پشت پرده موضع قاطع اروپا علیه ایران چیست؟
تردید یا ترفند؟
تصمیم اتحادیه اروپا برای مجازات ایران با تحریم نفت به طور مستقیم با گزارش ماه نوامبر آژانس بین المللی انرژی اتمی در مورد ماهیت نظامی فعالیت های هسته ای ایران در ارتباط است. اتحادیه اروپا بر این باور است که این گزارش به اندازه کافی تلاش تهران برای ساخت بمب هسته ای را اثبات می کند.
دیپلماسی ایرانی : شاید اروپا اینگونه نشان داده بود که در مقایسه با آمریکا و اسرائیل، دیپلماسی را به جای تحریم در مورد ایران ترجیح می دهد. اما رویکرد اخیر اتحادیه اروپا در مورد ایران به خصوص موافقت اولیه با طرح تحریم واردات نفت از ایران نشان داد که اروپا علاوه بر دنبال کردن روش های دیپلماتیک ،مانند آمریکا در راه تحریم جمهوری اسلامی، مصمم است. به ویژه فرانسه که موضع گیری های قاطعانه ای در مورد تحریم ایران داشته و به یکی از رهبران اتحادیه اروپا در روند تحریم تهران تبدیل شده است.
در تاریخ 4 ژانویه سال جاری، قدرت های اروپایی در مورد تحریم واردات نفت از ایران به توافق ابتدایی دست یافتند و انتظار می رود این تحریم ها پس از نشست 23 ژانویه وزیران خارجه این اتحادیه به طور تدریجی علیه ایران اعمال شوند.
روزنامه کریستین ساینس مانیتور در این زمینه به نقل از برونو ترتریز، از بنیاد تحقیقات استراتژیک در پاریس می نویسد: تحریم ها جایگزینی برای مذاکره نیست اما بخشی از آن است. وی افزود: حتی در صورتی که امید اندکی به از سرگیری مذاکره باشد، نباید آن را از دست داد.
با توجه به افزایش تنش ها در تنگه هرمز و بحران در روابط ایران و غرب، کشور های اروپایی که به دنبال جنگ با جمهوری اسلامی نیستند، تحریم را یک جایگزین پراگماتیک می دانند. ایده کلی اروپاییان بر این است که با تحریم ، اتحادیه اروپا هر اقدامی را که به منظور پرهیز از گزینه نظامی با ایران است، انجام داده است. همچنین تحریم ها در اتحادیه اروپا به منزله طرح موضوع در شورای امنیت سازمان ملل است.
ریچارد ویتمن، از چتهم هوس لندن بر این باور است که فرانسه و انگلیس در مورد پیامد های ناخواسته اقدام نظامی علیه ایران نگران هستند و مانند دیگر کشور های اروپایی از هر اقدامی که جنگ را به تاخیر بیاندازد، حمایت می کنند.
تصمیم اتحادیه اروپا برای مجازات ایران با تحریم نفت به طور مستقیم با گزارش ماه نوامبر آژانس بین المللی انرژی اتمی در مورد ماهیت نظامی فعالیت های هسته ای ایران در ارتباط است. اتحادیه اروپا بر این باور است که این گزارش به اندازه کافی تلاش تهران برای ساخت بمب هسته ای را اثبات می کند. از سوی دیگر این موضوع که این اطلاعات از منابعی به غیر از منابع جاسوسی آمریکا و اسرائیل منتشر شده، اعتبار آن را برای اروپاییان بیشتر می کند.
این در حالی است که برآورد های کمیسیون اروپا نشان می دهد که اروپا بزرگترین شریک تجاری ایران است. حدود 90 درصد از منابع صادراتی ایران به اروپا به بخش انرژی مربوط می شود و روزانه 450 هزار تا 550 هزار بشکه از نفت ایران را خریداری می کند. بنابراین تحریم نفت ایران از سوی اروپا اهرم فشار قابل توجهی خواهد بود. از سوی دیگر تحریم نفت ایران از سوی اروپا موجب می شود که 18 درصد از منابع نفت صادراتی ایران تحریم شود اما تحریم نفت ایران از سوی آمریکا تنها ایالات متحده را از این بازار دور نگاه می دارد.
