سیزدهمین یادداشت از سلسله نوشتههای جدید سرکیس نعوم
تلاویو دیگر طرفدار حفظ نظام اسد نیست
دیپلماسی ایرانی: در سال گذشته سایت دیپلماسی ایرانی یادداشتهای سرکیس نعوم، روزنامهنگار و نویسنده مشهور و از چهرههای مشهور فرهنگی لبنانی را که جوایز متعددی در زمینههای مختلف روزنامهنگاری و فرهنگی به دست آورده است که به طور مرتب در روزنامه النهار لبنان منتشر میشدند، ترجمه و منتشر کرد که همگی آنها در آرشیو دیپلماسی ایرانی در دسترس هستند. این یادداشتها عموما درباره تحولات اخیر خاورمیانه و شمال آفریقا بودند که نعوم در سفرش به ایالات متحده امریکا که هر ساله انجام میدهد در دیدارش با مقامهای مختلف امریکایی که برخی از آنها سابقه طولانی در دستگاه سیاست خارجی امریکا داشتهاند و شماری نیز همچنان در این دستگاه مشغول به کارند، در میان گذاشته بود. نعوم نامی از این افراد نمیآورد ولی سمت همگی آنها را یاد میکند، از این رو خواننده میتواند حدس بزند که فرد مورد اشاره چه کسی است یا این که از لحاظ تاثیرگذاری در سیاست خارجی امریکا از چه اهمیتی برخوردار است و یا این که چه اطلاعات پشت پردهای را میداند که کمتر ردی از آنها در رسانهها دیده میشود. یکی دیگر از نکات مورد اهمیت این یادداشتها به روز بودن آنها و همزمانیشان با تحولات خاورمیانه است. خاورمیانهای که از سال 2010 به بعد و با آغاز بهار عربی رنگ و بوی دیگری به خود گرفته است. ویژگی دیگر این یادداشتها حالت گفتوگو بودن آنها با مقامهای امریکایی است که جذابیت بیشتری به آنها میدهد.
امسال نیز نعوم همانند سالهای گذشته در همان زمان همیشگی به ایالات متحده امریکا رفته و مشابه همان گفت وگوها را انجام داده است و اکنون که به لبنان بازگشته این یادداشتها را یک به یک در روزنامه النهار منتشر کرده است. دیپلماسی ایرانی نیز به رویه سال گذشته تلاش میکند، همگی این یادداشتها را ترجمه و منتشر کند.
در این جا سیزدهمین بخش از این سلسله یادداشتها پیش رویتان قرار میگیرد:
با یکی از مسئولان سازمان یهودیهای امریکا که همواره طرفدار اسرائیل بود و از مواضع آن دفاع میکرد، صحبت کردم، این بار کم صحبت کرد، میخواستم ببینم چه میداند؟ گفت: «اسرائیل در گذشته بهویژه در روزهای حیات حافظ اسد طرفدار ادامه نظام حاکم بر سوریه بود برای این که اعتقاد داشت جانشین آن خیلی بدتر خواهد بود. جانشین آن ائتلافی متشکل از اخوان المسلمین و سلفیها است. اما اکنون دیگر این گونه نیست. اکنون طرفدار رفتن این نظام و حتی سرنگونی آن است، به ویژه زمانی که بشار اسد قدرت را به دست گرفت. چرا که او موقعیت نظام و به همراه آن سوریه را در دستان ایران گذاشت. ایران دشمن نخست اسرائیل از نظر اسرائیلیها است. بشار از پدرش کشور و نظامی را گرفت که با ثبات بود و به طور کلی روابط خوبی با جهان داشت، دولتی که حداقل 50 درصد شریک ایران بود.»
نظر شما :