آیا اوپک علی آبادی را به عنوان رئیس میپذیرد؟
یکصد و پنجاه و نهمین نشست عادی و سالانه 13 کشورعضو اوپک 18 خردادماه ( 20 ژوئن 2011 میلادی) به ریاست ایران در وین برگزار می شود. رحیمی در حاشیه این جلسه بحثهای مربوط به حضور احتمالی وزیر اقتصاد در جلسه اوپک را مربوط به زمانی دانست که وزارت نفت سرپرستی نداشت و تاکید کرد که با معرفی آقای علی آبادی به عنوان سرپرست وزارت نفت حضور ایشان در جلسه اوپک مسجل شده است.
با این وجود، دیپلماتهای دارای تجربه در اوپک معتقدند این گمانه زنیهای معاون رئیس جمهور در مورد حل مسئله وزیر شرکت کننده در اجلاس آینده اوپک تاحدی خوش بینانه است. آن طور که از رویه اوپک بر میآید این سازمان میتواند علی آبادی را به عنوان وزیر کامل (Full Minister) قبول نکند. چرا که علی آبادی سرپرست وزارت نفت است و هنوز از مجلس رای اعتماد اخذ نکرده است و به عنوان وزیر شناخته نمیشود. بر اساس حکم رئیس جمهور علی آبادی به مدت سه ماه سرپرسی وزارت نفت را به عهده خواهد داشت.
براساس رویه اوپک رئیس کنفرانس معمولا وزیری همتای بقیه وزراست که از سوی کشوری که ریاست کنفرانس را بر عهده دارد انتخاب میشود. چنانچه این وزیر به دلایلی نتواند شرکت کند قائم مقام یا معاون او نمیتواند ریاست کنفرانس را بر عهده بگیرد. این شرایط برای وزیری که هنوز از سوی پارلمان رای اعتماد نگرفته یا هنوز معرفی نشده نیز صدق میکند. در این شرایط کشوری که ریاست کنفرانس را بر عهده دارد، عملا آن کشور نمیتواند در جلسه رئیس کنفرانس باشد و رئیس جایگزین (Alternate Chairman) جلسه را اداره خواهد کرد. بنابراین این احتمال بسیار جدی است که در اجلاس آتی اوپک علی آبادی به عنوان نماینده ایران نتواند ریاست جلسه اوپک را بر عهده گیرد و رئیس جایگزین ایران که عراق است جلسه را اداره کند.
با وجود این رویه، شرایط سیاسی و اوضاع احوال منطقه ممکن است به نفع ایران کار کند و اعضای اوپک درصدد جنجال آفرینی در این مورد بر نیایند و به نحوی تلاش کنند با این مسئله کنار بیایند. به هر حال تحولات منطقه اعضای اوپک را به شدت درگیر مسائل داخلی کرده است و چندان علاقه مند نیستند که در چنین شرایطی بحران جدیدی بیافرینند و اوپک را دچار مشکلات و حاشیههای بیشتری سازند. مشکلات مربوط به تحولات لیبی و مشخص شدن نماینده این کشور به اندازه کافی اوپک را مشغول و درگیر کرده است که این سازمان نخواهد تنشهای اطراف این سازمان را افزایش دهد.
در واقع این احتمال نیز وجود دارد که در ابتدای نشست جلسه ده دقیقه ای برای قرائت سخنرانی نوشته شده نماینده ایران به عنوان رئیس جلسه اختصاص دهند و سپس جلسه را به طور غیررسمی ادامه دهند و بعد هم بیانیه ای به عنوان بیانیه پایانی نشست صادر شود. این به این معناست که اعضای اوپک تلاش میکنند به نوعی رفتار کنند که ریاست علی آبادی بر این جلسه صورت بگیرد ولی چندان به چشم نیاید تا رویه اوپک نیز برهم نخورد و ریاست یک سرپرست وزارت خانه بر نشست وزرا به سابقه ای تبدیل نشود.
نظر شما :