سایه جنگ طایفه ای بر فراز دمشق
سناریو لبنان در سوریه تکرار می شود؟
به گزارش پایگاه خبری میدل‌ایست آنلاین، برخی از تحلیلگران سیاسی عوامل متعددی را برای آغاز یک جنگ تمام عیار داخلی بر می‌شمرند، از جمله افزایش خشونت و شدت آن در برخورد دو طرف درگیری با یکدیگر، مسلح شدن مخالفان سوریه، آغاز حملات انتحاری ویران‌کننده که جریان‌هایی مجهول عامل آن هستند و جامعه جهانی چشمان خود را به روی آن بسته است، در کنار آن افزایش اهتمام جامعه جهانی به مسلح کردن جریان‌های مختلف سوری، همگی دال بر آن است که سوریه قصد حرکت به سمت یک رویارویی تمام عیار داخلی با دخالت طرف‌های خارجی دارد.
در این میان اظهارات بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل درباره سوریه توجه بسیاری را به خود جلب کرده و گفته است که این اظهارات بهانه لازم به نیروهای خارجی برای دخالت در اوضاع سوریه به بهانه جلوگیری از بدتر شدن اوضاع این کشور را می‌دهد.
فواز جرجس، استاد علوم سیاسی امور خاورمیانه در دانشکده اقتصاد دانشگاه لندن در این باره می‌گوید: «اوضاع امروز سوریه بسیار به وضعیت لبنان در سال 1975 شباهت دارد. زمانی که لبنان رفته رفته به طرف یک جنگ داخلی ویران‌گر پیش رفت که 15 سال به طول انجامید و باعث درگیری طایفه‌ای و نیروهای منطقه‌ای در خاک لبنان شد.»
وی همچنین گفت: «کشتارهای اخیر همانند بنزین روی آتش است که می‌تواند آتش جنگ طایفه‌ای را بیش از پیش شعله‌ور کند که اگر ادامه پیدا کند به احتمال قوی سوریه را به یک جانگ طایفه‌ای خواهد کشاند. بدین ترتیب که علوی‌های طرفدار نظام اسد با سنی‌های مخالف او وارد یک جنگ داخلی خواهند شد.»
جرجس در ادامه می‌افزاید: «به محض این که پل‌های اعتماد از بین برود و خون‌های بیشتری از طریق کشتارهای متعدد ریخته شود، جنگ داخلی در سوریه آغاز خواهد شد. همان طور که در لبنان نیز همین اتفاق افتاد. در آن‌جا هم همه چیز با ترور و کشتار آغاز شد تا این که کشور وارد یک جنگ داخلی تمام عیار شد.»
به اعتقاد جریان‌های مخالف اسد و کشورهای غربی و عربی حاشیه خلیج فارس که از آنان پشتیبانی می‌کنند، طرح کوفی عنان به شکست انجامیده است. چرا که خشونت‌ها روزبه روز تشدید می‌شود و هیچ حد وقفی برای آنها قابل تصور نیست.
بان کی مون در اظهارات خود هشدار داده بود که جنگ داخلی در سوریه بسیار نزدیک و جدی است و تروریست‌ها قصد سوء استفاده از ناآرامی‌ها را دارند.
اد بتلر، رئیس اجرایی شرکت مشاوره‌های امنیتی سالامانگا که در گذشته ژنرال نیروهای ویژه بریتانیا بوده است، عوامل داخلی و خارجی متعددی را که می‌تواند به یک جنگ داخلی تمام عیار در سوریه منجر شود، بر می‌شمرد و می‌گوید: «عوامل داخلی را می‌توان سه عامل دانست، یکی رضایت مردمی، دیگری توانایی‌های نیروهای مخالف و سومی توانایایی‌های ارتش. فجایعی که اخیرا در سوریه روی دیده بی‌شک بر رضایت عمومی مردم سوریه تاثیر می‌گذارد ولی سوالی که در این‌جا وجود دارد این است که توانایی‌های گروه‌های مخالف تا چه اندازه است.»
وی سپس می‌گوید: «جریان‌های مخالف ثابت کردند که از لحاظ محلی در وضعیت مناسبی به سر می‌برند اما در زمینه‌های انتقال و امدادرسانی ناتوانند، آنها باید هماهنگی بیشتری داشته باشند تا بتوانند به یک نیروی ملی که بتواند بر توانایی‌های ارتش غلبه کند، تبدیل شوند. یعنی چیزی شبیه آن‌چه علیه معمر قذافی در فوریه 2011 تشکیل شد. در حال حاضر چنین وضعیتی را در سوریه شاهد نیستیم.»
برخی دیگر از کارشناسان بر این اعتقادند که توانایی‌های نیروهای مخالف در حال افزایش است. پائول راجرز، استاد مطالعات اسلامی در دانشگاه برادفورد بریتانیا در این باره می‌گوید: «جنبه نظامی درگیری‌ها در سوریه در حال افزایش است اما توانایی‌های حکومت بر تسلط بر سراسر خاک کشور در حال کاهش است.»
او درباره اظهارات بان کی‌مون می‌گوید: «آن‌چه بان می‌گوید حقیقتی را بیان می‌کند مبنی بر این که راه این عصیان به یک شورش مسلحانه کشیده می‌شود که در حقیقت مقدمات یک درگیری داخلی است که جزء مهمی از آن به سرزمین محل درگیری باز می‌گردد. به‌ویژه زمانی که دولت مرکزی نتواند بر کل کشور مسلط باشد.»
وی در ادامه می‌افزاید: «جنگ‌های بسیاری هستند که باعث می‌شوند جریان‌های مسلح به یک عامل اصلی درگیری بر روی زمین تبدیل شوند. در سوریه عناصر تشکیل دهنده مخالفان اکنون به سمت مسلح شدن حرکت کرده‌اند و این مساله باعث خواهد شد تا آنها به یک عامل میدانی برای یک جنگ داخلی تبدیل شوند.»
ژاکوب کینبرگر، رئیس کمیسیون بین‌المللی صلیب سرخ در 8 می گذشته با اشاره به درگیری‌های حمص و ادلب گفت که این درگیری‌ها معیارهای سه‌گانه درگیری مسلحانه غیر دولتی را دارند و از لحاظ درگیری با نیروهای دولتی از شدیدترین آنها محسوب می‌شود.
نظر شما :