سه فیلمی که اسکار ۲۰۱۳ را سیاسی کردند

تحلیلگر سی. ان. ان. در یادداشتی به اسکار امسال پرداخته و مراسم اهدای جوایز را تحلیل کرده است. متن این یادداشت به شرح زیر است:

 

عصر ایران در ادامه نوشت: یکی از جالب ترین لحظات اسکار ۲۰۱۳ میلادی در آخرین دقایق آن رقم خورد؛ زمانی که «میشل اوباما» بانوی نخست کاخ سفید، از طریق ویدئو کنفرانس، بهترین فیلم سال ۲۰۱۳ معرفی کرد.

 

اگر شما نیز مانند ما بیندیشد، از خود خواهید پرسید که اهمیت این مسئله در چیست؟ به ویژه زمانی که نام برنده جایزه بهترین فیلم سال از درون کاخ سفید اعلام می شود. اما وقتی بیشتر به این موضوع فکر می کنید که چرا میشل اوباما، جشن مراسم اسکار را به پایان برد، متوجه می شوید که این مسئله موضوع سیاسی بودن اسکار را بیش از گذشته پررنگ می کند.

 

زندگی سیاسی در واشنگتن دی سی به اندازه کافی و به تنهایی جذاب است، اما زمانی که این مسئله با رویدادهای هالیوودی عجین می شود، شاهد فیلم هایی خواهیم بود که سال جاری در اسکار به تصویر کشیده شد. تم و نمادهای سیاسی همواره در مراسم اهدای جوایز اسکار وجود داشت، اما فهرست اسکار ۲۰۱۳ مملو از تصاویر سیاسی بود. فیلم "Zero Dark Thirty" (شاید نام «۳۰ دقیقه بامداد» بهترین ترجمه برای آن باشد) که کاندیدای کسب جوایز بسیاری شد و جایزه اسکار در صداگذاری را آز آن خود کرد، نمونه ای از این رویداد است.

 

اگر بدنه اصلی این فیلم را نادیده بگیریم، پروژه «کا ترین بیگلو» کارگردان این فیلم، یکی پربحث ترین فیلم هایی است که در سال ۲۰۱۲ درباره کشته شدن «اسامه بن لادن» رهبر سازمان تروریستی القاعده، ساخته شده است. فیلم نامه «Zero Dark Thirty» که توسط «مارک بوآل» نوشته شده، آتش بحث و جدال ها درباره شکنجه در آمریکا را شعله ور تر کرده است.

 

از سوی دیگر، فیلم «لینکلن» ساخته "استیون اسپیلبرگ" که چگونگی آغاز جنگ داخلی در دوران شانزدهمین رئیس جمهوری آمریکا و پایان آن را به تصویر می کشد، یکی از بزرگ ترین فیلم هایی بود که بر پرده اسکار به نمایش درآمد. «دانیل دی لوئیس» که نقش آبراهام لینکلن را بازی کرده و برنده بهترین بازیگر مرد نقش اول شد، در هنگام دریافت جایزه از فردی که تاثیر فوق العاده ای بر او داشت، تشکر کرد.

 

و البته فلیمی به نام «آرگو» نیز وجود داشت. اما صحبت درباره آن بسیار تحریک آمیز است. از زمانی که این فیلم در پاییز گذشته به نمایش درآمد، بسیاری از مسائل تاریخی زیر سوال رفت و تصویری که از «جیمی کار تر» وجود داشت، چند تکه شد. آرگو در صحنه بین الملل نیز دردسرهایی را به دنبال داشت و اعتراض شدید مقام های ایرانی را برانگیخت.

 

ما به خوبی می دانیم که نسخه ای از هالیوود سیاسی است. اما اینطور به نظر می رسد که این دوره از مراسم اعطای جوایزه، طعم سیاسی بیشتر از آنچه ما تصور می کردیم، داشت.

 

«جان آلون» یکی از نویسندگان «سی ان ان» در این باره می نویسد: «این مراسم بیش از هر زمان دیگری، اسکار را سیاسی کرد و تاریخ را به صحنه برد و البته ثابت کرد که زمانی که با تماشای فیلمی سرگرم می شویم، هم می توانیم باهوش باشیم و هم احمق.»