صباحی، شیفته و فیصل، دشمن سنتی ایران

دیپلماسی ایرانی: دوست و دشمن عرب ایران را بشناسید، مجموعه تازه ای است که در آن تلاش می شود دوستان و دشمنان عرب به استناد اظهارات، حرف های درگوشی و خصوصی شان با مقامات مختلف، ایده ها، نظریاتشان و اسناد مختلف منتشر شده مثل ویکی لیکس به خوانندگان معرفی شوند. البته بدیهی است که تعریف و توصیفی که از افراد در این مجموعه می شود، مطلق نیست و نمی توان به صرف آن گفت که فلان فرد دوست یا دشمن ایران است. به ویژه که در دنیای سیاست مصالح حرف اول را می زنند و افراد در خور وضعیت و جایگاهشان و آن چه در آن مقطع فکر می کنند، فورا از دوست به دشمن و از دشمن به دوست تبدیل می شوند که نمونه های آن در تاریخ فراوان است. در این جا هجدهمین بخش از این مجموعه در اختیارتان قرار می گیرد:

حمدین صباحی، شیفته ایران

حمدین صباحی، یکی از نامزدهای انتخابات سابق ریاست جمهوری مصر، پس از انقلاب ژانویه 2011 و یکی از رهبران مخالفان مرسی که در کودتای مردمی علیه او نقش موثری داشت، علاقه ویژه ای به ایران دارد. وی در مصاحبه های گوناگون پیشرفت و اقتدار ایران را ستوده و گفته است که باید مصر نیز ایران را برای پیشرفت و استقلال الگو قرار دهد. حتی در برخی محافل به صراحت از برنامه هسته ای ایران دفاع می کند و بر لزوم نزدیک شدن به حزب الله لبنان تاکید دارد.

الصباحی از جمله افرادی است که به لبنان سفر کرده و به طور رسمی با سید حسن نصرالله دیدار کرده است. در جنگ های 33 روزه اسرائیل علیه حزب الله به دفاع از حزب الله برخواست و این حزب و رهبرش سید حسن نصرالله را فخر جهان عرب توصیف کرد. وی اندیشه های ناصریستی دارد اما در عین حال کشورهای مستقل نظیر ایران را نیز ستایش می کند.

در انتخابات ریاست جمهوری مصر شگفتی ساز انتخابات شد و با وجود این که قدرت خارجی یا جریان سیاسی داخلی در خور توجهی از او حمایت نمی کرد توانست جایگاه سوم انتخابات را به خود اختصاص دهد.

وی در حال حاضر نیز در مقایسه با دیگر رهبران سیاسی مصری از محبوبیت ویژه ای برخوردار است.

حمدین صباحی در 5 ژوئیه 1954 در شهر بلطیم در استان کفر الشیخ در یک خانواده ساده کشاورز به دنیا آمد. فارغ التحصیل رشته روزنامه نگاری از دانشگاه قاهره است و دو فرزند به نام های سلمی و محمد دارد. در گذشته ریاست حزب الکرامه را بر عهده داشت و حتی با همین عنوان در انتخابات ریاست جمهوری مصر در سال 2012 شرکت کرد. در حال حاضر نیز رئیس تحریریه روزنامه الکرامه است که در جامعه مصر که سابقه طولانی ای در رسانه دارد، توانسته طرفدارانی نزد افکار عمومی مصر به دست آورد.

در دوران حسنی مبارک سال ها از حقوق مصری ها و عدالت اجتماعی آنها دفاع کرد و از منتقدان سرسخت حکومت مبارک بود. اندیشه های ناصریستی دارد و بر وحدت عربی تاکید می کند. آن قدر به ناصر عشق می ورزد که هنگامی که در سال 1970 درگذشت فوت او را ضربه ای روحی به خود توصیف می کند.

در دوران انور سادات از منتقدان سرسخت او بود و معتقد بود که وی از راه انقلابی ناصر منحرف شده است. تا آن جا که اتحادیه طرفداران اندیشه ناصری در مخالفت با سادات و سیاست های او تشکیل داد. سرسختی او در انتقاد از سادات و سخنرانی های آتشینی که در نقد او در محافل مختلف سر می داد سبب شد تا فرصت های کار در روزنامه و تلویزیون از او گرفته شود. به رغم فشارهای بسیار همچنان به کار روزنامه نگاری خود ادامه داد تا آن جا که توانست در دو روزنامه "صوت العرب" و "الموقف العربی" با دکتر عبدالعظیم مناف همکاری کند. این دو روزنامه در آن موقع بازگوکننده مواضع رسمی جریان ناصریسم بودند.

