حملات طالبان نشانه شکست مذاکراتشان با آمریکاست

آقای پاک آیین،‌ اهداف حملات انتحاری اخیر طالبان به کابل چه بوده است؟

به نظر می‌رسد این حملات دارای انگیزه سیاسی بوده و نشانگر شکست مذاکرات آمریکا و طالبان است. طالبان سعی دارد با این حملات قدرت نمائی کرده و نشان دهد که هنوز می‌تواند حتی کابل و سفارت آمریکا را ناامن نماید. در عین حال این حملات نشان می‌دهد که ناتو و آمریکا علیرغم توان نظامی‌بالای خود در تامین امنیت افغانستان و حتی کابل ناتوان بوده اند و به احتمال قوی طالبان قصد دارد با این حملات ناتوانی آمریکا و ناتو را برجسته نماید.

تا چه حد به این اهداف دست یافته اند؟

اگر اهداف طالبان را نمایش عدم وجود امنیت در افغانستان وبزرگنمائی ناتوانی ناتو بدانیم می‌شود گفت که بطور نسبی به این هدف نائل شده اند اگرچه خسارات انسانی قابل توجهی نیز متحمل شده اند. 

شما این حملات را نشانگر شکست مذاکرات آمریکا و طالبان دانستید. اساسا این مذاکرات تا چه حد می‌توانست موفقیت آمیز باشد؟‌

از ابتدا که بحث این مذاکرات مطرح شد بسیاری از تحلیل گران به دلیل تضادها و تناقصاتی که وجود داشت به آن خوشبین نبودند. یکی از این تضادها این است که طالبان شرط پیوستن به روند صلح را خروج نیروهای خارجی و عدم امضای پیمان استراتژیک واشنگتن با کابل را قرار داده اند. در حالی که آمریکا اعلام کرده که تا سال 2014 در افغانستان حداقل ۷۰۰۰۰ نیروی نظامی خواهد داشت و به دنبال امضای پیمان استراتژیک با افغانستان و احداث پایگاه‌های نظامی نیز هست. بنابراین به دلیل این تضاد منافع بین آمریکا و طالبان این مذاکرات چندان نمی‌توانست با موفقیت روبرو شود.

از سوی دیگر بین دولت افغانستان و طالبان تضادهای جدی وجود دارد. دولت افغانستان معتقد است که طالبان نخست باید قانون اساسی کشور و حاکمیت دولت آقای کرزی را بپذیرد و سپس وارد مذاکره با دولت شود، در حالی که طالبان نه قانون اساسی و نه دولت فعلی را به رسمیت نمی شناسد.

آیا این حملات ممکن است به تعویق خروج نیروهای ناتو از افغانستان منجر شود؟

شبیه این حملات معمولا در ده سال اخیر در افغانستان وجود داشته و ناتو نیز به دلایل اقتصادی وتلفات انسانی تصمیم به خروج آبرومندانه از افغانستان گرفته اند لذا بعید است این قبیل حملات آنان را از خروج منصرف نماید مضاف بر اینکه تاخیر در خروج آنها نیز احتمالا موجب تشدید ناامنی و افزایش حملات طالبان خواهد شد و مشکلی را حل نمی‌کند.  

شما پیمان استرات‍ژیک آمریکا با افغانستان و احداث پایگاه‌های نظامی‌آمریکا در این کشور را یکی از عوامل شکست این مذاکرات دانستید. این پیمان تا چه حد به نفع تامین امنیت افغانستان خواهد بود؟‌

امضای پیمان استراتژیک افغانستان و آمریکا موجب طولانی شدن حضور نیروهای آمریکا در افغانستان می‌شود. پیشینه تاریخی و تجارب گذشته پایگاه نظامی آمریکا در برخی از کشور‌های جهان نشان داده که موجودیت چنین پایگاه‌های نظامی صرفاً می‌تواند منافع آمریکا و متحدانش را در منطقه تأمین کند و نفعی برای مردم این کشورها ندارد. کشورهای غربی به نام تأمین امنیت به منطقه لشکرکشی کرده‌ و شعاربرقراری صلح و آرامش سر می‌دهند، اما نتیجه کارکرد و دستاوردهایشان چیزی جز افزایش فقر، ناامنی و بی ثباتی در افغانستان نیست.