مجله هفته/ نگاه خریدارانه به مطبوعات

«ترکیه تهدید می‌کند آنگاه توضیح می‌خواهد» عنوان یادداشت روز روزنامه جام جم در روز سه شنبه 26 آذر به قلم محمد صفری است که در آن می خوانید: هدف اصلی استقرار سپر دفاع موشکی آمریکا در خاک ترکیه بدون شک ایران است. گرچه مقامات ترکیه‌ای بارها اعلام کرده‌اند که این سپر دفاع موشکی علیه ایران نیست اما همین کافی است که هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا صراحتا اعلام کرده است که این سامانه علیه جمهوری اسلامی ایران است.

این روزنامه می نویسد: پرسش‌های اساسی درباره استقرار سامانه دفاع موشکی در خاک ترکیه وجود دارد که این کشور به جای اعتراض به موضع مقامات ایران باید به آنها پاسخ دهد. روابط دوستانه، برادرانه، حسن همسایگی، نقاط مشترک و مبادلات تجاری و اقتصادی گسترده جای خود. 1ـ ترکیه هر چند گفته است که استقرار سامانه دفاع موشکی در خاک کشورش تهدید علیه ایران نیست اما باید پاسخ دهد که دلیل پذیرش برای استقرار آن چیست؟ 2ـ هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا قاطعانه گفته است که سپر دفاع موشکی در خاک ترکیه علیه ایران است. مقامات ترکیه‌ای چه پاسخی برای این موضع آمریکا دارند؟ 3ـ اگر جمهوری اسلامی ایران نیز اقدامی مشابه انجام دهد و بگوید که چنین سامانه‌ای تهدیدی برای کشور دوست و برادر ترکیه نیست،آیا مقامات ترکیه این موضع ایران را می‌پذیرند؟...

جام جم پرسش هایی را هم از دستگاه دیپلماسی دارد: 1ـ وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران چرا تاکنون در قبال سخنان سفیر ترکیه در واشنگتن از مقامات آنکارا توضیحی نخواسته است؟ 2ـ چه لزومی دارد که وزیر خارجه درباره موضع‌گیری برخی مقامات دفاعی و نمایندگان مجلس در قبال سپر دفاع موشکی در خاک ترکیه به داوود اوغلو پاسخ دهد؟! 3ـ آیا استقرار سپر دفاع موشکی در خاک ترکیه برای ایران تهدید است، یا پاسخ قاطع مقامات دفاعی و نمایندگان مجلس به این اقدام تهدید آمیز؟!...

سوریه از خط توطئه عبور کرده

جمهوری اسلامی روز شنبه در سرمقاله اش با عنوان «سوریه، عبور از خط توطئه» می نویسد: در مرحله کنونی، دولت سوریه هر چند از خط توطئه عبور کرده ولی برای رسیدن به ثبات کامل به اقداماتی نیازمند است تا بتواند بهانه را از مخالفان و معاندان بگیرد. واقعیت اینست که حاکمان سوریه برای ماندن باید بیش از آنچه تاکنون انجام داده‌اند به اصلاحات روی آورند. این اصلاحات باید از حزب بعث شروع شود، تا ریشه کن ساختن فساد اداری به پیش برود، حل مشکلات امور معیشتی مردم را در بر بگیرد و آزادی‌های مشروع را تأمین نماید.

کاملاً روشن است که آمریکا و همدستانش با این هدف درصدد ساقط کردن دولت اسد هستند که جبهه مقاومت در برابر رژیم صهیونیستی در خط مقدم را فشل کنند. برای خنثی شدن این توطئه، حکومت سوریه باید تقویت شود. این تقویت، از دو راه میسر است؛ یکی حمایت‌های بیرونی دوستان سوریه که در مبارزه با صهیونیسم و مقاومت در برابر آمریکا و ارتجاع عرب با همدیگر وجه مشترک دارند و دیگری اصلاحات درونی خود حاکمیت سوریه که اگر صورت نگیرد حمایت‌های بیرونی نیز کارساز نخواهد بود.

