستیم که تاریخ پایان جنگ را اعلام می کنیم. شما جنگ را آغاز کردید اما پایان دهنده جنگ مقاومت خواهد بود. در نهایت با پذیرفتن شروط مقاومت فلسطین توسط اسرائیلی ها، شاهد خاتمه جنگ بودیم. همه اینها در کنار شکست های پی در پی اسرائیلی ها در لبنان از سال 1982 به خصوص تا به امروز و همچنین از جنگ سال 1993 تا جنگ 1996 تا عقب نشینی اسرائیلی ها در سال 2000 از بخش عمده اراضی اشغال شده لبنان و سپس جنگ 33 روزه در سال 2006 میلادی، باعث متراکم شدن عقده هایی در رژیم صهیونیستی شد. آنها همیشه هم به دنبال جبران شکست های قبلی خود چه در برابر مقاومت اسلامی در لبنان و چه در فلسطین بودند. اسرائیل از سال 2006 تا 2011 ، 5 رزمایش بزرگ تحت عناوین مانورهای تحول 1،2،3،4،5 انجام داد. هدف آنها در تمامی این رزمایش این بود که آمادگی لازم را برای مقابله با هرگونه تهاجمی به دست آورند و دفاع کنند و دیگر آنکه خودشان را بیازمایند و توانایی هایی خودشان را مبنی بر اینکه آیا می توانند تهاجمی داشته باشند یا نه، مورد آزمایش قرار دهند. اما کارشناسان نظامی اسرائیل در پایان تمامی رزمایش ها، گزارش هایی که به مسئولان رژیم ارایه می کردند، حاوی این بود که نه توان دفاع از خود را در برابر هرنوع تهاجم و نه توان حمله را دارند. همه اینها به تبدیل به عقده بزرگی برای اسرائیل شده بود که به هر حال دست به اقدامی بزند و در مرحله ای این معادله را تغییر دهد. آنها در لبنان به نتیجه ای دست پیدا نکردند و می توان گفت از اینکه بتوانند معادله را در لبنان تغییر دهند، نا امید شدند. اسرائیل سعی کرد طی یک سال گذشته معادله را در لبنان تغییر دهد اما با پاسخ دندانشکن مقاومت اسلامی در لبنان مواجه شد. این مقاومت اسلامی لبنان بود که آخرین اقدام نظامی را علیه اسرائیلی ها انجام داد و آنها مجبور شدند کوتاه بیایند. شاهد بودیم رژیم صهیونیستی به تصور اینکه ساختمانی در مرز بین سوریه و لبنان یک مرکز نظامی است اقدام به حمله به آن کرد، و این در حالی بود که ساختمان فوق خالی و مخروبه بود. در آن زمان اسرائیلی ها تصور می کردند که واکنشی از سوی مقاومت اسلامی لبنان صورت نگیرد اما مقاومت آخرین اقدام نظامی را علیه آنها انجام داد. آنها همچنین تصور می کردند که غزه به عنوان ضعیف ترین حلقه بین حلقه های مقاومت قلمداد می شود، و بر این باور بودند که شب تصمیم می گیرند و صبح وارد غزه می شوند اما تجربیات دردناک و جنگ های 22 روزه و هشت روزه نشان داد که این تصور باطلی است. رزمایش امروز آنها نیز برای بررسی این موضوع است که آیا می توانند معادله را تغییر دهند یا خیر؟ ضمن اینکه این حملات مرتبط با تحولات منطقه ای و بین المللی نیز بوده و همانطور که بارها از زبان نتانیاهو مطرح شده، این رژیم همواره سعی کرده است مهمترین مساله برای خود را پرونده هسته ای ایران معرفی کند و از این رو با توجه به مشکلاتی که دورن فلسطین اشغالی و اسرائیل برای ساکنان وجود دارد، فرافکنی ای را انجام داده و زمینه ای را برای فرار از مشکلات درونی فراهم کنند. بنابراین هیچ تردیدی وجود ندارد که این بار هم با جواب دندانشکن مقاومت رو به رو خواهند شد. و باز هم اشتباه محاسباتی بزرگی را نسبت به انجام حملات گسترده علیه غزه انجام دادند زیرا هیچگاه نمی توانند در برابر توان بسیار بالای مقاومت اسلامی و مقاومت ملی و اراده مردم فلسطین بایستند و دوام بیاورند. در نهایت باز هم شکست خواهند خورد.
