نبیه بری دوست لیبرال و جنبلاط بازیگر همیشه متغیر

دیپلماسی ایرانی: "دوست و دشمن عرب ایران را بشناسید" مجموعه تازه ای است که در آن تلاش می شود دوستان و دشمنان عرب به استناد اظهارات، حرف های درگوشی و خصوصی شان با مقامات مختلف، ایده ها، نظریاتشان و اسناد مختلف منتشر شده مثل ویکی لیکس به خوانندگان معرفی شوند. البته بدیهی است که تعریف و توصیفی که از افراد در این مجموعه می شود، مطلق نیست و نمی توان به صرف آن گفت که فلان فرد دوست یا دشمن ایران است. به ویژه که در دنیای سیاست مصالح حرف اول را می زنند و افراد در خور وضعیت و جایگاهشان و آن چه در آن مقطع فکر می کنند، فورا از دوست به دشمن و از دشمن به دوست تبدیل می شوند که نمونه های آن در تاریخ فراوان است. در این جا دومین بخش از این مجموعه در اختیارتان قرار می گیرد:

نبیه بری، دوستدار لیبرال ایران

نبیه مصطفی بری، رئیس پارلمان لبنان را یکی از نزدیک ترین افراد به ایران در لبنان و جهان عرب می توان تصور کرد. شخصیتی شیعی که ریاست جنبش امل را بر عهده دارد و سال ها است که رئیس این جنبش است. بارها گفته است که قلبا به ایران علاقه دارد. یک بار در مصاحبه با روزنامه ای لبنانی گفته بود که فارغ از مسائل سیاسی رابطه نزدیکی میان دو ملت ایران و لبنان وجود دارد و مشترکات فرهنگی و اجتماعی ما بسیار است. جریان سیاسی او از متحدان حزب الله در لبنان و جریان موسوم به 8 مارس است. از نیروهای موثر در عرصه سیاسی لبنان محسوب می شود و پایبندی کاملی به محور مقاومت دارد.

نبیه بری متولد 28 ژانویه 1938 در بو در سیرالئون است. پدرش از بازرگانان مطرح لبنانی بود که مدتی را در این کشور افریقایی ساکن شده بود. اما بری تحصیلات ابتدایی تا دانشگاه خود را تا مقطع کارشناسی در لبنان گذرانده و مدرک کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه سوربون در پاریس در رشته حقوق دریافت کرده است. وی از سال 1948 تا کنون رهبری جنبش امل را بر عهده دارد. همچنین بعد از پایان جنگ های داخلی لبنان از سال 1992 ریاست پارلمان این کشور را بر عهده داشته است که تا کنون هم ادامه دارد. به غیر از ریاست پارلمان لبنان، در دولت رشید کرامی از 1984 تا 1988 وزیر آب و برق، در دولت سلیم الحص از 1989 تا 1990 وزیر آب و برق و وزیر اسکان، در دولت عمر کرامی از 1990 تا 1992 وزیر کشور و در دولت رشید الصلح از 1992 تا 1998 وزیر دولت در امور جنوب و بازسازی بوده است.

وی از دوستداران شدید امام موسی صدر است و هر ساله به مناسبت سالروز ربوده شدنش مراسم مفصلی را در لبنان برگزار می کند. به رغم این که بر شیعی بودن خود تعصب دارد و بر آن اصرار می کند اما از لحاظ فکری تمایلات لیبرالی دارد و جندان رویکرد مذهبی ای را دنبال نمی کند. اگر چه به گفته بعضی از افراد آگاه به مسائل لبنان مناسک دینی را اعم از نماز و روزه به جا می آورد.

ولید جنبلاط، بازیگر متغیر سیاسی

ولید جنبلاط، رهبر درزی های لبنان و رئیس حزب سوسیالیست پیشرو از جمله چهره های لبنانی است که هیچ گاه کسی به درستی درک نکرده است که قلبا از کدام خط حمایت می کند. در دوران ریاست جمهوری سید محمد خاتمی، رئیس جمهوری اسبق ایران تمایلات شدیدی به ایران پیدا کرده بود به گونه ای که یک بار در دیدار با یکی از روزنامه نگاران خارجی متمایل به ایران در حین بررسی وضعیت سیاسی لبنان و ارتباطاتش با تحولات سیاسی لبنان به سراغ اسنادی رفت تا ثابت کند که لبنانی ها ریشه ایرانی دارند و رابطه ایران و لبنان فراتر از یک رابطه عادی چند ساله است و ریشه ای و عمیق است. اما با آغاز جنگ 33 روزه و برتری میدانی سیاسی حزب الله در عرصه سیاسی لبنان ناگهان رنگ باخت و به جبهه مخالفان حزب الله پیوست. بسیاری او را متهم کردند که با دریافت رشوه از عربستان و امریکا مواضع خود را تغییر داده است. در آن موقع انتقادهای شدیدی را از ایران و رئیس جمهوری وقت کشورمان می کرد و حتی در حرکاتی ناپسند اقدام به توهین به مقام های جمهوری اسلامی ایران در شبکه های تلویزیونی می کرد. اما در سال 2009 در حالی که تنها نزدیک به شش ماه از عمر دولت سعد حریری گذشته بود از زمره متحدان او خارج شد و تلاش کرد که روابط تخریب شده اش با حزب الله را بهبود بخشد و حتی به دیدار سید حسن نصرالله، دبیر کل حزب الله لبنان رفت تا در تلطیف روابطش با حزب الله کمک کرده باشد.

