تغییر روش مبارزه فلسطینیان
تحرکات اعتراض آمیز پناهندگان فلسطینی که این بار در خارج از مرزهای فلسطین صورت گرفته است، به لحاظ شکلی در مناسبت‌های مهم در موضوع فلسطین به عنوان مثال در سالروز اخراج مردم فلسسطین یا در سالروز شکست اعراب در جنگ سال 1967 برگزار شده است. اما به لحاظ محتوایی این اعتراضات تاکیدی است بر حق بازگشت این مردم به سرزمین پدری خودشان است.
این مسئله یکی از محوری ترین حقوقی است که به اعتراف مراجع حقوقی و بین المللی و بر اساس نص قطعنامه 194 شورای امنیت سازمان ملل از آن برخوردارند. این حق برگه مهم و مقتدرانه ای است که آوارگان در اختیار دارند. رژیم اسرائیل نیز نسبت به این حق همیشه نگران بوده و هست. لذا نظامیان اسرائیلی با این خشونت با این گونه حرکت‌ها برخورد می‌کنند.
این اقدام شجاعانه فلسطینی‌ها که به صورت تظاهرات اعتراض آمیز دو بار برگزار شده است، این پیام را هم به اسرائیلی‌ها و هم طرف‌های بین المللی می‌دهد که قضیه آوارگان و حق مسلم بازگشت آن‌ها پس از گذشت بیش از 6 دهه هنوز فراموش نشده است. هم چنین این پیام را به حکومت خودگردان و طرف‌های مذاکره کننده فلسطینی می‌دهد که موضوع آوارگان و حق بازگشت آن‌ها قابل معامله و کوتاه آمدن نیست.
نکته قابل توجه دیگر این است که این تحرکات در زمانی آغاز شده است که خیزش مردمی در کشورهای عربی در جریان است و بدون تردید تاثیری است که این خیزش‌ها بر مردم فلسطین داشته است و فضای مساعدی را برای ابراز اعتراضات خفته و کهنه آن‌ها به وجود آورده است. شاید ویژگی منطقه اشغالی جولان سوریه که در آن حجم درگیری و نزاع و بالطبع کشتار و خشونت بیشتر از مناطق مرزی دیگر بوده است، از این بابت باشد که صهیونیست‌ها رسما اعلام کرده اند که جولان را پس از اشغال سال 1967 به خاک اسرائیل منضم کرده اند و بازگشت آن را غیرقابل مذاکره می‌دانند.
بنابراین ممکن است حجم این درگیری‌ها از این بابت بوده باشد. ممکن است روایت‌ها و تحلیل‌هایی مبنی بر نوع تعامل حکومت سوریه با این اقدام آوارگان فلسطینی و سوری در منطقه جولان وجود داشته باشد. روایت‌ها و تحلیل‌هایی که حکومت سوریه از آن دارد و برخی بر این اعتقاد باشند که سوری‌ها برای خروج از بحران مردمی داخلی اخیر خود و بیشتر برای جلب افکار عمومی به موضوعی فراتر از داخل سوریه، تسهیلاتی را برای تظاهرکنندگان در نظر گرفته باشند.
فارغ از صحت و سقم این مسئله، تعدادی از فلسطینی‌ها شهید و یا مجروح شده اند و تعدادی از سوری‌ها هم در منطقه جولان شهید یا مجروح شده اند. ضمن این که باید توجه داشته باشیم به جز مزارع شعبا در جنوب لبنان، منطقه جولان تنها منطقه اشغالی غیرفلسطینی است و مردم سوری تبار از این مناطق آواره شدند.
به نظر می‌رسد علت برخورد شدید اسرائیلی‌ها با تظاهرکنندگان در منطقه جولان اولا برای اثبات ادعای موهوم انضمام این منطقه اشغالی به خاک اسرائیل باشد که اسرائیلی‌ها به طور یک طرفه آن را به تائید پارلمان خود رسانده اند. ثانیا این برخورد می‌تواند ناشی از نگرانی و ضعف امنیتی باشد که بعد از اولین تظاهرات مردم در حدود بیست روز قبل مشاهد شد.
در این تظاهرات تعدادی از تظاهر کنندگان موفق شده بودند پس از این که از سیم‌های خاردار عبور کردند تا عمق اسرائیل و تل آویو پیش روند و کسی متوجه عبور آن‌ها نشده بود. این دو دلیل از دلایل مهمی‌است که در تشدید نوع برخورد اسرائیلی‌ها در این منطقه موثر بوده است.
نظر شما :