آنچه از دستور کار کنفرانس بن کنار رفت
پس از بالا گرفتن مجدد خشونت ها در افغانستان و حمله هایی که به سفارتخانه امریکا و مقر نیروهای ناتو صورت گرفت و با ترور برهان الدین ربانی به اوج خود رسید، نگاه مثبت اندیشان و خوشبینان به قضیه صلح تا اندازه زیادی تغییر کرد و دیگر در کمتر محفل، روزنامه یا هیاتی سخن از لزوم ادامه گفتگوها با طالبان به میان می آید. حالا همه انتقادها به سمت پاکستان روانه شده و چون دست کسی به طالبان نمی رسد، می گویند باید مستقیما با اسلام آباد وارد گفتگو شد. آنها معتقدند حمایت نهادها و مسئولانی در حکومت پاکستان از شورشیان – بویژه شبکه حقانی – واضح تر از قبل شده و پاکستان باید در این زمینه شفاف سازی کرده و با وجدان و احساس مسئولیت بیشتری عمل کند.
از اول نیز قرار بر این نبود که فرایند صلح یا مذاکره با شورشیان، جای جنگ را بگیرد ولی از این پروسه به عنوان روشی موازی با جنگ و تعقیب شورشیان نام برده می شد که می تواند ضمن ایجاد شکاف بین آنها، زمینه های خشونت و درگیری را در نقاط مختلف افغانستان کاهش دهد. این برنامه روی زمین ماند و بلکه همراه با برهان الدین ربانی زیر خاک دفن شد و کنفرانس بن را تکان داد.
مایکل اشتاینر نماینده ویژه آلمان در افغانستان و پاکستان روز یکشنبه در یک نشست خبری اعلام کرد: جامعه بین الملل در کنفرانس بن که با موضوع افغانستان برگزار می شود درباره کمک های بلندمدت به این کشور و تعهدات جدید کشورها بحث و تصمیم گیری خواهد کرد.
قرار است این کنفرانس با مشارکت حداکثری کشورها برگزار شود و طی آن تعهدات تازه ای برای کمک کننده ها و حامیان افغانستان در نظر بگیرد.
مایکل اشتاینر در سفرش به کابل با مقام های افغان دیدار و در مورد آمادگی ها و پیش زمینه های لازم برای کنفرانس بن گفتگو کرد. او روز یکشنبه در نشست خبری مشترکی با جاوید لودین معاون وزیر خارجه افغانستان اعلام کرد که در کنفرانس بن 91 هیات از کشورها و نهادهای بین المللی شرکت خواهند کرد و این بار رهبری کنفرانس بر عهده دولت افغانستان گذاشته شده و آلمان صرفا میزبان کنفرانس خواهد بود.
نماینده ویژه آلمان در امور افغانستان و پاکستان ابراز امیدواری کرده است که در این اجلاس که پنجم دسامبر توسط آنگلا مرکل و حامد کرزی افتتاح می شود، 1100 نماینده حضور به هم برسانند. کنفرانس دوم بن 10 سال پس از کنفرانس اول برگزار می شود. در کنفرانس اول که بلافاصله بعد از سقوط رژیم طالبان در پنجم ماه دسامبر 2001 برگزار شده بود، دولت موقت افغانستان تشکیل شد.
به گفته مایکل اشتاینر، این بار اهمیت کنفرانس در این است که طی آن افغانستان در مورد آینده خود یک طرح و پلان مشخص را به جامعه بین الملل تقدیم خواهد کرد و جامعه بین الملل هم تعهداتی بلندمدت را در قبال این طرح برعهده خواهد گرفت.
نماینده ویژه آلمان همچنین درباره مذاکرات صلح که پیشتر قرار بود در جریان این کنفرانس مورد توجه قرار گیرد اعلام کرد: جامعه بین الملل در این اجلاس در مورد پروسه صلح صحبت نمی کنند زیرا بر این باورند که گفتگوی صلح باید از سوی حکومت افغانستان پیش برده شود. اما جامعه بین الملل از روند صلح حمایت می کند و معتقد است که معضل افغانستان تنها از راه نظامی حل نمی شود.
با این اوصاف ، آنچه پیشتر در مورد حضور احتمالی نمایندگانی از طالبان در این اجلاس مطرح شده بود، کاملا کنار رفته و در بن قرار است در زمینه تعهدات و مسئولیت های درازمدت کشورهای خارجی در افغانستان بحث و گفتگو شود.
نظر شما :