او همان طور که نقش موثری در تشکیل دولت سعد حریری داشت در سرنگونی دولت او نیز نقش ایفا کرد. کما این که رایزنی های فشرده و گسترده او با جریان های سیاسی لبنانی بود که به تشکیل دولت نجیب میقاتی کمک کرد. اما در این جا نیز عقب نشینی او از حمایت از نخست وزیر سابق لبنان منجر به سقوط دولت میقاتی شد. وی همچنین نقشی موثر در معرفی تمام سلام به عنوان نخست وزیر جدید لبنان که به رغم گذشت نزدیک به شش ماه هنوز موفق به تشکیل دولت نشده، داشته است. مطبوعات لبنانی اعم از الاخبار و الدیار می گویند که پذیرفتن سناریوی عربستان و شخص بندر بن سلطان و دریافت پول از این کشور باعث شد تا وی دست از حمایت از میقاتی بردارد و به حمایت از تمام سلام مبادرت ورزد.

ولید جنبلاط، متولد ۷ آگوست ۱۹۴۹ در شهر کوچک المختاره در منطقه الشوف در لبنان است. پدرش کمال جنبلاط از رهبران بارز سیاسی لبنان و موسست حزب سوسیالیست پیشرو بود که در سال 1983 در حادثه تروریستی انفجار خودروی بمب گذاری شده، کشته شد. خاندان جنبلاط از خانواده های ریشه دار و مهم درزی محسوب می شوند که به نوعی ریاست این طایفه را بر عهده دارند. اصالت کردی دارند و در زمان عثمانی ها صاحب مناصبی در حکومت عثمانی در لبنان بودند. از جمله حسین پاشا جنبلاط که از طرف دربار عثمانی حاکم کلس – حلب شد. جنبلاط در اصل به معنای جان پولاد است که تا زمان حیات حسین پاشا با همین عنوان خوانده می شدند. حسین پاشا در زمان خود علیه عثمانی ها قیام کرد که سرکوب و توسط آنها اعدام شد که این مساله سبب شد تا بعضی از افراد این خاندان به لبنان مهاجرت کنند و در همان جا ساکن شوند.

ولید جنبلاط دروس ابتدایی خود را دانشکده سکولارهای فرانسه در بیروت در سال 1961 خواند. در سال 1969 از دانشکده اینترنشنال کالج دیپلم خود را دریافت کرد و در سه ژوئن 1973 مدرک کارشناسی خود در رشته علوم سیاسی را از دانشگاه امریکایی های بیروت گرفت.

وی قبل از ورود به دنیای سیاست استاد دانشگاه ملی لبنان در رشته تاریخ بود. مدتی را نیز در روزنامه لبنانی النهار روزنامه نگار بود که مقالاتی را در زمینه های سیاسی و اقتصادی به رشته تحریر در می آورد. از 29 آوریل 1977 به جانشینی پدرش در حزب سوسیالیست پیشرو منصوب شد که هنوز نیز ادامه دارد. بعد از ترور رفیق حریری، نخست وزیر اسبق لبنان در تشکیل جریان 14 مارس نقشی موثر داشت و کسی بود که ترور حریری را "انقلاب برنج" نامید که در نهایت به خروج نیروهای سوری از لبنان انجامید. از سال 1991 تا کنون نیز عضو پارلمان لبنان است و در دولت های رشید کرامی، وزیر امور عامه، حمل و نقل و گردشگری، در دولت سلیم الحص وزیر امور عامه و حمل و نقل، در دولت عمر کرامی، وزیر کشور و در دولت رفیق حریری، وزیر امور مهاجرین بوده است.  

ولید جنبلاط در سال 1981 با دختری از طایفه خود موسوم به جیرفت جنبلاط اما از شاخه الشرکسیه اردن ازدواج کرد و پدر سه فرزند با نام های تیمور، اصلان و دالیا است. همسر فعلی اش نیز نورا الشرباتی، دختر احمد الشرباتی، وزیر دفاع اسبق سوریه است.