تولید سوخت راکتور بوشهر؛ مانع جدید مذاکرات

دیپلماسی ایرانی: ایران خواستار آن است که بتواند سوخت مورد نیاز برای راکتور بوشهر را تولید کند. خواسته ای که به تعبیر رویترز می تواند در روند مذاکرات هسته ای ایران و گروه 1+5 که قرار است تا کمتر از دو هفته دیگر پنجمین دور آن در وین برگزار شود، اخلال ایجاد کند. دو طرف تا 20 جولای (29 تیر) فرصت دارند تا به یک توافق هسته ای نهایی بر سر برنامه های هسته ای ایران دست یابند.

به گزارش این خبرگزاری انگلیسی، دیپلمات ها می گوید مذاکره کنندگان ایرانی در جریان چهارمین دور از گفت و گوهای ایران و گروه 1+5 (آمریکا، انگلیس، فرانسه، چین، روسیه و آلمان) پس از اجرای توافق هسته ای مقدماتی ژنو که ماه گذشته در وین انجام شد، این درخواست را مطرح کرده اند. به گفته آنها این یکی از دلایل عدم پیشرفت چهارمین دور از مذاکرات هسته ای به منظور دستیابی به توافق جامع بود.

این در حالی است که توانایی ایران برای تولید اورانیوم غنی شده عامل اصلی طولانی شدن بن بست هسته ای به شمار می رود. یک دیپلمات غربی در این زمینه به رویترز گفت: انتظارهای طرف ایرانی در مورد دستیابی به ظرفیت تولید سوخت برای راکتور بوشهر غیر واقع بینانه است. وی افزود: در این صورت ایران می تواند در مدت کوتاهی وارد باشگاه هسته ای شود.

از سوی دیگر قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل که تا کنون علیه ایران صادر شده است نیز همواره خواستار توقف برنامه های غنی سازی ایران است اما تهران همواره با این درخواست مخالفت می کند. هرچند انتظار می رود ایران در توافق هسته ای جامع با غرب نیز توانایی غنی سازی را داشته باشد، اما کمیت و کیفیت غنی سازی محدود و تحت نظارت های بین المللی تعریف خواهد بود.

گزارش رویترز حاکی از آن است که درخواست تهران برای تامین سوخت راکتور هزار مگاواتی بوشهر احتمالا با مخالفت روسیه مواجه خواهد شد که قراردادی 10 ساله برای تامین سوخت این نیروگاه دارد که از سال 2011 شروع شده و منافع اقتصادی مسکو درآن نیز روشن است.

در صورت صحیح بودن پیش بینی رویترز، این روند می تواند به موضع مذاکره ای ایران آسیب بزند زیرا تهران به سهم خود به موضع میانه روی مسکو در مذاکرات هسته ای نیاز دارد. ایران و طرف مذاکرات هسته ای برای دستیابی به توافق نهایی باید در مورد موضوعاتی مانند آینده تاسیسات هسته ای ایران و چگونگی طراحی جدول لغو تحریم ها به توافق برسند.

یک دیپلمات دیگر در این زمینه می گوید: به نظر می رسد ایران از گشایشی که پیش تر برای تعدیل نگرانی های بین المللی در خصوص راکتور آب سنگین اراک ایجاد شده بود، عقب نشینی کرده است. به گفته او ایرانیان در مذاکرات ماه می راه حل های تکنیکی مشخصی را ارایه داده اند که با انتظارهای غرب در تضاد است.

به گزارش رویترز، مساله کلیدی در تعیین ظرفیت غنی سازی ایران تعداد سانتریفوژها است که اورانیوم غنی شده تولید می کنند. ایران در حال حاضر 19 هزار سانتریفوژ در اختیار دارد که تقریبا نیمی از آنها فعالند. دیپلمت های غربی می گویند تنها نیمی از سانتریفوژهای فعال در ایران می توانند در توافق نهایی به فعالیت خود ادامه دهند. این در شرایطی است که چند هزار سانتریفوژ محدود نمی توانند سوخت مورد نیاز برای راکتور بوشهر را تولید کنند.

تحریریه دیپلماسی ایرانی /10