آغاز تحریم ها با چاشنی مذاکره

دیپلماسی ایرانی: در روزهای اخیر تعدادی از سناتور های آمریکایی با ارسال نامه ای به دفتر اوباما از وی خواسته اند در صورت شکست مذاکرات مسکو، روند گفت و گو با ایران را متوقف کرده و علاوه بر تاکید بر روی میز بودن گزینه نظامی، فشار را تشدید کند. آنچه در زیر می خوانید سرمقاله روزنامه نیویورک تایمز در مخالفت با این رویکرد و تاکید بر اهمیت ادامه مذاکرات است.

جای تعجبی ندارد که متاسفانه مذاکرات دو روزه مسکو به منظور حل مساله هسته ای ایران به شکست انجامیده و اکنون ایران در حال بررسی هزینه های اقتصادی است که باید برای حفظ فعالیت های هسته ای خود بپردازد. این در حالی است که ادامه مذاکرات به خصوص پس از اعمال دور جدیدی از تحریم ها علیه ایران به نفع آمریکا و متحدانش است. در 28 ژوئن، ایالات متحده تحریم بانک مرکزی جمهوری اسلامی را آغاز می کند و تنها دو روز بعد اتحادیه اروپا قانون منع خرید نفت از ایران و بیمه تانکر های حامل نفت این کشور را به طور کامل اجرا می کند.

این در حالی است که مذاکرات مسکو، سومین دور از گفت و گوهایی بود که در سال جاری به منظور محدود کردن برنامه های هسته ای ایران بین نمایندگانی از جمهوری اسلامی و آمریکا، انگلیس، فرانسه، چین، روسیه و آلمان برگزاری می شود و به منظور جلوگیری از شکست این مذاکرات توافق بر سر نشستی کارشناسی در سوم جولای صورت گرفته است. هدف اصلی غرب متوقف کردن تمامی برنامه های هسته ای است که به ایران امکان می دهد بمب بسازد. شورای امنیت سازمان ملل نیز 6 سال پیش از ایران خواسته است به فعالیت های غنی سازی پایان دهد اما قدرت های غربی مذاکره با ایران را با هدف کوتاه مدت تری آغاز کردند که آن تعلیق فعالیت های غنی سازی 20 درصدی بود.

مذاکره کنندگان به ایران پیشنهاد داده اند که در مقابل متوقف کردن غنی سازی 20 درصدی و انتقال ذخایر موجود به خارج از کشور و تعطیلی سایت زیرزمینی فوردو، سوخت برای راکتور های دارویی و قطعات یدکی برای هواپیماهای مسافربری دریافت کند. هرچند تهران در مسکو به این نکته اشاره کرد ممکن است غنی سازی را محدود کند اما در مقابل خواستار تعدیل تحریم ها و به رسمیت شناخته شدن حق غنی سازی در خاک ایران شد. پاسخ قدرت های جهانی نیز این بود در صورتی که ایران ثابت کند به دنبال ساخت سلاح هسته ای نیست، حق غنی سازی در ایران به رسمیت شناخته می شود.

این در حالی است که مشخص نیست آیا هیچ ترکیبی از دیپلماسی و تحریم ها می تواند ایران را به دست کشیدن از اهداف هسته ای اش ترغیب کند یا خیر. اما روشن اسد که اقدام نظامی شتاب زده نیز نمی تواند در این زمینه کارساز باشد. حتی یک اقدام نظامی گسترده نیز تنها برای چند سال برنامه های هسته ای ایران را عقب می اندازد و در عین حال تمایلات داخلی و خارجی نسبت به ایران را تشدید می کند. از سوی دیگر اجماع بین المللی کنونی برای تحریم ها و مجازات ها نیز در سیر نزولی قرار گرفته است. البته این روند تندرو های آمریکایی را به تجدید نظر در سیاست هایشان ترغیب نکرده است.

منتقدان اوباما و تندرو هایی که وی را به کم کاری در مورد ایران متهم می کنند از یاد برده اند که برنامه های هسته ای ایران در دوران جورج بوش، پیشرفت چشمگیری داشت و در آن زمان فرصت های زیادی برای محدود کردن فعالیت های هسته ای ایران از دست رفت. هیچ رئیس جمهوری در آمریکا به اندازه اوباما در متحد کردن قدرت های بزرگ برای تحریم ایران موفق نبوده است و این نخستین دور از مذاکرات هسته ای جدی بود که پس از سال ها برگزار شد و همچنان زمان برای ادامه این روند باقی است.

تهیه کننده: تحریریه دیپلماسی ایرانی / 10