در حوادث 17 و 18 ژانویه 1977 که به انتفاضه مردمی مصر علیه سادات مشهور شد، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد که جوان ترین زندانی سیاسی در آن موقع به حساب می آمد. در این موقع در زندان با محمد حسنین هیکل، روزنامه نگار و نویسنده مشهور مصری آشنا شد که در طول مدت زندان هم صحبت او شده بود.

وی در دوران مبارک نیز بارها به زندان افتاد که بارزترین آنها به سال 1997 به دلیل مشارکت در تظاهرات کشاورزان مصری علیه دولت و در سال 2003 به دلیل مخالفت با مواضع رئیس جمهوری که حمله به عراق را تایید می کرد، بود. وی در این سال در حالی به زندان افتاد که نماینده پارلمان بود و از مصونیت قضایی برخوردار بود.

گفته می شود که وی قصد دارد در انتخابات پیش روی مصر نیز مجددا نامزد شود و رقیب بالقوه ای برای عبدالفتاح السیسی، ژنرال مصری که ترتیب کودتا علیه محمد مرسی را داد، خواهد بود.

سعود الفیصل، دشمن مذهبی ایران

سعود الفیصل، وزیر امور خارجه عربستان یکی از دشمنان سنتی ایران است. فردی که تعصب دینی بالایی بر اساس اندیشه های وهابی دارد و در سرکوب شدید علیه شیعیان در عربستان و همچنین اعمال احکام سرسختانه شریعت وهابی ها در کشورش مشارکت گسترده ای داشته است.

در جنگ ایران و عراق وی از جمله مدافعان صدام حسین در پیشبرد جنگ علیه ایران بود و از این سیاست ریاض در همه جا دفاع می کرد.

دشمنی او با ایران بعد از سرنگونی حکومت صدام حسین در عراق تشدید شد و به این اعتقاد رسید که ایران توانسته است عراق را به کنترل خود در آورد. بعد از آن روز به روز بر خصومتش علیه ایران افزود. تا آن جا که با آغاز تحولات سوریه در تشدید جنگ علیه بشار اسد به این امید که بتواند متحد ایران را سرنگون کند، مشارکت کرد و در محافل گوناگون علنا این جنگ را جنگ شیعه و سنی توصیف می کرد و بر لزوم حمایت از سنیان در برابر نفوذ ایران در سوریه و در میان علویان تاکید می کرد.

او همچنین به مقام های مختلف گفته است که بعد از سقوط اسد نوبت عراق است که آن را از چنگ ایران خارج کنیم و آن گاه می توانیم برای همیشه جلوی نفوذ ایران را در خاورمیانه بگیریم.

سعود الفیصل بن عبدالعزیز آل سعود، متولد 1940 در ریاض است. او دانش آموخته رشته اقتصاد در مقطع کارشناسی در دانشگاه پرینستون ایالات متحده است. در سال 1971 به مدت چهار سال وزیر نفت عربستان بود و از 1975 تا کنون وزیر امور خارجه این کشور است. وی در کسوت وزیر امور خارجه عربستان در کمیته های بین المللی بسیاری عضویت داشته که از بارزترین آنها می توان به کمیته ویژه عربی در اتحادیه عرب، کمیته هفت گانه عربی درباره فلسطین، کمیته بیت المقدس و کمیته سه گانه عربی درباره لبنان اشاره کرد.

وی علاوه بر زبان عربی بر شش زبان انگلیسی، فرانسه، ایتالیایی، آلمانی، اسپانیایی و عبری تسلط دارد.

سعود الفیصل در حال حاضر مبتلا به بیماری پارکینسون و آرتوروز کمر و گردن است و تا کنون یک عمل جراحی کمر در ایالت کالیفرنیا انجام داده است. بیماری هایش سبب شده تا نتواند به راحتی بایستد که این مساله در دیدارهای رسمی اش به روشنی دیده می شود.

گفته می شود که وی اخیرا تقاضای بازنشستگی کرده و در آینده نزدیک از سمت خود کنار خواهد رفت.

همسر وی امیر جوهره بنت فیصل بن عبدالله است که از دختر عموهای او محسوب می شود. وی همچنین پدر سه فرزند پسر به نام های محمد، خالد، فهد و سه فرزند دختر به نام های هیفا، لنا و ریم است.