آقای سناتور خطاب به شرمن: از توافق ژنو میترسیم، نگرانیم!
روز سه شنبه نمایندگان دولت آمریکا در کمیته سیاست خارجی سنا حاضر شدند و به پرسش های آنان درباره توافق نامه ژنو و تحریم های ایران پاسخ دادند و پیرامون آن گفت و گو کردند؛ گفت وگویی که حالتی مناظره گونه داشت.
به گزارش «تابناک»، در این نشست «روبرت منندز»، رئیس کمیته روابط خارجی سنا و نویسنده لایحه جدید تحریمی ایران از یک سو و «وندی شرمن»، معاون امور سیاسی وزارت خارجه آمریکا به همراه معاون وزارت خزانه داری آمریکا در امور مربوط به تحریم ها حضور داشتند که مفصل در این باره با همدیگر صحبت کردند تا شاید بتوان از بحث و گفت و گوی آنان حالتی آموزشی برای دیگران ارائه کرد.
وندی شرمن، نماینده آمریکا در مذاکرات ژنو، درباره مخالفت دولت با طرح تحریم های جدید گفت: این تحریم ها تلاش های دیپلماتیک دولت را زیر سؤال خواهد برد، متحدان آمریکا را از این کشور دور خواهد کرد و در چنین حالتی، انتظار اجرای تحریم ها از سوی آنان بسیار سخت خواهد بود.
وی افزود: ما به روشنی به ایرانیان گفته ایم که اگر نتوانند به تعهدات خود در قالب طرح اقدام مشترک عمل کنند و یا توافق نامه جامع برای حل مسأله هسته ای با ۱+۵ برسند، ما از کنگره خواهیم خواست که تحریم های جدیدی علیه ایران اعمال کنند.
پیش از این، روبرت منندز، رئیس کمیته روابط خارجی سنا و طراح اصلی تحریم های جدید علیه ایران به معاون وزارت خزانه داری گفته بود تحریم هایی که او و دوستانش در کنگره علیه ایران طراحی کرده اند، فرصتی شش ماهه تا پایان توافق نامه ژنو در اختیار دولت خواهد گذارد و پس از آن عملیاتی خواهد شد. وی از مقامات دولتی پرسید، آیا این شش ماه برای شما کافی نبود؟
کوهن پاسخ داد: سناتور من اکنون اینجا روبه روی شما نشسته ام و نمی خواهم درباره بخش هایی از تحریم های جدید که فورا به اجرا در خواهد آمد و یا بخش هایی از آن که پس از شش ماه اجرا خواهد شد، بحث کنم؛ البته ما تا آنجا که می شد، هر تحریمی را که کنگره تصویب کرده ، اعمال کرده ایم.
منندز گفت: طرح هایی که کنگره به مثابه قانون تصویب می کند، زمان زیادی از کنگره را از آن خود می کند. شما باید تلاش بسیاری برای اجرایی شدن آن انجام دهید. شما از زمان امضا شدن یک طرح تحریم، فرصت دارید که آن را اجرایی کنید و این شش ماه از زمان طرح بحث تحریم در کنگره نیست.
وی ادامه داد: هر توافقی که دولت با ایران کرده، باید قابل تأیید و مؤثر باشد و بتواند که ایران را از رسیدن از سلاح هسته ای باز دارد؛ اما بنا بر طرح اقدام مشترک و نظراتی که ایرانی ها می دهند، چنین چیزی به ذهن نمی رسد و من از این بابت نگرانم، زیرا ما نمی دانیم در توافق نامه نهایی با ایران، باید انتظار چه چیزی داشته باشیم، چرا که انتظارات به روشنی مشخص نشده است.
وی سپس به سخنان رئیس سازمان انرژی اتمی ایران اشاره کرد و گفت: صالحی گفته که تحریم ها در حال ذوب هستند و این در حالی است که سانتریفیوژ های ما هنوز کار می کنند.
منندز گفت: شاید سخنان صالحی درست باشد، ولی من از این نگران هستم. می ترسم از اینکه تحریم ها آب شوند، بدون اینکه ما توافق نامه ای نهایی داشته باشیم؛ این بازی آخر ایرانیان است.
