آقای اردوغان با این همه شور یک چیز را فراموش کردهاید
روزنامه الشرق الاوسط، چاپ لندن در یادداشتی به قلم طارق حمید، دبیر تحریریه این روزنامه به این موضوع پرداخته و مینویسد: رجب طیب اردوغان، نخستوزیر ترکیه سخنرانی حماسی آتشینی در خانه اعراب ایراد کرد. او درباره اعراب کلی سخن گفت بدون این که کوچکترین صحبتی از سوریه کند، همه تمرکز او بر روی درگیری اعراب و اسرائیل بود. به رغم این که اردوغان در سخنرانی خود صحبت از البوعزیزی، کسی که با خودسوزیاش شعله انقلاب را در تونس به پا کرد، زد ولی ترجیح داد هیچ چیز از سوریه نگوید و فقط تلویحا نسبت به وقوع جنگ داخلی در سوریه بدون ذکر نام هشدار داد. او به صراحت گفت که ترکیه از وقوع هر گونه جنگ داخلی در منطقه واهمه دارد. این در حالی است که ترکیه چندی پیش به دفاع تمام قد از مخالفان سوریه میپرداخت و ضمن اتخاذ مواضع تند دائما میگفت که کار بشار اسد تمام است. گویا آقای اردوغان از اتخاذ آن مواضع پشیمان شده است.
در ادامه این یادداشت آمده است: اردوغان به گونهای سخنرانی کرد گویی که سخنگوی اسرائیلیها و فلسطینیها است، در حالی صحبت از لزوم لغو محاصره غزه زد که به خوبی روشن بود اولا میخواهد از سیاستهای گذشته خود در قبال تحولات خاورمیانه فاصله بگیرد و ثانیا با استفاده از این ابزار بر کاستیهای پیش آمده در دستگاه دیپلماسی ترکیه سرپوش بگذارد. حقیقت این است که اردوغان از این ابزارها به خوبی استفاده کرد ولی اشکال در نطقها نیست بلکه در ماهیت این ماجرا است.
حمید سپس مینویسد: واقعیت جامعه عربی این است که دیگر از مرحله شعارها گذشته است، به ویژه در درگیری فلسطینی – اسرائیلی دیگر شعار دادن فایده ندارد. در تمامی انقلابهای عربی شاهد بودیم که تظاهرکنندگان هیچ کدام حتی پرچم یک کشور را هم آتش نزدند و همگان هیچ چیز جز کرامت، آزادی و عدالت اجتماعی مطالبه نکردند. این بدان معنا است که آنها از شعار دادن خسته شدهاند و به دنبال راهکارهای عملی هستند. مساله فلسطین نیز در این چارچوب میگنجد. اگر هم در مصر به سفارت اسرائیل حمله میشود باز هم باید دلایل آن را در این چارچوب جستجو کرد. اکنون مردم جوامع عربی به این درک رسیدهاند که صحبت از درگیری فلسطین و اسرائیل سادهترین راه برای برخی رهبران منطقه برای رسیدن به منافع شخصیشان است.
طارق حمید تاکید میکند، به هیچ وجه قصد ندارم از قضیه اهمیت فلسطینی بکاهم بلکه این پرونده همواره یکی از مهمترین پروندههای دنیای عرب برای رسیدن به مقصود است و تا آن لحظه باید بر سر آن پافشاری کند، ولی این گونه نیست که این پرونده این قدر بیصاحب باشد که هر کس برای رسیدن به مقاصد فردیاش از وجود آن بهرهبرداری سیاسی کند. گویا آقای اردوغان فراموش کرده است که جامعه عربی، فلسطینیان و همه کسانی که از اشغال ضربه دیدهاند به دنبال قیم خارجی نیستند که در این میان سودی هم خود ببرند. آنها به دنبال راهکار عملی برای رسیدن به حقوقشان هستند.
حمید در نهایت مینویسد: اگر اردوغان قصد دارد به همین شیوه ادامه دهد و با استفاده از بهرهبرداریهای سیاسی از پرونده فلسطینی خواستههای خود را دنبال کند بداند، دانسته یا ندانسته آب در آسیاب اسرائیل میریزد کما این که شاهدیم مقامها و چهرههای اسرائیلی در بسیاری از موارد اظهاراتی را بیان میکنند که بیشباهت به اظهارات اردوغان نیست. حداقل این است که این بهانه به دست اسرائیل میافتد که قیم پرونده فلسطین را فردی خارجی و غیر عربی به دست گرفته است. آیا آقای اردوغان تعمدی در این کار دارد؟
نظر شما :