مشکلات توافق مقدماتی را حل کنید

دیپلماسی ایرانی: حامیان دو آتشه توافق مقدماتی که چندی پیش بین ایران و گروه 1+5(آمریکا، انگلیس، فرانسه، چین، روسیه و آلمان) امضاء شد، این توافقنامه را رویدادی تاریخی توصیف می کنند که راه حل و فصل تمام عیار یکی از خطرناک ترین مشکلات جهان را همواره می کند. منتقدان دوآتشه نیز دیدگاه متناقضی دارد. آنها این توافقنامه با به توافق مونیخ تشبیه می کنند که پنجره را به سوی هسته ای شدن ایران می گشاید. در هر دو این موضوع گیری ها رگه هایی از مبالغه و زیاده روی به چشم می خورد. از نظر مثبت اندیشان، سند اقدام مشترک می تواند محدودیت هایی موقتی در فعالیت های هسته ای ایران ایجاد کند. اما این اقدامات کوتاه مدت موقتی در چارچوبی از اصول ترکیب بندی شده که ممکن است شکل توافق نهایی را به نفع ایران توصیف کند. در حالی که مذاکرات بر سر نحوه اجرای این توافقنامه ادامه دارد، واشنگتن باید برخی بخش های توافقنامه مقدماتی را مورد بررسی مجدد قرار داده و دامنه مذاکرات را به حمایت ایران از گروه هایی نظیر حزب الله و مسائل حقوق بشر، گسترش دهد. این یک اشتباه بزرگ خواهد بود که از دل مذاکرات ، ایرانی با پیشرفت قابل ملاحظه در مساله هسته ای و حامی گرو های نیابتی بیرون بیاید.

دولت جدید ایران تحت هدایت حسن روحانی و محمد جواد ظریف ، وزیر خارجه او قرار دارد که ده هاست با زیر و بم پرونده هسته ای ایران آشنایی دارند.  در مذاکرات هسته ای ژنو ، ایران یک هدف بزرگ را محقق کرد و آن توانایی ادامه غنی سازی بود. پس از دهه ها، سرانجام جامعه بین المللی پذیرفت که برنامه های هسته ای ایران شامل غنی سازی اورانیوم باشد. ایرانیان به یک امتیاز دیگر نیز دست یافتند و آن این است که توافق نهایی نیز خود یک توافق مقدماتی خواهد بود. در سند اقدام مشترک آمده است که توافق جامع یک بازه مشخص مورد توافق طرفین دارد و پس از آن با ایران نیز مانند هر کشور دیگری که عضو پیمان ان پی تی است، رفتار می شود. به این ترتیب در آینده ایران می تواند تاسیسات هسته ای در مقیاس صنعتی تاسیس کند که گامی به سوی هسته ای شدن است.

در حالی که مذاکرات ادامه دارد، جامعه بین المللی این فرصت را دارد تا در اقدامات خود و دیگر امتیازها تجدید نظر کند. محدودیت هایی که بر برنامه های هسته ای ایران اعمال می شود باید دایمی باشد و هر گونه امکان هسته ای شدن ایران را از بین ببرد. به این منظور باید در مورد تعطیلی راکتور آب سنگین اراک پافشاری صورت گیرد و تاسیسات غنی سازی فوردو نیز مهر و موم شود. انتقال ذخایر اورانیوم غنی شده ایران به خارج از کشور نیز ضروری است. هرگونه توافقنامه قابل تاییدی باید شامل امضاء پروتکل الحاقی باشد که به بازرسان بین المللی اجازه می دهد از هر تاسیساتی در هر زمانی بازدید کنند.

به عنوان تضمین بیشتر، تحریم ها علیه ایران باید تعلیق شوند نه لغو. به بیان دیگر تحریم ها را باید به نحوی تعلیق کرد که امکان اعمال دوباره آنها در صورت به نتیجه نرسیدن توافق هسته ای وجود داشته باشد. این اقدامات اهرم دولت اوباما را تقویت کرده و کامل کننده حرکت کنگره برای اعمال تحریم های بیشتر علیه ایران در صورت شکست توافق خواهد بود.

حتی در صورتی که توافق هسته ای امکان پذیر باشد، باز هم مشخص نیست که آیا نشانه ای از تغییر رفتار ایران است یا خیر. ایران تا کنون بارها قطعنامه 1559 را نقض کرده است. قطعنامه ای که حمایت از گروه هایی مانند حزب الله را ممنوع می کند. همچنین ایران به پشتیبانی از دیگر گروه های نیابتی نیز ادامه می دهد.

در نهایت، برای موفقیت در مذاکرات هسته ای با ایران، قدرت های غربی باید برخی واقعیت های اساسی را در ذهن داشته باشند. ایران بیش از ایالات متحده به توافق هسته ای نیاز دارد! وضعیت اقتصادی ایران از جمله اهرم هایی است که مذاکره کنندگان می توانند از آن استفاده کنند! از سوی دیگر آمریکا نباید از شکست مذاکرات در صورتی که انتظارهای مشروع محقق نشوند، هراسی داشته باشد. تنها توافقی که ارزش امضاء کردن دارد، توافقی است که آینده بهتری را برای آمریکا و متحدان اش در منطقه و مردم ایران رقم بزند.

منبع: فارن افرز/ تحریریه دیپلماسی ایرانی / 10

توضیح : انتشار این مطلب به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت آشنایی مخاطب با دیدگاه های موجود در رسانه های غربی منتشر شده است.