ژنرال های امریکایی به کمک ایران آمدند

اعتماد: 24 تن از ژنرال ها، دیپلمات ها و مقامات سابق امریکایی در نامه یی خطاب به کاخ سفید از اوباما خواسته اند تحریم ها علیه ایران را تخفیف دهد و دیپلماسی را جدی بگیرد. در این نامه از اوباما رییس جمهور امریکا خواسته شده است مذاکرات واقع گرایانه، جدی و مداوم را با تهران دنبال کند. آنها در این نامه اعلام کرده اند که به نظر نمی رسد تحریم های مضاعف در متوقف کردن اهداف هسته یی ایران موثر واقع شود. امضا کنندگان این نامه که اغلب به طور نزدیک با موضوع ایران درگیر بوده اند به اوباما توصیه کرده اند توافقی دیپلماتیک را دنبال کند که می تواند به کاهش نگرانی های جامعه بین المللی بر سر برنامه های هسته یی ایران کمک کند. به گفته آنها این در صورتی است که واشنگتن موضع خود را در گفت وگو های هسته یی با تهران که انتظار می رود در هفته های آتی برگزار شود، تغییر دهد. به گزارش کریستین ساینس مانیتور تاریخ این نامه به شش دسامبر بازمی گردد اما به تازگی علنی شده است. در این نامه آمده، یک رویکرد دیپلماسی محور تنها گزینه یی است که می تواند از ایران هسته یی و جنگ جلوگیری کند. این در حالی است که موفقیت این روند به گام های متقابل و تعدیل مناسب تحریم های بین المللی علیه ایران نیاز دارد. این نامه توافقی را توصیه می کند که ایران در یک سال گذشته نسبت به آن بارها ابراز تمایل کرده و نشان داده با توجه به شرایط صحیح آماده پذیرش آن است؛ توقف غنی سازی 20 درصدی و موافقت با نظام بازرسی های گسترده تر در مقابل به رسمیت شناخته شدن حق غنی سازی اورانیوم ایران و لغو تحریم ها. اما این درخواست از باراک اوباما، رییس جمهور امریکا در شرایطی مطرح می شود که کنگره برای اجرایی کردن تحریم های مضاعف علیه ایران ظرف روزهای آینده آماده می شود. از سوی دیگر گزارش ها حاکی از آن است که امریکا هنوز برای تغییر بنیادین موضع مذاکره یی خود تصمیم گیری نکرده است؛ موضعی که از ایران می خواهد پیش از هرگونه تصمیم گیری برای لغو تحریم ها از جانب امریکا، مصالحه انجام دهد و جمهوری اسلامی نیز با آن مخالفت کرده است.

در این نامه اهداف کلی برای امریکا و دیگر اعضای گروه 1+5 (امریکا، انگلیس، فرانسه، چین، روسیه و آلمان) این گونه تشریح شده که محدودیت هایی – و نه توقف دایمی – برای غنی سازی اورانیوم در ایران در نظر گرفته و آن را به زیر 5 درصد محدود کند. در متن نامه آمده: ما از شما (اوباما) می خواهیم تیم تان را در جهت مذاکرات جدی و مداوم با دولت ایران بر سر ساز و کاری علیه ایران هسته یی، هدایت کنید. ما بر این باوریم که با عزمی راسخ تر و خلاقانه تر دستیابی به چنین توافقی امکان پذیر است. در بین امضا کنندگان این نامه، اسامی دیپلمات های سابق و برجسته امریکا از جمله توماس پیکرینگ، جیمز دابینس، جان لیمبرت و چاس فریمن به چشم می خورد. این فهرست همچنین شامل رالف اکوس، نماینده سوئدی سابق سازمان ملل در عراق، سر ریچارد دالتون، دیپلمات برجسته انگلیسی و پیتر جنکینز و تعدادی از سفرای اروپایی است. برخی چهره های سابق ارتش و سازمان های جاسوسی امریکا مانند ژنرال ژوزف هوار، ژنرال جان جونز، لری کورب و پائول پیلار نیز امضای خود را پای این نامه گذاشته اند. گزارش ها حاکی از آن است که دریل کیمبال از انجمن کنترل تسلیحاتی و تیترا پارسی، از شورای ملی ایرانی امریکایی در واشنگتن نیز این نامه را تنظیم کرده اند.

