قدرت‌نمایی یا ابراز وجود

 دیپلماسی ایرانی: پس از آنکه رهبر جوان کره شمالی اعلام کرد که حاضر به بازگشت به مذاکرات با ایالات متحده و از سرگیری گفتگوهایی است که احتمالا به تعلیق تحریم ها می انجامد، جامعه جهانی واکنشی مثبت ولی توام با تردید از خود نشان داد و ضمن استقبال از تصمیم و نگرش جدید کره شمالی اعلام کرد که همچنان باید صبر کرد و راستی این سخن را در روزهای آینده سنجید.

روزهای آینده خیلی زود از راه رسیدند و نشان دادند که پسر نشان از پدر دارد و در نحوه گفتگو و تعامل با دیگر کشورها بر همان مدار سابق می گردد و از روش های سنتی کشورش تبعیت می کند. پیونگ یانگ هفته پیش اعلام کرد که در صدد است تا یک موشک ماهواره بر را به فضا بفرستد. به محض اعلام این خبر، تعبیری که از موشک ماهواره بر در ذهن ها نشست، چیزی جز موشک دوربرد نبود و همین مساله خاطر کشورهای همسایه و بدبین به کره شمالی را نگران و مشوش ساخت.

قرار است این موشک به افتخار صد سالگی اولین رهبر کره شمالی پرتاب شود. بدون شک کیم فقید نیز از کیم جدید راضی و خوشنود خواهد بود که اصول و روش های سنتی کشورش را حفظ کرده و این اصول را به پای مسائل و منافع دیگر قربانی نکرده است. پیش از اقدام به این عمل، قرار است کنفرانس حزب حاکم نیز در 11 آوریل برگزار شود و با انتصاب کیم پسر به عنوان دبیرکل حزب، رسما جایگزینی او را به جای پدر در قالب یک حاکم مطلقه تایید کند.

کیم جونگ اون جوان ترین رهبر کره شمالی است که قرار است در جشن صدمین سال موسس کره شمالی بیش از پیش به روحیه و مرام اسلاف خود فخر بفروشد و صلابت و ثبات خود را تثبیت کند. اما این صلابت و ثبات، چارچوب و محدوده معینی دارد و ظاهرا در دریا و آسمان مجال چندانی برای عرض اندام نخواهد یافت.

از زمان ریاست جمهوری جورج بوش و تشکیل گروه شش جانبه مذاکره کننده با پیونگ یانگ، فشارهای زیادی بر کره شمالی وارد آمده و این کشور تنگناهای اقتصادی و سیاسی عجیبی را تجربه و تحمل کرده است. گویا کره شمالی ها نیز به این وضعیت راضی اند و حتی به آن دل بسته اند. قدرقدرتی و ابراز وجود در داخل و بی خبری از قدرت نمایی ها در خارج.

مرزهای بسته پیونگ یانگ نمادی از ذهن های بسته حاکمان این کشور است که گرچه شوق اوج گیری و شهوت بلندپروازی و دستیابی به فضا را دارند ولی با وجود مراقبان و ناظران خارجی که یک دست بر ماشه و یک دست در دست یکدیگر دارند، تنها به قدرت نمایی و ابراز وجودهای هر از گاه دل خوش کرده اند.

کیم جونگ اون هنوز طعم شیرین و زودگذر چنین احساسی را زیر دندان حس نکرده و شاید با انجام نخستین آزمایش موشکی در دوران رهبری اش، آغازگر مجدد ماجراجویی هایی از این دست باشد.

15 آوریل روز برپایی کنفرانس حزب حاکم، روزی مهم برای رهبر جدید کره شمالی خواهد بود که تاییدی همه جانبه را از سوی سیاسیون و همفکرانش دریافت می کند و قدم بر جای پای بزرگان پیش از خود می گذارد.

کره شمالی می گوید، آزمایش موشکی که چند روز پس از برگزاری کنفرانس انجام خواهد شد، واجد جنبه های نظامی و تهدیدکننده نیست و قرار است یک ماهواره را در مدار زمین قرار دهد. اما همین موضوع واکنش های آنی را در پی داشته و ژاپن و کره جنوبی را بار دیگر وارد جدل لفظی با این همسایه ناآرام کرده است.

ژاپن اعلام کرده است چنانچه این موشک وارد مرز هوایی کشورش شود، آن را مورد اصابت قرار می دهد. سئول نیز با ابراز نگرانی از تصمیم پیونگ یانگ، هشدار داده که در صورت ماجراجویی کره شمالی و دست اندازی به مرزهای این کشور، پاسخی قاطع خواهد داد. پیش از آنها امریکا هم اعلام کرد که کره شمالی تدارک وسیعی برای این آزمایش موشکی انجام داده و به احتمال زیاد قرار است یک موشک دوربرد را مورد آزمایش قرار دهد؛ اقدامی که از سوی سازمان ملل ممنوع شده است.

به نظر می رسد که تردیدها درباره احتمال تغییر در سیاست های کره شمالی پس از مرگ کیم جونگ ایل و روی کار آمدن کیم جونگ اون، چندان بیراه نبوده است. آقای اون که شیفته تکنولوژی و ادوات نظامی است، حالا ابزار و تسلیحاتی در اختیار دارد که می تواند رویاها و بازی های دوران کودکی اش را به واقعیت تبدیل کند.