کارشناسان این نکته را خاطرنشان می کنند که تحریم ایران پس از ماجرای حمله به سفارت انگلیس در تهران، شدت بیشتری یافته است. علاوه براین اطمینان دادن اتحادیه اروپا به یونان در این خصوص که در صورت تحریم نفت ایران، این کشور با کمبود نفت مواجه نخواهد شد، اجماع بیشتری در بین کشور های اروپایی در جهت تحریم واردات نفت از ایران ایجاد کرده است. یونان حدود 30 درصد از منابع نفتی خود را از ایران وارد می کند و این رقم در مورد ایتالیا و اسپانیا حدود 13 درصد است.
گزارش ها حاکی از آن است که وزیران خارجه اتحادیه اروپا در نشست 23 ژانویه خود در مورد چگونگی و زمان اعمال تحریم نفت ایران تصمیم گیری می کنند. ایتالیا پیشنهاد داده است که تحریم نفت ایران تدریجی باشد و در زمانی بین 3 تا 6 ماه آینده اعمال شود تا مشتریان اروپایی نفت ایران فرصت داشته باشند منابع جایگزین نفت ایران را تامین کنند. این در حالی است که ایران به شرکت انی ایتالیا مبلغی در حدود 2 میلیارد دلار بدهکار است و این بدهی را با فروش نفت پرداخت می کند.
در همین حال فرانسه به دنبال تحریم بانک مرکزی ایران است که شریان اصلی انتقال پول نفت به ایران به شمار می رود.
برخی منتقدان طرح تحریم نفت ایران با اشاره به بحران های سیاسی در ایران ادعا می کنند که تحریم ها موضع گروهی در ایران که به دنبال درگیری هستند را تقویت می کند. روزبه پارسی، از موسسه علوم استراتژیک اتحادیه اروپا می گوید که به نظر می رسد تحریم و گزینه نظامی تنها راه مقابله با ایران باشد. وی می افزاید: اتحادیه اروپا نمی داند با توپی که در زمینش است چگونه بازی کند، زیرا تنها تحریم ها پیش رو هستند و گزینه دیگر اقدام نظامی است.
پارسی تاکید می کند که اتحادیه اروپا به طور داوطلبانه برای کاهش واردات یا قطع واردات نفت از ایران اعلام آمادگی کرده است و باید گفت که گزینه های بیشتری برای اعمال تحریم های اروپا علیه ایران وجود ندارد. این تحلیلگر خاطرنشان می کند که خطر تحریم این است که افکار عمومی به این نتیجه برسد که گزینه دیگری علاوه بر تحریم باقی نمانده است.
تهیه کننده: تحریریه دیپلماسی ایرانی
در تاریخ 4 ژانویه سال جاری، قدرت های اروپایی در مورد تحریم واردات نفت از ایران به توافق ابتدایی دست یافتند و انتظار می رود این تحریم ها پس از نشست 23 ژانویه وزیران خارجه این اتحادیه به طور تدریجی علیه ایران اعمال شوند.
روزنامه کریستین ساینس مانیتور در این زمینه به نقل از برونو ترتریز، از بنیاد تحقیقات استراتژیک در پاریس می نویسد: تحریم ها جایگزینی برای مذاکره نیست اما بخشی از آن است. وی افزود: حتی در صورتی که امید اندکی به از سرگیری مذاکره باشد، نباید آن را از دست داد.
با توجه به افزایش تنش ها در تنگه هرمز و بحران در روابط ایران و غرب، کشور های اروپایی که به دنبال جنگ با جمهوری اسلامی نیستند، تحریم را یک جایگزین پراگماتیک می دانند. ایده کلی اروپاییان بر این است که با تحریم ، اتحادیه اروپا هر اقدامی را که به منظور پرهیز از گزینه نظامی با ایران است، انجام داده است. همچنین تحریم ها در اتحادیه اروپا به منزله طرح موضوع در شورای امنیت سازمان ملل است.
ریچارد ویتمن، از چتهم هوس لندن بر این باور است که فرانسه و انگلیس در مورد پیامد های ناخواسته اقدام نظامی علیه ایران نگران هستند و مانند دیگر کشور های اروپایی از هر اقدامی که جنگ را به تاخیر بیاندازد، حمایت می کنند.