مذاکره با 1+5

این در حالی است که مذاکرات هسته یی بین ایران و گروه 1+5 که پس از وقفه یی 15 ماهه در آوریل سال جاری در استانبول از سرگرفته شده بود با دو نشست دیگر در بغداد و مسکو دنبال شد اما با توجه به اینکه هر یک از طرف ها خواستار آن بود که نخست طرف مقابل اقدام کند، این نشست ها به نتیجه ملموسی نرسید. در جریان این سه دور مذاکره، از طرف 1+5 پیشنهادی به ایران ارائه شد که دیپلمات های امریکایی و اروپایی در محافل خصوصی اعلام کردند اگر به جای ایران بودند، آن را نمی پذیرفتند. آنها در عین حال این نکته را خاطرنشان می کنند که ارائه چنین پیشنهادی به ایران در زمانی پیش از انتخابات ریاست جمهوری شش نوامبر امریکا لازم بود چرا که در این صورت اوباما به دلیل موضع گیری نرم در مقابل ایران و پیشنهاد مصالحه، در معرض انتقاد ها قرار نمی گرفت. با این وجود پس از انتخابات امریکا، آنگونه که انتظار می رفت موضع 1+5 در مقابل ایران منعطف تر نشد و با قضاوت درباره پالس هایی که واشنگتن ارسال می کند، می توان این نکته را درک کرد. باربارا اسلاوین، تحلیلگر مشهور روز پنجشنبه در این زمینه در ال مانیتور نوشت، پس از انتخابات امریکا، مقامات ایالات متحده ارائه پیشنهاد های سخاوتمندانه تر را در دستور کار خود قرار دادند اما در عین حال موضع خود را محافظه کارانه تر کردند. وی افزود، از ایران درخواست می شود با مصالحه موافقت کند، پیش از آنکه دقیقا از محتوای امتیاز هایی که در مقابل دریافت کرد، آگاه باشد. به گزارش ال مانیتور در پیشنهاد احیا شده 1+5 برای ایران به موافقت با لغو تحریم فروش قطعات یدکی هواپیما و همکاری فنی در برنامه های هسته یی صلح آمیز جمهوری اسلامی، اشاره شده است اما هیچ اشاره یی به تعهدی در زمینه لغو تحریم ها وجود ندارد. روزنامه واشنگتن پست در شماره 14 دسامبر خود به نقل از یک مقام امریکایی گزارش داده بود که شاید ایران برای یک توافق آماده باشد اما پیشنهاد اصلی به ایران تغییری نکرده است. بسته جدید، استخوان بندی بسته قبلی را دارد و تنها شکل آن تغییر کرده است. از سوی دیگر مقامات امریکایی نیز در گفت وگو با این روزنامه اعلام کردند، پیشنهاد توافقی بزرگ به ایران در مقابل برخی محدودیت ها در برنامه هسته یی در بسته جدید وجود ندارد.

تاکید بر کاهش تحریم ها

اما محتوای این بسته همان چیزی است که ایران در گذشته با آن مخالفت کرده و تحلیلگران در جمهوری اسلامی آن را خالی از مشوق ها توصیف کرده بودند. در آستانه دور بعدی مذاکرات ایران و 1+5 که انتظار می رود در ماه ژانویه برگزار شود، تهران نیز پیام های پیچیده یی ارسال می کند. علی اکبر صالحی، وزیر امور خارجه ایران در 17 دسامبر گفت دو طرف به یک نتیجه رسیده اند و آن خروج از بن بست جاری است. وی تاکید کرد آنچه ایران می خواهد به رسمیت شناخته شدن حق قانونی اش یعنی غنی سازی است و چیزی بیش از آن نمی خواهد. اما یک روز بعد از این موضع گیری، فریدون عباسی، رییس سازمان انرژی اتمی ایران خاطرنشان کرد جمهوری اسلامی بنا بر درخواست دیگران عملیات غنی سازی 20 درصدی را تعلیق نمی کند. اما در یک سال گذشته نشانه های متعددی از طرف ایران ارسال شد مبنی بر اینکه تهران آماده است از کارت غنی سازی 20 درصدی روی میز مذاکره استفاده کند.

گزارشی که اخیرا با حمایت 38 مقام امریکایی مشهور شامل دیپلمات های سابق، ژنرال ها و رهبران سیاسی منتشر شد، هزینه ها و منافع نظام تحریم های امریکا علیه ایران را بررسی می کند. این گزارش برآوردی از تحریم های جاری امریکا علیه بانک مرکزی جمهوری اسلامی و صادرات نفتی ایران است که برخی از آنها با اجماع کامل به تصویب رسیده اما این تحریم های یکجانبه قدرت مانور دیپلماتیک اوباما را محدود کرده است چرا که تنها کنگره امریکا توانایی لغو آنها را دارد و در این مورد رییس جمهور امریکا در واقع نمی تواند کاری انجام دهد. در این گزارش آمده، عدم انعطاف و افزایش تحریم ها ارزش خود را به عنوان یک اهرم برای تعامل در سیاست ایران شامل مساله هسته یی، از دست داده است.