نتانیاهو به چه امید بسته است؟

شبکه خبری الجزیره به نقل از روزنامه کریستین ساینس مانیتور، یادداشتی را در این زمینه منتشر کرده و به تحلیل این موضوع پرداخته است. در این یادداشت آمده است: این اتفاق یک ساختارشکنی دیپلماتیک میان دو طرف است که به همراه مصر به عنوان واسط این پرونده، به آنان اجازه می‌دهد که در سایه تحولات اخیر جهان عرب که به بهار عربی مشهور شده و تغییرات بسیاری را به وجود آورده است، خود را با این تحولات هماهنگ کرده و موقعیت داخلی خود را تقویت کنند.

در این یادداشت پیش‌بینی شده است که پس از این اتفاق محبوبیت بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل که این روزها از محبوبیتش به شدت کاسته شده است به گونه‌ای که تلاویو چندین بار شاهد تظاهرات اعتراضی علیه سیاست او بوده، بهبود یابد.

گلعاد شلیط در ژوئیه 2006 در نوار غزه توسط نیروهای حماس اسیر شد و از آن موقع تا کنون در اختیار آنان بوده است. اسرائیل برای آزادی او دو بار به نوار غزه حمله کرد ولی هر دو بار در رسیدن به هدفش ناکام ماند و فقط انتقادهای شدید جامعه جهانی را علیه خود برانگیخت.

در بخش دیگری از این یادداشت به تلاش‌های اسرائیل برای احیای روابط خود با مصر اشاره شده و با توجه به نقشی که قاهره در این تبادل داشته که تشکر بنیامین نتیاهو را نیز به دنبال داشته است، آمده است: برخی تحلیلگران بر این باورند که نتانیاهو با پذیرفتن این تبادل و همکاری برای انجام آن در حقیقت تلاش می‌کند روابط تیره شده تلاویو – قاهره را بهبود بخشد و از شدت تنش‌های موجود در روابط دو طرف بکاهد. روابط اسرائیل با مصر پس از حمله جنگنده‌های اسرائیلی به خاک مصر و کشته شدن 4 سرباز مصری و اشغال سفارت اسرائیل در قاهره در اعتراض به این اتفاق که سفیر این رژیم را مجبور کرد خاک اسرائیل را ترک کند بسیار تیره شده است.

این تحلیل با عذرخواهی که چهارشنبه اسرائیل از مصر بابت کشته شدن سربازهای مصری انجام داده است، تطبیق دارد و می‌توان گفت که حالا اسرائیل پس از پذیرفتن طرح تبادل اسرا که بابت آن از قاهره تشکر کرد و عذرخواهی رسمی از آنها به طور جدی به فکر احیای روابط با حکومت جدید حاکم در مصر است و می‌خواهد سفیر خود را هر چه سریع‌تر به قاهره بازگرداند.

در ادامه این یادداشت همچنین به اظهارات تحلیلگران در این زمینه اشاره شده و آمده است: جرالد استاینبرگ، استاد علوم سیاسی دانشگاه بار ایلان در این باره می‌گوید: «اسرائیل با پذیرفتن طرح تبادل اسیر با حماس می‌خواهد به نوعی حمایت خود را از شورای نظامی حاکم در مصر که یک طرف توازن در برابر ترکیه در منطقه محسوب می‌شود، اعلام کند.» وی در ادامه می‌افزاید: «هدف از این کار کمک به قاهره برای برخورداری از نقشی سازنده در منطقه است تا جلوی نفوذ دیگر کشورهای منطقه گرفته شود، مصر همچنان، حتی پس از انقلاب مردمی‌اش، یک قدرت منطقه‌ای محسوب می‌شود.»

کریستین ساینس مانیتور درباره بهره‌ای که حماس می‌تواند از این رویداد ببرد نیز اظهار نظر می‌کند: پس از تحولات سوریه که لاجرم حماس را در تنگنا قرار داد، اکنون حماس با این کار می‌تواند ضمن خروج از این تنگنا به فکر تقویت خود باشد. به ویژه که در نوار غزه قدرت را در اختیار دارد و بدین ترتیب می‌تواند با آزادی صدها اسیر فلسطینی جایگاه خود را در این منطقه تقویت کرده و با مواجهه با محمود عباس، رئیس حکومت خودگردان فلسطینی مورد حمایت غرب اعتبار تازه‌ای کسب کند.

در این یاددشت همچنین آمده است: استاد علوم سیاسی دانشگاه استاینبرگ بر این اعتقاد است که پرونده تبادل اسیر برای نتانیاهو دردناک خواهد بود چرا که با آزادی اسرای فلسطینی آن دسته از خانواده‌هایی که نزدیکانشان توسط بسیاری از این افراد آسیب دیده‌اند، خشمگین شده و اعتراض خواهند کرد. او همچنین می‌افزاید، نتانیاهو با پذیرفتن این تبادل یک چشم نیز به انتخابات پارلمانی اسرائیل که قرار است سال آینده میلادی برگزار شود، دارد.

در پایان این یادداشت همچنین آمده است: نتانیاهو به این نیاز داشت که نشان دهد توان رسیدن به یک دستاورد در پرونده تبادل اسرا با فلسطینیان را دارد و نمی‌خواهد این پرونده معلق رها شود چرا که انجام این نوع از توافقات در عمل سختی‌های بسیاری دارد و معمولا با مخالفت‌های بسیار شدیدی در اسرائیل مواجه می‌شود.