سفر به امارات با چه دستاوردى؟

آقای محمود احمدی نژاد رئیس جمهور ایران سفر خود را به امارات متحده عربی در حالی به پایان رسانده که با توجه به چالش دیرینه میان این دو کشور هنوز دستاورد آن نامعلوم است. این که ایران با کشورهای همسایه به ویژه جنوب خلیج فارس رابطه خوبی داشته باشد، سیاست بسیار منطقی و درستی است که در گذشته نیز اعمال می شده است.

منتها بحث رابطه با امارات در مقایسه با سایر کشورهای حوزه خلیج فارس یک تفاوت و ویژگی خاص دارد. زیرا این کشور بر روی تمامیت ارضی ایران ادعایی دارد که موجب شده روسای کشور ما چه در قبل و چه در بعد از انقلاب اسلامی تاکنون به آن کشور سفری نداشته باشند. ایران و امارات اگرچه به لحاظ اقتصادی و فرهنگی تا حدودی روابط نزدیکی با یکدیگر دارند اما بر سر جزیره ابوموسی دچار سوءتفاهمی چند ده ساله هستند.

چالش میان این دو کشور در این زمینه از سال 1971 بعد از تشکیل امارات متحده عربی که مرکب از امیرنشین های هفتگانه بود، اوج گرفت. امارات مدعی جزایر سه گانه ای است که قرن ها جزء سرزمین مادری ما «ایران» محسوب می شود. درست است که ایران به لحاظ اقتصادی روابط خوبی با امارات دارد اما به نظر می رسد بحث تمامیت ارضی ما موضوعی است که نمی توان آن را به راحتی نادیده گرفت زیرا این موضوع بر تمامی روابط اقتصادی و سیاسی ارجحیت دارد.

حال با این توضیحات سفر آقای احمدی نژاد به امارات یا باید زمانی انجام می گرفت که در واقع سوءتفاهم میان دو کشور یا از طریق امضای یک توافقنامه حل می شد و یا امارات آن را به طور کل از دستور کار خود خارج می کرد. بدین ترتیب که می توانست سفر رئیس جمهوری به طور خاص به منظور امضای توافقنامه ای در جهت حل وفصل سوءتفاهم موجود صورت بگیرد و یا قبل از سفر رئیس جمهور این مساله از دستور کار خارج شود.

چنان که بعد از این سفر امارات متعهد می شد که دیگر ادعای خود درباره جزایر سه گانه را در اجلاس سالانه شورای همکاری خلیج فارس و یا اتحادیه عرب و یا در سازمان ملل و سایر مراجع بین المللی دنبال نکند. خصوصاً آنکه هنوز زمان زیادی از اجلاس مشترک شورای همکاری خلیج فارس و اتحادیه اروپا نمی گذرد که در آن ادعای امارات متحده عربی مطرح شده و متاسفانه مورد تایید اتحادیه اروپا قرار گرفت.

آنچه مسلم است ما روابط گسترده سیاسی و اقتصادی با امارات را خواهانیم اما در صورتی که حق قانونی حاکمیت ایران بر تمامی سرزمین خودش حفظ شود و لذا اگر سفر آقای رئیس جمهور چنین دستاوردی در پی داشته باشد که دیگر اماراتی ها در صحنه های تبلیغاتی، سیاسی و بین المللی ادعای بی پایه و اساس خود را دنبال نکنند، به طور حتم برای ایران موفقیت بزرگی محسوب خواهد شد.

 اما در مقابل اگر به رغم انجام این سفر آن هم در این سطح قضیه همچنان حل نشده باقی بماند، هزینه ای سنگین بر جمهوری اسلامی ایران تحمیل کرده است که به راحتی نتوان آن را جبران نمود وگرنه شاید اگر سفر مذکور در سطح وزرا برای برقراری روابط سیاسی، اقتصادی و فرهنگی انجام می گرفت، با توجه به آنچه گفته شد چندان اشکالی نداشت.

واقعیت این است که ما 8 سال با عراق جنگیدیم چون بخشی از خاک ما را اشغال کرده بود اما اکنون نمی شود رئیس جمهور کشور ما به سرزمینی برود که ادعایی مشابه عراق را در آن زمان دارد و از این طریق حق قانونی سرزمین خودش را زیر سوال ببرد. بنابراین فقط در صورتی این سفر می تواند موثر و مفید باشد که مساله جزایر سه گانه حل شده باشد،