خروج عراق از وضعیت اشغال، بدون کمک ایران میسر نبود

سعدالله زارعی در ستون یادداشت روز روزنامه کیهان در روز یکشنبه 27 آذر ذیل مطلبی با عنوان «عراق، چگونه از اشغال خارج شد؟» می نویسد: ایران با پشتیبانی از عراقی ها توانست قرارداد خروج از عراق را به آمریکا تحمیل گرداند. این قرارداد در اواخر سال 1385 میان بوش و مالکی به امضا رسید و براساس آن دولت آمریکا متعهد شد که تا پایان سال 2011 همه نیروهای خود را از عراق خارج کرده و به مرور مراکز نظامی امنیتی را به دولت عراق واگذار نماید.

نویسنده به کمک های ایران به عراق برای کسب استقلال اشاره می کند و می افزاید: کمک مهم دیگر ایران، دفاع از دولت قانونی عراق در مقابل تلاش های تخریبی رژیم های عربستان، اردن، کویت و... بود. این کشورها همه توان خود را برای از بین بردن نظم جدید سیاسی عراق بسیج کردند و هدف آنان سیطره بر عراق و مخالفت با همگرایی میان بغداد و تهران بود. ایران در طول این مدت با باز کردن راه عبور عراق از طریق شکل دهی به یک ائتلاف منطقه ای به نفع عراق و بخصوص حل مسایل بغداد- دمشق و بغداد- آنکارا موقعیت منطقه ای عراق را تثبیت کرد و همزمان با کمک بخش خصوصی خود تلاش کرد تا پایه های اقتصادی و تجاری عراق جدید را محکم گرداند. همزمان با این مسئله عراقی ها توانستند به نیروهای امنیتی، اطلاعاتی و نظامی خود سروسامان داده و اداره امور امنیتی خویش را بعهده بگیرند البته در این میان نیروهای اشغالگر به همراه رژیم های عرب منطقه تلاش کرده اند که با تقویت تروریزم، راهی برای بی ثبات کردن دولت و استفاده از شرایط این بی ثباتی پیدا کنند اما علیرغم خسارت هایی که وارد کرده اند، موفقیت آمیز نبوده است.

نویسنده در پایان تاکید می کند: تردیدی در این نیست که خروج نظامی آمریکا از عراق محصول عملکرد ساختار جدید در عراق است اما این ساختار بدون حمایت ویژه ایران نمی توانست در عراق شکل بگیرد.

امروز نوبت آن رسیده است که

روزنامه رسالت روز دوشنبه در مطلبی با عنوان «چرا وحدت حوزه و دانشگاه؟» به لزوم برخورد با آنچه سکولاریسم در دانشگاه ها می نامد پرداخته و می نویسد: امروز نوبت آن رسیده است که زنگار سکولاریسم از چهره دانشگاه‌های کشور زدوده شود. مسئولان سابق و لاحق وزرات علوم در مقابل مردم و فرزندانشان مسئول اند و باید به این سئوال ها پاسخ دهند چرا روحیات جوانان و محصلان کشور پس از گذر از مقطع دانش آموزی و ورود به مقطع دانشجویی این‌قدر دستخوش تحول می شود؟ آیا تمام این تغییرات اقتضای روحیه جوانی است؟ چرا در برخی دانشگاه ها علم آموزی و تحصیل از اولویت اصلی دانشجویان خارج شده است؟ چرا به طور کاملا سازمان یافته به اختلاط پسر و دختر دامن زده می شود؟ چرا از اردوهای مختلط زیرزمینی جلوگیری نمی شود؟ چرا برخی اساتید به طور صریح در کلاس‌ها مروج غرب گرایی و منش و ممشای سکولار در زندگی فردی و اجتماعی هستند؟

رسالت معتقد است: البته کسی منکر ضرورت برپایی کرسی سکولاریسم در دانشکده‌های علوم انسانی نیست اما چرا عده ای از اساتید حتی بر سر کلاس «مبانی انقلاب اسلامی» ، منطق امام خمینی (ره)، اندیشه مترقی ولایت فقیه، سخت افزار و نرم افزار نظام اسلامی را پای انگاره های پوسیده و نخ نمای سکولاریسم ذبح می کنند و اجازه انتقاد هم نمی دهند. مسئولان گذشته حال و آینده وزارت علوم در قبال فرزندان پاک این ملت مسئول هستند و شایسته است به مطالبات بحق مردم پاسخگو باشند اما آیا هنوز نوبت پاسخگویی نرسیده است؟ در تکمله بحث اینکه تا زمانی که مراکز تولید علم در ایران یکی از چرخ دنده های کارخانه سکولاریزاسیون هستند نمی توان به جبران مافات توسط جریان نخبگی در ایران امیدوار بود.

