برلوسکونی در نفش ناجی یا عامل سرافکندگی ایتالیا

این مرد طلسم انتخابات را می شکند؟

۰۶ اسفند ۱۳۹۱ | ۱۰:۳۰ کد : ۱۹۱۳۱۵۴ اخبار اصلی اروپا
24 و 25 فوریه روزهای سرنوشت ساز برای سیلویو برلوسکنی هستند. پیروزی در انتخابات سراسری در ایتالیا او را به سیاستمداری جاویدان تبدیل خواهد کرد و این در حالی است که شکست می تواند ناقوس پایان عمر سیاسی جنجالی ترین نخست وزیر اروپایی باشد
این مرد طلسم انتخابات را می شکند؟

دیپلماسی ایرانی: سیلویو برلوسکونی که از فروشندگی جاروبرقی تبدیل به یک غول رسانه ای و یک سیاستمدار شده است، در طول چهار دهه فعالیت سیاسی خود سه دوره را به عنوان نخست وزیر ایتالیا تجربه کرده است. برلوسکونی همانطور که خودش تخمین زده است بیش از 2500 بار در دادگاه حاضر شده که دو مورد مربوط به جدایی از همسرانش و رسوایی های جنسی وی از جمله مهمانی "بونگا بونگا" است.

برلوسکونی از نظر مخالفانش چیزی جز حقارت برای ایتالیا به ارمغان نیاورده است. اما طرفدارانش وی را یک چهره کاریزماتیک ناجی ملت ایتالیا می دانند. وی در سال 2011 بعد از دست دادن اکثریت پارلمان مجبور به کناره گیری از سمت نخست وزیری شد.

حالا تنها پس از گذشت چندین ماه، برلوسکونی تنها با پنج تا شش درصد امتیاز در انتخابات عمومی ایتالیا در تعقیب رقیب چپ گرای خود است.

برلوسکونی پیش از اینکه یک سیاستمدار مشهور جهانی باشد یک غول رسانه ای به شمار می رفت. وی در سال  1971 یک شبکه تلویزیون حلی به نام "تله میلانو" را افتتاح کرد که بعدها تبدیل به یک امپراطوری برای وی شد. این امپراطوری رسانه ای مالک سه شبکه خصوصی تلویزیونی بزرگ ایتالیا است؛ با این حال این امپراطوری تنها بخشی از تجارت آقای نخست وزیر سابق است. وی کنترل بزرگترین انتشاراتی کشور، یک روزنامه و باشگاه ورزشی آ.ث.میلان را از طریق شرکت هلدینگ خود به نام "فینی وست" در اختیار دارد.

تصویر بالا برلوسکونی را در حال ترک یک کنفرانس خبری در پاریس بعد از اعلام مالکیت پنجمین شبکه تلویزیونی اش در 22 نوامبر 1985 نشان می دهد.

برلوسکونی در کنار همسر دوم سابقش، ورونیکا لاریو در 13 اکتبر 1991. این عکس مربوط به دریافت جایزه مرد سال از یک شرکت تلویزیونی و سرگرمی در فرانسه است.

"forza Italia" یعنی "ایتالیا به پیش". این تشویق طرفداران آ.ث.میلان است-برلوسکونی در میلان رشد کرده است- و به همین خاطر است که این سیاستمدار ایتالیایی حزب سیاسی جدید خود را در سال 1993 اینگونه نامگذاری کرد. تنها یک سال بعد حزب او با گروه های راستگر ائتلاف کرد و برای نخستین بار به عنوان نخست وزیر انتخاب شد. اگرچه از انجایی که این حزب نوپا متهم به فساد مالی شد این هیجان دوام زیادی نداشت. برلوسکونی انتخابات 1996 را به رقیب چپگرای خود رومانو پرودی واگذار کرد.

تصویر بالا برلوسکونی را در حال جشن گرفتن نتایج انتخابات 29 مارس 1998 نشان می دهد.

برلوسکونی در سال 2000 به فرار مالیاتی متهم شد.

اول ژوئن 2000؛ برلوسکونی در نشست خبری در مرکز رسانه های خارجی در رم.

