انتخابات افغانستان مقدمه پیروزی بر افراط گرایی بود

دیپلماسی ایرانی : دیروز روز خوبی برای مردم افغانستان و متحدانشان در جامعه بین المللی بود. اگر چه برخی از شعب مراکز رای گیری, برگه های رای گیری کم آوردند و تهدیدات امنیتی مجبور به بستن مراکز شدند، اما رای گیری در انتخابات ملی افغانستان بهتر از آن چه پیش بینی شده بود، پیش رفت.

بیش از 7 میلیون افغان به پای صندوق های رای رفتند:  58 درصد از رای دهندگان واجد شرایط. مشارکت دو برابر سال 2009 بود. تمام گروه ها در رای گیری شرکت کردند و رای دهندگان اغلب در صف های طولانی انتظار کشیدند. مشارکت زنان در مناطق شهری که دسترسی به صندوق رای آسان تر بود، بالا بود. مشارکت در پشتون ها به رغم تهدیدهای امنیتی در شرق و جنوب بیش از حد انتظار بود.

انتخابات نشان دهنده افزایش آگاهی سیاسی افغانستان است.بر این اساس گمانه زنی ها درباره اینکه رئیس جمهور حامد کرزی ممکن است با وجود تاکید قانون اساسی در رابطه با محدودیت مدت زمامداری راهی برای ماندن پیدا کند، بی اساس از آب در آمد.هرچه بیشتر رفتن حامد کرزی از گردونه قدرت مسلم شد، بر شوق شرکت در انتخابات هم افزوده شد.

افغان ها مسئولیت آینده خود را به دست گرفتند و دیگر اجازه نمی دهند قدرت های خارجی و واسطه ها سرنوشتشان را تعیین کنند. دو کاندید قدرتمند ریاست جمهوری کمتر نظرها را جلب کردند. نقش افرادی که به عنوان معاون های انتخابی روسای جمهور تعیین شده بودند بسیار پررنگ بود چرا که از بزرگان قوم ها و قبایل مختلف درخواست کردند که از مرزهای قومی و جغرافیایی برای آینده افغانستان عبور کنند.

انتخابات حرکتی برای طرد طالبان بود. در ابتدا همه چیز با خشونت شروع شد، اما زمان رای گیری نتیجه ای معکوس داد. به نظر می رسید هر حمله که به هدف دلسرد شدن شرکت کنندگان انجام  شد ، مردم را برای نام نویسی مشتاق تر می کند. تلاش طالبان برای ارعاب مردم در سطوح محلی نیز شکست خورد. حتی در مناطق پشتون نشین شرق و جنوب مشارکت بالا بود.

نهادهای انتخاباتی افغانستان به خوبی عمل کردند. حتی بهتر از سال های گذشته. نمایندگان جامعه بین المللی عمدتا در نقش نیروی کمکی عمل کردند و این در حالی بود که افغان ها رهبری را در برگزاری انتخابات به دست گرفتند. اگرچه کمبود برگه در برخی مراکز رای گیری گزارش شده بود، از نقطه نظر اجرایی رای گیری به شکل قابل توجهی به آرامی برگزار شد.

عملکرد نهادهای امنیتی افغانستان نتیجه بخش بود. اگرچه برخی از حوزه های رای گیری به دلایل امنیتی بسته باقی ماندند، تلاش طالبان برای مختل کردن رای دهی حوادث امنیتی قابل توجهی را در سراسر کشور ایجاد نکرد. اطمینان افغان ها به نهادهای امنیتی افزایش یافته که خود گویای سطح جدیدی از اعتماد است که می تواند شورشیان را سرکوب کند.

یک عامل مهم در موفقیت انتخابات این دوره، نوع کمپین های انتخاباتی بود که کاندیداها به راه انداختند. آن ها  مرزهای افغانستان را در نوردیدند، در مورد مسائل و مشکلات بحث کردند و ریسک های امنیتی در مبارزات انتخاباتی در میان مردم را پذیرفتند. انتخابات صحنه ای کاملا واقعی بود، نه فقط شخصیت ها و سیاست های هویتی.

انتخابات ملی ممکن است به دور دوم کشیده شوند و یا موانعی قبل از انتخاب رئیس جمهور بعدی ، ظهور پیدا کنند. به خصوص اگر نتایج اعلام شده توسط کمیسیون نظارت برانتخابات از جانب کاندیداهای شکست خورده پذیرفته نشود.

اما تاکنون انتخابات از سرمایه گذاری های بزرگ و و فداکاری های ایالات متحده و همپیمانان آن در افغانستان حمایت کرده است. مردم افغانستان با شرکت در این انتخابات موجی از امید و انتظار را بوجود آوردند و به خوبی عمل کردند. چنین چیزی به رئیس جمهور جدید فرصتی بر پایه دستاوردهای مثبت در 12 سال گذشته خواهد داد. با مقاومت در برابر این نگاه که برنده همه چیز را از کاندیداهای شکست خورده تا حامیان آن ها به بدست می آورد، دولت جدید می تواند یک اجماع ملی در سایه اصلاحات لازم برای پیشبرد صلح، توسعه اقتصادی، حاکمیت قانون و تلاش برای مبارزه با فساد پایه ریزی کند.

من پیام های بسیاری از افغان ها در تمام جوامع بزرگ که از کمک و نقش ایالات متحده برای رساندن کشورشان به این نقطه تاریخی تشکر کرده اند، دریافت کرده ام. آن ها امیدوار هستند تا با ایالات متحده برای برقراری ثبات در منطقه و شکست دادن افراط گرایانی که هم در افغانستان و هم جامعه بین المللی به طور یکسان دشمن سازی کرده اند، همکاری کنند. اگر رهبران افغانستان یک استراتژی متعادل از پیوستگی و اصلاحات را به اجرا در آورند و واشنگتن و متحدانش مبارزات افغانستان را تا یک نتیجه موفقیت آمیز همراهی کنند، ممکن است تحقق یک پیروزی بزرگ استراتژیک بر افراط گرایی خشونت آمیز نزدیک باشد.

  منبع : نشنال اینترست

انتشار اولیه: دوشنبه 18 فروردین 1393/ باز انتشار: شنبه 23 فروردین 1393