موشکباران در ایران و مهمانان غربی در سوریه

برخی تحلیلگران گفته اند یکی از کارکردهای موشک نمایی های اخیر ایران، هراساندن امریکا و اسرائیل به خاطر دندان تیز کردن آنها برای سوریه بوده است. می گویند شاید ایران متوجه برق چشم هایی در تاریکی شده و به تصور اینکه این بار نیز امریکا و اسرائیل در کمین برهم زدن جریان مقاومت نشسته اند، موشک ها را یک به یک شلیک کرد تا امنیت منطقه ایدئولوژی و مقاومت را محافظت کند.

در مورد اعراب دیگر نیازی به لاپوشانی نیست. زمانی بود که سایت ویکی لیکس از ترس اعراب از ایران پرده برمی داشت و محمود احمدی نژاد لبخند انکار بر لب می آورد و می گفت چنین نیست و ما و عربها برادریم و اینها همه دسیسه غرب است. ولی حالا هیچ نیازی به افشای سند و انتشار صدای مقام های عربی وجود ندارد و ایران نیز ابایی از قدرت نمایی بیش از پیش در آسمان و دریا و زمین و زیر زمین ندارد.

تحولات اخیر خاورمیانه، موجب تغییرات شگرف و زمینه ساز تغییرات بنیادین در منطقه شده است. اگر بنا باشد دموکراسی یا مردم سالاری تحت الحمایه غرب در اطراف ایران شکل بگیرد و ساختارهایی سیاسی نظیر عراق و افغانستان و پاکستان بسازد و در شرایطی که همه منتظر وعده نابودی لیبرال دموکراسی نشسته بودیم، با احیا و اشاعه آن در منطقه مواجه شویم، متوجه می شویم که سوریه تحت هر شرایطی باید زنده بماند. حتی می توان با نمایش قدرت در آسمان و زمین، تا حدی حواس ها را از سوریه برگرداند تا دولت این کشور فرصت بیابد از راه دیپلماسی و مذاکره با نمایندگان قدرت ها، آرامش را به سوریه و فراغت نسبی را به ایران بازگرداند.

از سوی دیگر خبر رسیده است احمد داوود اوغلو چمدان هایش را بسته و قرار است برای چند روز به ایران و سوریه و اردن و عربستان سفر کند. ترکیه در جریان وقایع اخیر سوریه، به منتقد سرسخت این کشور تبدیل شد و چالش هایی نیز با تهران پیدا کرد. همچنین گفته اند عربستان به حمایت از مخالفین بشار اسد برخاسته و تداخل و تزاحم سیاست های این کشورها، ترکیه را نگران آینده کرده است.

در خبرها آمده بود که بشار اسد با دینس کوسینیچ عضو کنگره امریکا و هیات همراهش در دمشق دیدار کرده است. اسد در این دیدار با اشاره به حوادث‌ جاری در سوریه و اصلاحاتی که قولش را داده، تاکید کرده است که باید بین خواسته‌های برحق مردم که دولت نیز به آنها پاسخ مثبت داده و سازمان‌های مسلحی که از این اوضاع سوءاستفاده می‌کنند تفاوت گذاشت. معنی این حرف این است که بشار اسد خشونت ها و سرکوب ها و لابد تانک ها و بالگردها را متعلق به گروه های خودسر می داند و مسئولیت آنها را نمی پذیرد.

او طی همین روزها با بروس نیومارک نماینده مجلس انگلستان نیز دیدار کرده است. برخی این گمانه را مطرح می کنند که سوریه زیر فشار اعتراض های داخلی و فشارهای بین المللی مجبور به پذیرش برخی سیاست های مورد تمایل غرب و مغایر با آرمان ها و سیاست های ایران خواهد شد. اما برخی دیگر از تحلیل گران معتقدند بشار اسد قصد دارد با توسل به هر حربه و شیوه ممکن، آرامش و امنیت خود را تضمین کند و بلافاصله با ائتلاف با متحدین منطقه ای و استفاده از کارت همیشگی لبنان، بازی سابق خود را پیش ببرد و بر عمر دولتش بیفزاید.

اما ایران که در این میان خود در تنگنای فشارهای بین المللی و زیر ذره بین نهادهای جهانی قرار دارد و به تازگی نیز متهم به حمایت از سرکوبگران سوری شده است، با موشکبارانی که روز سه شنبه انجام داد، خط و نشانی برای بدخواهان منطقه ای خود و سوریه کشید تا حساب کار دستشان بیاید و اسلحه ها را غلاف کنند و یا دست کم چند قدمی به عقب بنشینند.

تعبیری که می توان برای این منازعه خاموش به کار برد، همان جنگ سرد است. داوود اوغلو هفته آینده را در ایران و سوریه و عربستان و اردن خواهد بود تا راهکاری برای حل بحران و بستن زخم های سر باز کرده بیابد؛ زخم ملت ها از حکومت ها، زخم حکومت ها از نظام بین الملل و زخم هایی که اگر التیام نیابد، روند زایش خاورمیانه را با نگرانی و التهاب توام خواهد کرد.