سپتامبر 2003؛ برلوسکونی در حال آواز خواندن در کنار یک خواننده ایتالیایی در مهمانی خصوصی اش در اقامتگاه تابستانی برلوسکونی در جزایر ساردینا.

برلوسکونی در سال 2001 دوباره برای بدست آوردن نخست وزیری با گروه های راستی ائتلاف کرد. مدت کوتاهی پس از انتخابات، جورج بوش، رئیس جمهور سابق به ایتالیا سفر کرد.

13 اکتبر 2008؛ مراسم نهار در کاخ سفید.

برلوسکونی و ولادیمیر پوتین رابطه دوستانه خوبی با هم دارند. هر دو هم به ماهیگیری و اسکی کردن علاقه دارند.

21 آوریل 2004؛ کنفرانس خبری در لیپتسک

با وجود اتهام های فراوان از پولوشویی گرفته تا ارتباط با مافیا، دولت دوم برلوسکونی از 2001 تا 2006 قدرت را در دست داشت که طولانی ترین مدت در میان دولت هایی ایتالیا از زمان جنگ جهانی دوم است. با این حال وی در سال 2006 انتخابات را به رومانو پرودی، رهبر حزب چپ گرا که ده سال پیش هم او را مغلوب کرده بود واگذار کرد.

تصویر بالا روزنامه های سال 2006 ایتالیا را نشان می دهند که نتایج انتخابات را بازتاب داده اند.

برلوسکونی در سال 2008 بار دیگر به عنوان نخست وزیر انتخاب شد؛ این بار به عنوان رئیس یک حزب جدید دیگر.

تصویر بالا مربوط به 22 اکتبر 2008 است که برلوسکونی را در کنار وزیر سابق آموزش در یک کنفرانس خبری نشان می دهد

برلوسکونی در حال زمزمه کردن در گوش نیکلای سارکوزی رئیس جمهور پیشین فرانسه.

دوم آوریل 2009 در جمع سران گروه G-20

برلوسکونی در حال ترک بیمارستانی در میلان در حالیکه بانداژی روی بینی، دهان و گردن وی وجود دارد. یک معترض مجمسه ای را به سوی وی پرتاب کرده و باعث جراحت وی شده بود.

26 اکتبر 2011؛ جلسه شورای اروپا در کنار نخست وزیر سابق یونان.

سوم دسامبر 2010 به همراه دیمیتری مدودف و ولادیمیر پوتین.

5 می 2009؛ برلوسکونی در یک برنامه تلویزیونی حاضر شده است. در پس زمینه تصویر وی به همراه همسر سابقش، ورونیکا لاریو دیده می شود. لاریو در این سال پس از افشای تصاویر برلوسکونی در جشن تولد یک مدل 18 ساله وی را ترک کرد. این دو در سال 2012 رسما جدا شدند. برلوسکونی سالیانه 36 میلیون یورو به لاریو پراخت خواهد کرد اما مالکیت ویلای 60 میلیون یورویی خود را از دست نداد.

16 نوامبر 2011؛ برلوسکونی آغاز کار ماریو مونتی به عنوان نخست وزیر جدید اعلام کرد.

اکتبر گذشته، برلوسکونی به اتهام فرار از پرداخت مالیات وضع شده به دارایی ها رسانه منتسب به وی به 4 سال زندان و 3 سال ممنوعیت انجام کارهای دولتی محکوم شد.

برلوسکونی ادعا کرده است که در 20 سال گذشته بیش از 200 میلیون یورو برای فعالیتهای قانونی اش هزینه کرده است.

برلوسکونی در اقدامی عجیب کمپینی برای مبارزات انتخاباتی برای انتخابات پیش رو به راه انداخته است. تصویر بالا وی را در حال ایراد سخنرانی در این کمپین نشان می دهد.

10 ژانویه 2013؛ برلوسکونی در خلال یک مصاحبه انتخاباتی تلویزیونی برای عکاسان ژست می گیرد.

منبع: فارن پالیسی

کلید واژه ها: برلوسکونی


نظر شما :