با توجه به اینکه حل پرونده مذاکرات صلح یکی از برنامه های دولت اوباما بوده آیا آمریکا به طور مستقیم برای برقراری اتش بس اقدامی انجام خواهد داد؟
این استراتژی تکراری وجود دارد که اسرائیلی ها شروع می کنند و آمریکایی ها با دعوت آنها به خویشتنداری سعی می کنند جلوی گسترش دامنه جنگ را بگیرند. این موضوع سوالی را مطرح می کند مبنی بر اینکه چرا آمریکایی ها خواهان جلوگیری از گسترش جنگ هستند و چرا دعوت به خویشتنداری می کنند؟ در حالی که آنها دقیقا می دانند نتیجه این اقدامات چیست و اینگونه اقدامات بدون محاسبه و بررسی صورت می گیرد. آمریکایی ها به این نتیجه رسیدند که در دوره کنونی نمی توان با زور و عملیات نظامی به اهداف مورد نظر خود یا اسرائیلی ها دست پیدا کنند. این نکته را آمریکایی ها و بخش عمده ای از کشورهای غربی درک کرده اند. بنابراین با درک این مساله چندان موافق این قبیل اقدامات اسرائیلی ها نیستند و به طور حتم سیاستی که آمریکا دنبال می کند، دعوت به خویشتنداری و توقف جنگ است. اسرائیلی ها باید بدانند که اینگونه نیست که هر زمان بخواهد می توانند جنگ را آغاز و هر زمان که بخواهند به آن خاتمه دهند. گرچه آنها آغازگر جنگ بودند اما این مقاومت بوده که با اقتدار تصمیم گیرنده زمان پایان جنگ بوده است. اکنون نیز زمانی نیست که کوتاه بیایند و این اسرائیل است که باید کوتاه بیاید.
کارشناسان معتقدند که فرمان آغاز دوره تازه عملیات موشکی و هوایی توسط اسرائیل به این منظور است که نتانیاهو چهره ای مقتدر از خود و اسرائیل نشان دهد و اینکه می تواند در بزنگاه های تاریخی در مقابل مهاجمان خارجی از اسرائیل دفاع کند. با توجه به روند تاریخی که بیان شد، چرا همچنان نتانیاهو مصمم بر این کار است؟
مثل معروفی است که می گوید آزموده را آزمودن خطاست. نتانیاهو و افرادی مثل او و سایر دولتمردان رژیم صهیونیستی به خوبی می دانند که این رژیم در طول تاریخ با چندین بحران از جمله بحران هویت و مشروعیت مواجه بوده و البته یکی از مهمترین بحران هایی که با آن دست به گریبان بوده، بحران امنیت است. این رژیم هیچگاه نتوانسته حافظ امنیت برای کسانی که به ناحق سرزمین های فلسطین را اشغال کرده اند، باشد. بر اساس قطعنامه های 242، 338 و قطعنامه های بسیار زیاد دیگر ، اسرائیلی ها اشغالگر محسوب می شوند. بنابراین تمامی تلاش های این رژیم به منظور نشان دادن توان خود برای حفظ امنیت اشغالگران بوده که با شکست نیز مواجه شده است. گواه این مدعا نیز مراحلی که سال های گذشته طی شد، است. تصور اسرائیل بر این است که با آزمایشی که انجام می دهند و با توجه به تحولات منطقه در سوریه، عراق و لبنان، اینک مقاومت تضعیف شده و زمان مناسبی برای تغییر معادله و توازن قدرت است. اما همانطور که تصور آنها در ارتباط با لبنان باطل بود، این بار نیز در فلسطین ناگزیر به پذیرش بازندگی خود در جنگ و پذیرفتن شکست خواهد بود. زیرا مقاومت از هر روز دیگری قوی تر و قدرتمند تر در صحنه حضور دارد.
