انتخاباتی که باید به دموکراسی منتهی شود

دیپلماسی ایرانی: انتشار گفتگوی اخیر تلفنی باراک اوباما رئیس جمهور ایالات متحده با حامد کرزی، رئیس جمهور افغانستان نشان دهنده تغییر در رویکرد امریکا در قبال دولت کرزی است. در حالی که اوباما به برگزاری یک انتخابات "عادلانه، معتبر، به موقع و به رهبری خود افغان ها" اصرار می ورزد اما زمانی که به موضوع توافقنامه امنیتی دوجانبه (BSA) می رسد وی روشن کرده است که توپ در زمین حامد کرزی است. این توافقنامه اجازه می دهد که گروه کوچکی از نظامیان امریکا پس از سال 2014 برای تربیت و پشتیبانی نیروهای افغان در این کشور باقی بمانند.

اوباما با مهم تر دانستن انتخابات نسبت به این توافقنامه اهرم فشار خود بر رئیس جمهور افغان را افزایش داده است. باقی ماندن در افغانستان پس از 2014 حرکت مخاطره آمیزی است مگر اینکه کرزی مجبور شود از موضع خود برای امضا نکردن BSA تا پس از انتخابات عقب نشینی کند یا اینکه انتخابات باید به موقع و با آرامش برگزار شود.

با توجه به انتخابات دشوار و پر از تقلب سال 2009 امید داشتن به آینده افغانستان در انتخابات آتی ریاست جمهوری کمی بی پروایانه به نظر می رسد. با این حال دلایلی هم وجود دارد که کمی خوشبین تر باشیم.

انتخابات افغانستان در گذشته بیشتر حول جمع کردن رای بود تا اقناع رای دهندگان اما مبارزات انتخاباتی 2013 نشان دهنده آگاهی بیشتر شهروندان و احترام بیشتر از سوی سیاستمداران به آنچه رای دهندگان از رهبران خود می خواهند است. مردم افغان اکنون می دانند که یک فرصت واقعی برای تاثیرگذاری برای آینده سیاسی خود دارند. اکنون شهرهای افغانستان مملو از پوسترهای نامزدهای انتخاباتی است و مناظره های انتخاباتی تلویزیونی که هر چند روز برگزار می شود بسیار مورد توجه قرار گرفته است.

نفوذ کرزی هم رو به زوال است. وی در تلاش است با امتناع از امضای BSA با واشنگتن تا پس از انتخابات ارتباط خود را حفظ کند. به نظر می رسد وی فکر می کرد تا زمانی که این توافقنامه را امضا نکند واشنگتن به ساز وی خواهد رقصید. اما وی دچار اشتباه محاسباتی شد. به نظر می رسد واشنگتن نیز پذیرفته است که کرزی این توافقنامه را تا پس از انتخابات امضا نکرده است.

کرزی درباره اینکه ایالات متحده به افغانستان بیشتر از راه ها دیگر نیاز دارد قمار کرده است. با توجه به اینکه واشنگتن پذیرفته است که BSA در آینده نزدیک امضا نخواهد شد، کرزی باید متوجه شود که در حقیقت این افغانستان است که به تداوم پشتیبانی از سوی واشنگتن نیاز مبرمی دارد. BSA اجازه می دهد که گروه کوچکی از نظامیان امریکایی در افغانستان باقی بمانند و باقی ماندن این نظامیان اجازه می دهد که سالیانه 4 میلیارد دلار به نیروهای امنیتی ملی افغانستان تزریق شود. ارتش و پلیس افغانستان بدون این بودجه دچار فروپاشی می شود.

از آنجایی که کرزی BSA را با انتخابات مرتبط ساخته است و از آنجایی که وی می داند BSA برای پرداخت بودجه به دولت و نیروهای امنیتی مورد نیاز است وی اکنون باید اطمینان دهد که انتخابات در آرامش کامل برگزار شود و یا اینکه تسلیم شود و خودش BSA را امضا کند. 9 نامزد باقی مانده انتخابات منابع مالی زیادی را برای این انتخابات هزینه کرده اند و همچنین امنیت خود را به خطر انداخته چنان که حمله به کاروان یکی از نامزدها این مورد را نشان می دهد. هیچ کدام از این نامزدها آماده ریاست بر یک کشور ورشکسته نمی شوند و بنابراین تقریبا همه انها گفته اند در صورتی که به عنوان رئیس جمهور انتخاب شوند BSA را امضا می کنند.

دولت اوباما به درستی از دخالت در سیاست انتخابات خودداری کرده است درست برخلاف سال 2009 که مقامات امریکایی در راهپیمایی های مخالفان کرزی حضور پیدا می کردند. کاخ سفید تاکید کرده است که واشنگتن از هیچ نامزدی حمایت نخواهد کرد. نهادهای انتخاباتی افغانستان در برنامه ریزی برای رای گیری به خوبی عمل کرده اند. نامزدها با حرارت به رقابت مشغول هستند. سازمان های ناظران ملی برای حضور در تعداد زیادی از حوزه های انتخاباتی برنامه ریزی کرده است و روز 5 آوریل رای دهندگان این شانس را خواهند داشت که تصمیم بگیرند رئیس جمهور آینده آنها چه کسی خواهد بود.

انتخابات بدون مشکل نخواهد بود و کمی تقلب اجتناب ناپذیر است. اما ایالات متحده باید درباره قضاوت های عجولانه محتاط باشد. همه نامزدها در انتها سهمی در مشروعیت انتخابات خواهند داشت. همچنین این سومین چرخه انتخاباتی برای افغان ها است که تعداد زیادی از آنها را رای اولی ها شامل می شوند. جوانان افغان توجه ویژه ای به رقابت های انتخاباتی دارند و مناظره ها را دنبال می کنند و انتظارات خود را برای انتقال مشروع قدرت بیان می کنند. بعید است آنها در صورتی که تقلب گسترده ای در انتخابات ماه آوریل رخ دهد ساکت بمانند.

افغان ها در طول سی سال گذشته سلطنت، کمونیسم، آنارشی، و حکومت دینی را دیده اند، و در دهه گذشته بود که دموکراسی را به عنوان یک سیستم حکومتی پذیرفتند. انتقال صلح آمیز و دموکراتیک قدرت که هرگز در افغانستان رخ نداده است می توانند اعتماد به نفس این دموکراسی جوان را به شدت ارتقا دهد. برگزاری یک انتخابات آبرومندانه دولتی را در کابل بر سر کار خواهد آورد که مشروعیت کافی برای امضای BSA، بازتنظیم روابط با شرکای بین المللی به خصوص ایالات متحده و مشغول شدن به حکومت داری را به ارمغان خواهد آورد.

منبع: فارن پالیسی

انتشار اولیه: جمعه 8 فروردین 1393/ باز انتشار: پنجشنبه 14 فروردین 1393