ادعای آلبرایت در مورد اشتباه در اظهارات صالحی

دیپلماسی ایرانی : علی اکبر صالحی؛ رئیس سازمان انرژی اتمی ایران اواخر هفته اعلام کرد که که ایران 100 کیلوگرم اورانیوم غنی شده با خلوص 20 در صد( ال ای یو) را به سوخت راکتور تحقیقاتی تهران تبدیل کرده است. صالحی در مصاحبه با تلویزیون ایران گفت به این ترتیب ذخایر اورانیوم غنی شده با غنای 20 درصد در ایران از 240 به 140 کیلوگرم کاهش یافته است.صالحی همچنین خاطرنشان کرد که ایران قصد دارد مقادیر بیشتری از اورانیوم غنی شده را به سوخت تبدیل کند.

دیوید آلبرایت، مدیر موسسه علوم و امنیت بین المللی و از کارشناسان هسته ای که کتاب های متعددی در این زمینه منتشر کرده ، با اشاره به گفته های صالحی می گوید متاسفانه در این اظهارات با توجه به اندک بودن مقدار تبدیل اورانیوم غنی شده با خلوص پایین به سوخت، اشتباهی صورت گرفته است. وی در وب سایت این موسسه نوشت: بر مبنای گزارش اخیر آژانس بین المللی انرژی اتمی که در ماه آگوست منتشر شد، ایران بیش از 30 کیلوگرم اورانیوم غنی شده با خلوص نزدیک به 20 درصد  - یا 45 کیلوگرم هگزافلوراید ال ای یو با خلوص نزدیک به 20 درصد  - را به صفحه های سوخت برای راکتور تحقیقاتی تهران تبدیل نکرده است. این به معنی 12 درصد از کل ذخیره اورانیوم غنی شده ایران با خلوص 19.75 درصد است که تنها 25 درصد حجمی از اورانیوم غنی شده با خلوص پایین را شامل می شود که ایران آن را برای تبدیل به اصفهان فرستاد. اظهارات صالحی به کل حجم اورانیوم ارسال شده به تاسیسات اصفهان اشاره دارد نه حجم اورانیومی که به سوخت برای راکتور تحقیقاتی تهران تبدیل شده است.

به گفته آلبرایت، می توان اکسید ال ای یو با غنای نزدیک به 20 درصد که به صفحه های سوخت تبدیل شده است را به راحتی به هگزافلوراید اورانیوم تبدیل کرد که برای غنی سازی بیشتر مناسب است. حتی در صورتی که ایران به سرعت روند تولید صفحه های سوخت برای راکتور تحقیقاتی تهران را آغاز کند نیز باتوجه به اندازه کوچک این راکنور؛ ایران نمی تواند به طور واقع بینانه مانع تبدیل دوبار این سوخت به هگزافلوراید اورانیوم شود. بنابراین ، چنین اقدامی نمی تواند به عنوان یک گام اعتمادساز محسوب شود اما در عین حال باید به دلیل تبدیل اورانیوم به اکسید اورانیوم در تاسیسات اصفهان، از تهران تقدیر کرد.

این در حالی است که ایران در تبدیل مقادیر کافی از هگزافلوراید اورانیوم 19.75 درصدی دقت زیادی به خرج می دهد تا ذخایر اش را زیر سطحی که برای ساخت سلاح لازم است، نگاهدارد. در حالی که ذخایر ایران از این نوع مواد در حال افزایش است – حتی به شکل اکسید اورانیوم – زمان مورد نیاز برای جمهوری اسلامی به منظور غنی سازی بیشتر برای تولید اورانیوم با کاربرد تسلیحاتی، کاهش می یابد. هرچند تبدیل هگزافلوراید اورانیوم به اکسید اورانیوم و تبدیل آن به صفحه های سوخت، توانایی ایران برای هسته ای شدن طی یک سناریوی ناگهانی را محدود می کند؛ این تنها انتقال ذخایر اورانیوم غنی شده به کشوری خارجی خواهد بود که می تواند مانع غنی سازی بیشتر در ایران شود.

محدود کردن تعداد و نوع سانتریفوژها در ایران نیز یکی دیگر از اقدامات مهمی است که می تواند در این زمینه انجام شود. در حالی که ایران به نصب سانتریفوژهای آی آر – 1 و آی آر – 2 ادامه می دهد، جامعه بین المللی نباید از تلاش تهران برای کاهش ذخیره اورانیوم 19.75 درصدی خرسند شود. محدودسازی کل ظرفیت غنی سازی در ایران باید در صدر اولویت های هر مذاکراتی با ایران باشد و در زمره اقدامات اعتمادساز طبقه بندی شود.

تحریریه دیپلماسی ایرانی / 10

انتشار اولیه: شنبه 23 شهریور 1392 / باز انتشار: چهارشنبه 27 شهریور 1392