برخی بر این باورند که با توجه به تحولات منطقه ای و اقدامات داعش در سوریه و عراق، حمله نظامی اسرائیل به فلسطین به تحلیل رفتن نیروهای مقاومت می انجامد در نتیجه گروه های تروریستی می توانند به پیشروی های خود ادامه دهند. تا چه حد میان اقدام اسرائیل و اقدامات تروریستی داعش همخوانی وجود دارد؟
این تحلیل و محاسبه اشتباهی است. زیرا آنها در لبنان آزمایش کرده و جواب نگرفتند. حال اگر در لبنان جواب نگرفتند چگونه می توانند در فلسطین بر روی این معادله حساب کنند و برپایه چنین تحلیلی دست به چنین اقدامی بزنند؟ به نظر می رسد حمله اسرائیل بیشتر برای آزمایش کردن است و همانطور که اشاره شد، بالعکس مقاومت اسلامی در تمامی جبهه ها با قدرت حضور دارد. اینگونه نیست که اگر در یک جبهه مشغول باشد، توان رویارویی در جبهه اصلی خودش یعنی مبارزه با رژیم صهیونیستی را نداشته باشد و نتواند با قدرت و قاطعیت ظاهر شود. بالعکس، مقاومت اسلامی چه در لبنان و چه در فلسطین توان لازم برای رویارویی با رژیم صهیونیستی را داشته و قدرت خود را محفوظ نگه داشته است. بنابراین به هیچ وجه این محاسبه یا تحلیل نمی تواند درست باشد. این رژیم صهیونیستی است که بازنده این جنگ خواهد بود.
از سویی دیگر نتانیاهو به دنبال بازیابی محبوبیت چهره خود در میان اسرائیلی هاست. او می خواهد از این اقدام به منزله دستاورد مثبتی برای شرکت در کارزارهای انتخاباتی بهره ببرد. آیا این آزمایش _ به گفته شما _ یا حمله نظامی برگ برنده نتانیاهو خواهد بود؟
مردم فلسطین با مشکلات زیادی در زمینه برق، رفاهی، امکانات، رفت و آمد، معیشت و در نهایت امنیت مواجه بودند. با توجه به این مشکلات اما آنها در برابر تهاجم های رژیم صهیونیستی قوی ظاهر شده و از مقاومت و مسئولان فلسطینی حاضر در صحنه جهاد و مقاوت خواستند که با قدرت پاسخ رژیم صهیونیستی را بدهند و مبادا بخواهند به خاطر مشکلاتی که مردم با آن مواجه می شوند، کوتاهی صورت گیرد. حال سوال این است که آیا اسرائیلی هایی که در سرزمین اشغال شده زندگی می کنند نیز همین شرایط را دارند؟ نه آنها در شرایط خوبی به سر می برند و همواره به دنبال زندگی خوب و بهتر بودند. اساسا علت مهاجرت آنها از کشورهای مختلف دنیا به سرزمین اشغالی نیز دست یافتن به زندگی بهتر بوده است. بنابراین آنها نیامدند که کشته شوند و هیچگاه روحیه ای که مردم فلسطین دارند را ندارند. پس چگونه می توانند اینگونه اقدامات را تحمل کنند. شاهدیم حملات موشکی که توسط مقاومت به حیفا و تلاویو شده، موجب فرار آنها در دسته های صد نفری و هزار نفری شده است. آنها از شهرهای مختلف به جاهای امن و در پناهگاه ها رفته اند. بخشی از رزمایش های 5 روزه اسرائیل سنجش توان مردم مبنی بر ماندن در پناهگاه ها بود که حتی در زمینه اقامت و ماندن در پناهگاه ها شکست خوردند. آنها توانایی ماندن مدت زمان زیاد در پناهگاه ها را ندارند و تجربه ثابت کرده بیشترین مدتی که تحمل کردند 33 روز بوده است که شرایط بسیار دشواری را برای آنها ایجاد کرده بود. بنابراین چگونه نتانیاهو و امثال او می خواهند با توسل به چنین اقداماتی محبوبیت خود را افزایش داده و بتوانند در انتخابات آتی جایگاهی برای خود کسب کنند؟ به نظرم این مسایل باعث کاهش محبوبیت آنها خواهد شد و پیامدهای منفی بسیار زیادی را برای سردمداران رژیم در پی خواهد داشت.
انتشار اولیه: 21 تیر 1393 /بازانتشار: 26 تیر 1393
نظر شما :