تصمیم اتحادیه اروپا برای مجازات ایران با تحریم نفت به طور مستقیم با گزارش ماه نوامبر آژانس بین المللی انرژی اتمی در مورد ماهیت نظامی فعالیت های هسته ای ایران در ارتباط است. اتحادیه اروپا بر این باور است که این گزارش به اندازه کافی تلاش تهران برای ساخت بمب هسته ای را اثبات می کند. از سوی دیگر این موضوع که این اطلاعات از منابعی به غیر از منابع جاسوسی آمریکا و اسرائیل منتشر شده، اعتبار آن را برای اروپاییان بیشتر می کند.
این در حالی است که برآورد های کمیسیون اروپا نشان می دهد که اروپا بزرگترین شریک تجاری ایران است. حدود 90 درصد از منابع صادراتی ایران به اروپا به بخش انرژی مربوط می شود و روزانه 450 هزار تا 550 هزار بشکه از نفت ایران را خریداری می کند. بنابراین تحریم نفت ایران از سوی اروپا اهرم فشار قابل توجهی خواهد بود. از سوی دیگر تحریم نفت ایران از سوی اروپا موجب می شود که 18 درصد از منابع نفت صادراتی ایران تحریم شود اما تحریم نفت ایران از سوی آمریکا تنها ایالات متحده را از این بازار دور نگاه می دارد.
کارشناسان این نکته را خاطرنشان می کنند که تحریم ایران پس از ماجرای حمله به سفارت انگلیس در تهران، شدت بیشتری یافته است. علاوه براین اطمینان دادن اتحادیه اروپا به یونان در این خصوص که در صورت تحریم نفت ایران، این کشور با کمبود نفت مواجه نخواهد شد، اجماع بیشتری در بین کشور های اروپایی در جهت تحریم واردات نفت از ایران ایجاد کرده است. یونان حدود 30 درصد از منابع نفتی خود را از ایران وارد می کند و این رقم در مورد ایتالیا و اسپانیا حدود 13 درصد است.
گزارش ها حاکی از آن است که وزیران خارجه اتحادیه اروپا در نشست 23 ژانویه خود در مورد چگونگی و زمان اعمال تحریم نفت ایران تصمیم گیری می کنند. ایتالیا پیشنهاد داده است که تحریم نفت ایران تدریجی باشد و در زمانی بین 3 تا 6 ماه آینده اعمال شود تا مشتریان اروپایی نفت ایران فرصت داشته باشند منابع جایگزین نفت ایران را تامین کنند. این در حالی است که ایران به شرکت انی ایتالیا مبلغی در حدود 2 میلیارد دلار بدهکار است و این بدهی را با فروش نفت پرداخت می کند.
در همین حال فرانسه به دنبال تحریم بانک مرکزی ایران است که شریان اصلی انتقال پول نفت به ایران به شمار می رود.
برخی منتقدان طرح تحریم نفت ایران با اشاره به بحران های سیاسی در ایران ادعا می کنند که تحریم ها موضع گروهی در ایران که به دنبال درگیری هستند را تقویت می کند. روزبه پارسی، از موسسه علوم استراتژیک اتحادیه اروپا می گوید که به نظر می رسد تحریم و گزینه نظامی تنها راه مقابله با ایران باشد. وی می افزاید: اتحادیه اروپا نمی داند با توپی که در زمینش است چگونه بازی کند، زیرا تنها تحریم ها پیش رو هستند و گزینه دیگر اقدام نظامی است.
پارسی تاکید می کند که اتحادیه اروپا به طور داوطلبانه برای کاهش واردات یا قطع واردات نفت از ایران اعلام آمادگی کرده است و باید گفت که گزینه های بیشتری برای اعمال تحریم های اروپا علیه ایران وجود ندارد. این تحلیلگر خاطرنشان می کند که خطر تحریم این است که افکار عمومی به این نتیجه برسد که گزینه دیگری علاوه بر تحریم باقی نمانده است.
تهیه کننده: تحریریه دیپلماسی ایرانی
نظر شما :