جلیلی، مردی که مقاومت تکیه کلامش است

دیپلماسی ایرانی: "نشانه" سعید جلیلی روی سینه اش نیست، نشانه "رشادت او" روی بدنش است. او جانبازی است که پای راست خود را در جریان جنگ ایران و عراق هنگامی که عضو بسیج بود از دست داد. او "شهید زنده" است، فرزند شهر مشهد در استان خراسان در شمال ایران، جایی که رهبر انقلاب ایران نیز در آن جا بزرگ شده است.

انقلاب اسلامی ایران ندایی درونی برای جلیلی بود، انقلابی که زمانی که به وقوع پیوست جلیلی 14 سال بیشتر سن نداشت. او امروز به یکی از بارزترین چهره های مخلص انقلاب اسلامی ایران تبدیل شده است.

از آغاز جوانی پایبندی شدیدی به اصول دینی داشت که با تجربه جنگ ویژگی های خاصی به او داد. در سال 1986 در عملیات کربلا یکی از بارزترین چهره های آن عملیات یکی از بزرگ ترین عملیات نظامی ایران در مواجهه با عراق بود. اما در عملیات شلمچه پای خود را از دست داد، اتفاقی که باعث شد تا یکی از نشانه های بارز جنگ در پای او شکل بگیرد. در عملیاتی که به گفته شاهدان هر متر یک شهید داد.

پایداری، جنگ با رفقا تا پای مرگ و پایندی دینی عواملی هستند که ویژگی خاصی به زندگی جلیلی داده اند. مردی که با خودرویی از نوع "کیای" تولید داخل همانند دیگر شهروندان ایرانی تردد می کند.  

او دیدگاه خاص خود را در علوم سیاسی دارد. تز دکترایش پژوهشی درباره اندیشه سیاسی در قرآن کریم و سیاست خارجی او دیپلماسی پیامبر است. فعالیت اصلی او نیز در حقیقت در سیاست خارجی است. در سال 1989 وارد وزارت امور خارجه شد و تا آن جا ارتقا یافت که معاون رئیس اداره امریکای این وزارت خانه شد. در سال 2001 در حالی که 36 سال داشت به دفتر رهبری منتقل شد، بر خلاف انتظاری که از احمدی نژاد می رفت او را به عنوان وزیر امور خارجه معرفی نکرد، بلکه معاونت اروپا و امریکای این وزارت خانه را بر عهده گرفت. گفته می شود یک سال بعد در حرکتی بی سابقه در نونشتن نامه ای از سوی محمود احمدی نژاد، رئیس جمهوری ایران به جورج بوش، همتای امریکایی اش نقش داشت. جامعه جهانی تا قبل از سال 2007 که دبیر کلی شورای عالی امنیت ملی ایران را بر عهده گرفت، با او آشنا نبود.

مقاومت واژه ای است که هیچ گاه از زبان جلیلی نیفتاده است. در دوران تبلیغات انتخاباتی اش بیش از پیش از این واژه استفاده کرده است. این واژه فقط مختص به مسائل استراتژیک نبوده است، شامل همه چیز می شود. اقتصاد مقاومتی، رسانه مقاومتی، خانواده مقاومتی.

درگیری با ایالات متحده استراتژی است و پیروزی ایران به فضل مقاومت رویکرد آن است. در همین رابطه به کریستین ساینس مانیتور در 21 می گفت: «انقلاب اسلامی فکر مرا ایجاد کرد. امروز درک می کنیم که ملت می تواند از حقوق خود دفاع کند و به پیشرفت برسد علی رغم این که خلاف میل امریکا باشد.. امریکا خواست که شاه (محمد رضا پهلوی) باقی بماند، اما ملت اراده آن را رد کرد و خودش سرنوشتش را پیش برد.» همچنین افزود: «واشنگتن از صدام حسین حمایت کرد و پافشاری کرد که پیروز جنگ ایران – عراق باشد. من از شما می پرسم الآن صدام کجاست؟»  و همچنین تاکید کرد، در طول 30 سال گذشته امریکایی ها میزان حمایت و دوستی خود را از مصر افزایش دادند و دشمنی خود با ایران را تشدید کردند، حسنی مبارک، رئیس جمهوری سابق سرنگون شد در حالی که ایرانی ها ماهواره به فضا می فرستند.

همه اینها باعث می شود تا جلیلی در خانه "مقاومت" سیاسی و اعتقادی قرار بگیرد، و این رویکردی است که در سوریه نیز دنبال می شود، کشوری که سبب شده تا وضعیتی متفاوت با دیگر کشورهای عربی متاثر از بهار عربی داشته باشد. سخنرانی هایش با استقبال بسیاری از ایرانی ها مواجه شده است، به ویژه آن دسته از افرادی که معتقدند بحران سوریه جنگی "صهیونیستی – غربی" به نوعی علیه جمهوری اسلامی ایران است که باید به آن توطئه های تحریم های اقتصادی و هدف قرار دادن برنامه هسته ای ایران را نیز افزود. به همین دلیل بسیاری بعید نمی دانند که وی بتواند 30 درصد آرای رای دهندگان را به خود اختصاص دهد، درصدی بالا که می تواند او را به دور دوم انتخابات بفرستد.

عده ای می گویند که جلیلی دنباله روی احمدی نژاد است و طی توافقی سری امکانات دولت او در اختیارش قرار گرفته است، اما جلیلی نیازی به احمدی نژاد و دولت او ندارد، چیزی که خودش آن را "خودروی مستهلک" توصیف کرده است. او مرد مورد اعتماد رهبری و مراجع دینی است و از سوی بسیج و برخی از اعضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هم حمایت می شود، زمان حضورش در شورای عالی امنیت ملی نیز به او خبرگی لازم برای تصدی پست ریاست جمهوری را به او داده است.  

به هر حال، چه جلیلی بتواند رئیس جمهور شود چه در این رقابت شکست بخورد، او توانست جایگاه ویژه خود را در میان مردان خبره سیاسی ایران کسب کند. بی شک او از چهره های ارزشمند جمهوری اسلامی ایران است که در آینده نظام برای دفاع از خود از وجود او بهره های بسیاری خواهد برد.

منبع: النهار/دیپلماسی ایرانی 11