واقعا چقدر بیکار داریم

«واقعا چقدر بیکار داریم!» موضوع سرمقاله روزنامه جهان صنعت در روز یکشنبه به قلم سارا ثبات است که در آن به نقل قول وزیر کار که گفته دو میلیون و 600 هزار نفر بیکار در کشور داریم، اشاره کرده و نوشته است: شیخ‌الاسلامی اذعان دارد سالانه حدود یک میلیون و 300 متقاضی جدید هم وارد بازار کار می‌شوند، با این حساب تا پایان امسال سه میلیون و 700 هزار نفر بیکار طبق آمارهای رسمی متولیان کار و آمار درصدد تصاحب بازارهای اشتغال هستند که طبیعی است بخش اعظم آنها دچار ریزش می‌شوند. هرچند نرخ آمار واقعی بیکاران هم همواره یکی از موارد اختلاف بین مجلس و دولت است چراکه دولت مدعی است سال گذشته یک میلیون و 600 هزار شغل ایجاد کرده و می‌خواهد در سال‌جاری دو میلیون و 500 هزار شغل دیگر هم ایجاد کند اما مرکز پژوهش‌های مجلس ایجاد یک میلیون و 600 هزار شغل در سال گذشته و برنامه ایجاد دو میلیون و 500 هزار شغل در سال‌جاری را مورد تردید جدی قرار داده است. بنابراین می‌توانیم نتیجه بگیریم تعداد بیکاران امسال باید خیلی بیشتر از آمارهای رسمی باشد و نمی‌توان تنها به آمارهایی که مورد تردید مراکز رسمی از جمله مرکز پژوهش‌های مجلس است، دلخوش بود.

فرصت یک اقدام قانونی علیه امریکا

روزنامه کیهان روز سه شنبه در مطلبی درباره دستاوردهای فرود هواپیمای بدون سرنشین امریکا در خاک ایران می نویسد: از یک منظر راهبردی، مطالعه این هواپیمای جاسوسی توانایی ایران در ایجاد غافلگیری های فنی را عمیقا گسترش خواهد داد. آمریکایی ها از این به بعد باید منتظر همان چیزهایی باشند که تا به حال خود علیه دشمنانشان به کار می گرفته اند. یکی از مهم ترین تحولات نظامی که باید انتظار داشت این است که ایران با اشراف نسبت به توانمندی تهاجمی دشمن، توان پدافندی خود را تقویت کند.

این روزنامه می افزاید: نکته بعدی این است که آمریکا با انجام یک عمل غیرقانونی یعنی تجاوز به حریم ایران و تلاش برای انجام عملیات خرابکارانه و جاسوسی (چیزی که مقام های آمریکایی به صراحت به آن اعتراف کرده اند) امکان انجام یک اقدام قانونی متقابل یعنی «مقابله به مثل» را برای ایران فراهم کرده است. مطابق مقررات حقوق بین الملل ایران اکنون مجاز است در مقابل این اقدام خصمانه آمریکا علیه هر هدف آمریکایی که اراده کند، مقابله به مثل نماید و این با توجه به گستردگی حضور آمریکا در اطراف ایران فرصت های بسیار مهمی ایجاد می کند.

انقلاب اسلامی یک موجود جاندار است

روزنامه رسالت در سرمقاله چهارشنبه خود با عنوان «بیماری چیست؟ بیمار کیست؟» به قلم صالح اسکندری این پرسش ها را پیش می کشد که: آیا انقلاب و نظام اسلامی نیز به عنوان یک موجود جاندار مبتلا به بیماری می شود؟ آیا برخی انقلابیون و کارگزاران نظام که از سوابق انقلابی گری در خور توجهی برخوردار هستند نیز بیمار می شوند؟ آیا نخبگان یک جامعه اگر در محیط زیست آلوده ای به لحاظ فکری، فرهنگی و سیاسی قرار بگیرند امکان مریض شدن ندارند؟ چرا آحاد مردم ایران در مقابل بیماری های فکری، سیاسی و فرهنگی بیشتر از خواص از خود مقاومت نشان می دهند؟ و ...