وی همچنین ادامه داد: ایران باید در یک توافق قابل قبول، شمار بسیاری از تأسیسات هسته ای خود را نابود کند. همچنین ایران باید در یک توافق نامه نهایی، فعالیت های تحقیقاتی خود برای توسعه سانتریفیوژهای پیشرفته را ـ که این کشور را قادر خواهد کرد زودتر به غنی سازی بپردازد ـ متوقف کند. ایران باید اکثر بیست هزار سانتریفیوژ خود را که بخشی از آن در فردو است، از بین ببرد و نگذارد آب سنگین اراک وارد مدار شود و تأسیسات نظامی پارچین و هر جای دیگر را متوقف کند. در توافق نهایی باید مواردی که مستقیم با توافق ژنو هم در ارتباط نیست، مطرح شود. به جای نظارت های یک ساله یا بیشتر از آن، باید نظارتی بیست ساله از ایران خواسته شود تا بتوان برنامه هسته ای این کشور را راست آزمایی کرد. اگر در توافق نهایی، توانایی های اصلی ایران حفظ شود و یا ایران بتواند به آسانی به توانایی های خود بر گردد، من از آن حمایت نمی کنم.
کروکر که سناتور دیگری است و همراه منندز در طراحی تحریم های جدید نقش داشته گفت، تنها کاری که کنگره می تواند در این زمینه انجام دهد، این است که قانونی تصویب و مشخص کند که کنگره چه موافقت نامه ای با ایران را در حکم موافقت نامه نهایی خواهد پذیرفت.
وی گفت: ما از این نگرانیم که دولت با ایرانی ها وارد توافق نامه ای شود که هیچ گاه پایانی بر آن نیست و همچنان ادامه دار باشد.
در آن سو اما شرمن پاسخ داد، دولت به دنبال این است که ایران را از دستیابی به سلاح هسته ای باز دارد و این آن چیزی است که اکنون به آن نزدیک شده ایم.
وی افزود: در ماه های آینده، ایران نیت خود برای رسیدن به یک راهکار صلح آمیز و یا عکس آن را ثابت خواهد کرد.
هنگامی که مندز از شرمن پرسید، آیا در توافق نامه نهایی، سایت فردو تعطیل خواهد شد و از او خواست با بله یا خیر پاسخ دهد، شرمن گفت: سناتور من درباره پاسخ هایی که به شما می دهم، باید بسیار عاقلانه عمل کنم؛ نه به این دلیل که نمی توانم مستقیم پاسخ دهم، بلکه برای اینکه من با ایرانی ها در ملأ عام مذاکره نمی کنم و نمی خواهم ایرانی ها بدانند در زمان مذاکره من چه چیزی را روی میز می گذارم.
منندز سپس از شرمن پرسید که در توافق ژنو سخنی از دسترسی به پارچین به میان نیامده است؛ جایی که به نظر می رسد، برنامه زیر زمینی توسعه تجهیزات نظامی ایران در آنجا مستقر باشد.
وی گفت: در طرح اقدام مشترک دسترسی به این سایت وجود ندارد و به بعدا موکول شده است.
شرمن یادآور شد: در توافق ژنو دسترسی به پارچین رد نشده است؛ اما من امیدوارم و از دولت ایران می خواهم که دسترسی به پارچین را در این شش ماه میسر کند و این گام بزرگی در راه اعتماد سازی بین طرفین است.
کروکر از شرمن پرسید: چرا در توافق ژنو از سیستم های موشکی و پرتابگر سلاح هسته ای سخنی به میان نیامده است؟
که وی پاسخ داد: من نمی فهمم چرا در این توافق نخواسته ایم که ایران برنامه توسعه موشکی خود را متوقف کند!
شرمن گفت: اگر ما آمریکایی ها و جهانیان موفق شویم و تضمین کنیم که ایران نمی تواند سلاح هسته ای درست کند، آنگاه دیگر توسعه برنامه موشکی و پرتابگر آنان چندان مهم نیست.
کروکر باز پرسید: چرا ما در این باره در ژنو صحبت نکردیم؟ چرا آن را به دور بعد انداختیم، در حالی که آنان سیستم های خود را همچنان توسعه می دهند؟
شرمن پاسخ داد: سناتور ما نیز در نتیجه توافق ژنو اختلاف داریم. دولت این توافق را چهارچوبی برای توافق نامه جامع با ایران می داند.
سانتور دیگری پرسید: شما می گویید که تحریم های محدودی از ایران برداشته شده است، ولی برخی وارد تجارت با ایران شده و می خواهند تجارت خود را مانند گذشته با ایران به حالت عادی برگردانند؛ هم اکنون فرانسوی ها، ایتالیایی ها و ایرلندی ها، در صدد تجارت گسترده با ایران هستند.
شرمن در پاسخ به این ادعا گفت: هرچند ما به کسی نگفته ایم که برای تجارت به ایران برود چون این پیام اشتباهی را به ایرانیان منتقل می کند، ولی عکس آنان نیز کابینه روحانی را در فشار می گذارد.
وی همچنین افزود: تا کنون هم تجارتی با ایران آغاز نشده و ترافیک موجود برای قرار داد های تجاری با ایران فعلا در حد امیدواری است که روزی بشود.
نظر شما :