جنگ قدرت در ونزوئلا آغاز شد

خبرگزاری فرانسه در گزارشی به قلم جوردی میروJordi Miro از کاراکاس نوشت:
نیکلاس مادورو، معاون رئیس جمهور ونزوئلا، به سرعت در حال پر کردن خلائی است که از غیبت طولانی مدت رئیس جمهور این کشور به وجود آمده است.
در حالی که هوگو چاوز، رئیس جمهور ونزوئلا، در کوبا به سر می برد و با بیماری سرطان دست و پنجه نرم می کند، مادورو بیش از گذشته در کانون توجه قرار گرفته است.
ونزوئلا در خلال روزهای گذشته با رخدادهای مهمی روبرو بوده است. مادورو که برای دیدن چاوز به هاوانا رفته بود، روز پنجشنبه به ونزوئلا بازگشت. او در خلال سه روز گذشته طرفداران چاوز را بسیج کرد، از مخالفان چاوز انتقاد کرد و حرف و حدیث ها درباره وضعیت حقوقی چاوز در شرایط کنونی را رد کرد.
مادورو در حالی که به طور ضمنی این مطلب را به همگان القا کرده است که چاوز بسیار بیمارتر از آن است که بتواند در روز دهم ژانویه سوگند ریاست جمهوری یاد کند، چهره ای شبیه به چهره یک رئیس جمهور را در رسانه های دولتی از خود ترسیم کرده است.
مردم ونزوئلا شاهد آن بوده اند که وی در جمع طرفداران چاوز درباره دست و پنجه نرم کردن رئیس جمهور با سرطان سخن می گفت.
بر اساس قانون اساسی ونزوئلا، در صورتی که رئیس جمهور فوت کند یا در چهار سال اول دوره شش ساله ریاست جمهوری اش دچار ضعف جسمانی شود، باید انتخابات جدید ظرف مدت سی روز برگزار شود.
با این حال، چاوز در خلال نوزده ماهی که از بیماری اش می گذرد از واگذاری قدرت، حتی به طور موقت، خودداری ورزیده است. او در خلال این نوزده ماه چهار بار جراحی شده و شیمی درمانی ها و رادیوتراپی های متعدد را تجربه کرده است.
مادورو که پنجاه سال دارد هر گونه میل و علاقه شخصی خود به حضور در کسوت ریاست جمهوری را رد کرده است. او تلاش کرده است خود را به عنوان مرد شماره دو در ونزوئلا که همچنان به چاوز وفادار است نشان دهد و در هر فرصتی به تمجید و ستایش رئیس جمهور می پردازد.
نیکلاس مادورو روز جمعه گفت: «من همواره چاوز را رئیس جمهور می دانم.»
مادورو که از طبقات پایین جامعه ونزوئلاست برای مدت کوتاهی راننده اتوبوس بوده و بعد از آن به عضویت سندیکای کارگری درآمده است. مادورو اوج گیری قدرت خود را مدیون چاوز می داند. مادورو بعد از شکست چاوز در شورش نظامی نافرجام سال هزار و نهصد و نود و دو که به زندانی شدن رئیس جمهور آینده منتهی شد به طرفداران چاوز پیوست.
مادورو از همان آغاز قدرت گرفتن چاوز با وی همراه بوده است. او در ابتدا نماینده پارلمان ونزوئلا شد، سپس رئیس مجمع ملی ونزوئلا و بعد از آن وزیر امور خارجه ونزوئلا شد. بعد از انتخاب دوباره چاوز به ریاست جمهوری ونزوئلا در هفتم اکتبر گذشته، وی به عنوان معاون رئیس جمهور انتخاب شد.
فیدل کاسترو، رهبر پیشین کوبا، به مادورو علاقمند بود. مادورو بیشتر به عنوان فردی عملگرا شهرت دارد.
چاوز قبل از عزیمت به کوبا برای چهارمین جراحی خود در سخنانی از مادورو به عنوان جانشین سیاسی خود یاد کرد. او مسئولیت دولت را به مادورو سپرد، اما از دادن اختیارات کامل ریاست جمهوری به وی خودداری کرد.
لوز میلی ریس، روزنامه نگار ونزوئلایی، می گوید: «مادورو تلاش دارد این مطلب را القا کند که اراده سیاسی رئیس جمهور این است که معاون رئیس جمهور جانشین رئیس جمهور شود.»
مهمترین چالشی که مادورو فراروی خود دارد این است که اگر چاوز نتواند در دهم ژانویه سوگند ریاست جمهوری یاد کند چه کاری باید انجام دهد.
مادورو اعلام کرده است در صورتی که چاوز نتواند در تاریخ تعیین شده سوگند ریاست جمهوری یاد کند، می تواند این کار را بعدا انجام دهد ولی دوره جدید ریاست جمهوری اش را آغاز نماید.
مادورو اعلام کرده است: «من همچنان در سمت معاونت رئیس جمهور به وظایف خود ادامه خواهم داد و هنگامی که فرصتی فراهم شد به عنوان معاون رئیس جمهور سوگند یاد خواهم کرد.»
اما ریس می گوید تصمیم مادورو مبنی بر باقی ماندن در سمت معاونت رئیس جمهور بدون آن که چاوز سوگند ریاست جمهوری یاد کند، خلاف مقررات بوده و چالشی برای حکومت و حاکمیت در کشور محسوب می شود.
رهبران احزاب و جناح های مخالف چاوز نیز روی آوردن به چنین اقدامی را مورد انتقاد قرار داده اند.
خولیو بورگس، از سیاستمداران مخالف دولت ونزوئلا، می گوید: «از نظر ما مادورو نمی تواند بعد از دهم ژانویه در سمت معاونت رئیس جمهور باقی بماند، زیرا وی منصوب دولت قبلی است.»
با این حال، همان گونه که یکی از تحلیلگران گفته است مخالفان نمی توانند در برابر دولتی قدرتمند که قدرت نظامی و ثروت کشور را در اختیار داشته و کنترل نهادهای دولتی را در دست دارد کار زیادی انجام دهند.