نویسنده، پاسخ به همه این سئوالات را مسبوق به شناخت مبتلایان در کلینیک انقلاب اسلامی می داند و می نویسد: 1- انقلاب اسلامی یک موجود جاندار است و هر موجود جانداری در معرض چالش های درونی، محیطی و فرامحیطی قرار می گیرد و اساسا وجود چالش نماد زنده بودن یک ارگانیسم است. اما گذشت سه دهه از انقلاب اسلامی نشان می دهد به دلیل روح متعالی حاکم بر این انقلاب که مبتنی بر فطرت پاک انسانی است تمام این چالش‌ها و عوامل محیطی نتوانسته اند انقلاب اسلامی را بیمار کنند و امروز هیچ نشانه ای مبنی بر بیماری انقلاب مشاهده نمی شود چرا که امواج پی در پی انقلاب اسلامی در داخل و خارج از کشور و بخصوص در جریان بیداری اسلامی نشان داد که هیچ شاهدی دال بر کسالت، کهولت، ضعف و ناتوانی در انقلاب وجود ندارد و انقلاب اسلامی پس از گذشت حدود 32 سال هر روز جوان تر و شاداب تر از گذشته می شود. امروز پژواک صدای امام خمینی(ره) از میدان التحریر مصر و میدان لولو بحرین گرفته تا خیابان های نیویورک، واشنگتن، پرتلند و تا قلب اروپا در ناتینگهام و لندن شنیده می شود. 2- نظام اسلامی از آنجا که بیشتر از جنس ثبات است شاید طراوت آن به میزان انقلاب اسلامی که اسطقس تغییر دارد، نباشد اما همین نظام طی سه دهه گذشته در مواجهه با ناهنجاری ها و چالشهای مختلف از خود مقاومت مثال زدنی نشان داده که در برخی مقاطع غیر قابل باور است. برخی ارگانیسم های سیاسی اگر حتی با تعداد معدودی از این حمله ها و چالشها روبه‌رو می شدند نه تنها بیمار می شدند بلکه بلافاصله به حیات سیاسی آنها فیصله داده می شد.

اگر کردها کنار مالکی نمانند

جاوید قربان اوغلی در سرمقاله روزنامه شرق در روز چهارشنبه 30 آذر نگاهی انداخته به چالش های این روزهای عراق. او نوشته است: مساله عراق تنها مشکل میان ایران و عربستان نیست و تنش‌های دیگر میان دو کشور مزید بر علت رقابتی است که بر سر عراق صورت می‌گیرد. عربستان بازیگری است که اهرم‌های قدرتمندی مانند قدرت مالی فراوان، اهرم‌های داخلی مانند سنی‌های تندرو و سلفی‌ها و توان اجماع‌سازی میان کشورهای عربی در مورد عراق را در اختیار دارد. مجموعه این توانایی‌ها باعث می‌شود که عربستان برای حفظ منافع خود وارد چالش‌هایی جدی با همسایگان عراق شود. بنابراین شرایط کنونی به‌گونه‌ای است که باید منتظر افول قدرت مالکی بود. بی‌تردید پس از این عراق وارد بحران داخلی خواهد شد و این بحران اگر باعث ایجاد درگیری‌های شدیدی شود باعث تعجب نخواهد بود. اختلافات طارق‌الهاشمی و نوری‌المالکی شروع مشکلی است که از لایه‌های پنهان فضای سیاسی عراق پدیدار شده و پس از این بیشتر چهره خود را نشان خواهد داد زیرا نیروهای مخالف مالکی پس از این، تن به وضعیت کنونی حاکمیت عراق نخواهند داد.

این کارشناس مسائل خاورمیانه می افزاید: علاوه بر این مسایل تحولات جهان عرب و بهار عربی نیز در شرایط عراق تاثیر‌گذار خواهد بود. در شرایط کنونی اگر کردها همچنان در کنار مالکی بمانند باعث می‌شود که ظهور مشکلات به عقب بیفتد در غیر این صورت بحران در عراق عمیق‌تر خواهد شد. بازیگران منطقه‌ای و جهانی باید این نکته را در نظر داشته باشند که امنیت عراق تضمینی برای امنیت منطقه است و با فروپاشی ساختار سیاسی و حتی تجزیه احتمالی عراق، منافع استراتژیک کشورهای منطقه دچار خسارت‌های شدیدی خواهد شد.